نگاهی به دعای ابوحمزه ثمالی(19)؛
حمد الهی قدرشناسی از نعمت‌های خداوند است
خبرگزاری رسا ـ استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه اسمای الهی مقدس و ثنای او برترین اعمال است، گفت: حمد و ثنای الهی قدرشناسی از نعمت‌های خداوندی است که هرگز محبت خود را از بندگان دریغ نمی‌کند.
«مُبْدِئا وَ مُعِیدا تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُکَ وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ کَرُمَ صَنَائِعُکَ وَ فِعَالُکَ أَنْتَ إِلَهِی أَوْسَعُ فَضْلا وَ أَعْظَمُ حِلْما مِنْ أَنْ تُقَایِسَنِی بِفِعْلِی وَ خَطِیئَتِی فَالْعَفْوَ الْعَفْوَ الْعَفْوَ سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی؛ آغاز کننده به نیکى و تکرار کننده آنى،نامهایت مقدس،و ثنایت عظیم،و رفتارها و کردارهایت کریمانه است،خدایا،فضلتگستردهتر،و بردبارىات بزرگتر از آن است که مرا به کردار ناپسند و خطاکارىام بسنجى،پس گذشت نما،گذشت نما، گذشت نما،آقاى من،آقاى من، آقاى من.»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدحسین احمدی فقیه یزدی، استاد خارج فقه حوزه علمیه قم در ادامه تفسیر فرازهایی از دعای پرفیض ابوحمزه ثمالی با بیان اینکه اسمای الهی مقدس و ثنای او برترین اعمال است، گفت: حمد و ثنای الهی قدرشناسی از نعمت‌های خداوندی است که از ابتدای خلقت به بندگان محبت کرده و هرگز این محبت را از بندگان دریغ نمی‌کند.
وی اظهار کرد: رفتارها و کردارهای خداوند کریمانه است، کریمانه به این معنا که همه هستی را با کرم خود به وجود آورده است؛ خداوند متعال که فضلش وسیع است و بردباری‌اش بزرگ، توبه بندگان گنهکاری که به درگاهش رو آورده‌اند و از کردارشان پشیمان هستند، می‌پذیرد و خطای آنها را می‌بخشد.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه سعه فضل خداوند آنقدر عظمت دارد که قابل مقایسه با خطای بندگان نیست، گفت: در این فراز دعای ابوحمزه ثمالی در واقع خدا را به اسمای مقدسش قسم می‌دهیم که ما را عفو کنی، سه مرتبه طلب عفو می‌کنیم و سه مرتبه او را صدا می‌زنیم و می‌دانیم که خداوند بسیار کریم است.
«اللَّهُمَّ اشْغَلْنَا بِذِکْرِکَ وَ أَعِذْنَا مِنْ سَخَطِکَ وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِکَ وَ ارْزُقْنَا مِنْ مَوَاهِبِکَ وَ أَنْعِمْ عَلَیْنَا مِنْ فَضْلِکَ وَ ارْزُقْنَا حَجَّ بَیْتِکَ وَ زِیَارَةَ قَبْرِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ وَ رَحْمَتُکَ وَ مَغْفِرَتُکَ وَ رِضْوَانُکَ عَلَیْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ إِنَّکَ قَرِیبٌ مُجِیبٌ وَ ارْزُقْنَا عَمَلا بِطَاعَتِکَ وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِکَ وَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛ ما را به ذکرت مشغول کن،و از خشمت پناه ده،و از عذابتنجات بخش،و از مواهبت روزى کن،و از فضلت بر ما انعام فرما،و زیارت خانهات، و زیارت مرقد پیامبرت را روزى ما کن،صلوات و رحمت و مغفرت و رضوانت بر پیامبر و خاندانش، تو نزدیک و جوابدهنده هستى،عمل به طاعتت را روزى ما گردان،و ما را بر دینت و بر روش پیامبرت(درود خدا بر او و خاندانش)بمیران.»
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی در ادامه ذکر خداوند متعال را همیشگی دانست و تصریح کرد: انسان همیشه باید مشغول ذکر خدا باشد، هم در قلب و هم در زبان باید ذکر خدا کند، ذکر خدا یعنی یاد خدا بودن و توجه به خدا داشتن که اگر اینگونه شد، روزی فراوان و بی‌حساب و بخشش الهی نصیب بندگان می‌شود.
وی با اشاره به اینکه در فراز «اللَّهُمَّ اشْغَلْنَا بِذِکْرِکَ ...» از خداوند متعال می‌خواهیم که ما را از بدی‌ها و سختی‌ها حفظ کند و به ما امان دهد تا گرفتار عذاب نشویم، گفت: یکی از دعاهای معروف دعای مجیر (اجرنا من النار یا مجیر) است، در این دعا از خدا می‌خواهیم که ما را در پناه رحمت خودش قرار دهد و از عذاب نگهدارد.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه توفیق زیارت خانه خدا و مرقد مطهر پیامبر اکرم(ص) یکی از نکات برجسته دعای ابوحمزه ثمالی است، ابراز کرد: در این دعای شریف از خداوند متعال می‌خواهیم که زیارت خانه‌اش و نیز مرقد مطهر پیامبر را روزی ما کند که زیارت قبور ائمه اطهار(ع) به ویژه قبر پیامبر اکرم(ص) از نعمت‌های الهی است.
وی افزود: همواره بر رسول رحمت و مهربانی درود می‌فرستیم، رحمت، مغرفت و رضوان الهی بر پیامبر و اهل بیت طاهرین او(ع) که در راه اعتلای دین مبین اسلام از هیچ تلاشی دریغ نکردند؛ رحمت خدا بی‌پایان است و آنها مشمول رحمت الهی هستند، به عدد بندگان خدا که هرچه صلوات و رحمت بفرستند، مقام‌های آنان بالا می‌رود.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی با بیان اینکه مقام‌های الهی حد معینی ندارد و نامحدود است، گفت: خداوند همواره به بندگان نزدیک و نسبت به دعای آنان اجابت کننده است؛ باید از خدا بخواهیم که عمل به طائتش را نصیبمان کند و وقتی از دنیا می‌رویم به آیین و ملت خداوند متعال و سنت نبی اکرم(ص) باشیم.
وی اظهار کرد: در ادامه دعا دوباره درود و صلوات می‌فرستیم بر پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت طاهرینش(ع) که حضرت آیت‌الله بهاءالدینی(ره) در این‌باره می‌فرمودند هیچ ذکری برای بندگان و امت پیامبر بالاتر از ذکر صلوات نیست که با این ذکر می‌توانند هم مقامات عالی آنها را بالا ببرند و هم مقام خود را نزد خدا بهبود بخشند.
«اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرا اجْزِهِمَا بِالْإِحْسَانِ إِحْسَانا وَ بِالسَّیِّئَاتِ غُفْرَانا، اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْیَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ وَ تَابِعْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُمْ بِالْخَیْرَاتِ [فِی الْخَیْرَاتِ] اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِحَیِّنَا وَ مَیِّتِنَا وَ شَاهِدِنَا وَ غَائِبِنَا ذَکَرِنَا وَ أُنْثَانَا [إِنَاثِنَا] صَغِیرِنَا وَ کَبِیرِنَا حُرِّنَا وَ مَمْلُوکِنَا کَذَبَ الْعَادِلُونَ بِاللَّهِ وَ ضَلُّوا ضَلالا بَعِیدا وَ خَسِرُوا خُسْرَانا مُبِینا؛ خدایا من و پدر و مادرم را بیامرز و به هر دو آنها رحم کن،چنانکه مرا به گاه کودکى پروردند،احسانهردو را به احسان،و بدیهایشان را به آمرزش پاداش ده، خدایا مردان و زنان مؤمن را بیامرز،چه زنده و چه مرده آنها را،و بین ما و آنان با نیکیها پیوند ده. خدایا بیامرز زنده و مرده ما را، حاضر و غائب ما را،مرد زن ما را،کوچک و بزرگ ما را،آزاد و غیر آزاد ما را،برگشتگان از خدا دروغگفتند،و گمراه شدند گمراهى دورى،و زیان کردند،زیانى آشکار.»
وی در ادامه با اشاره به فراز دیگری از دعای پرفضیلت ابوحمزه ثمالی، گفت: از خدا می‌خواهیم که ما را بیامرزد، بعد پدر و مادر ما را و آنها را مورد رحمت و احسان خود قرار دهد و گناهانشان را ببخشد، چنانچه ما را در کودکی مربی بودند و پرورش دادند و نیز همه مردان مؤمن و زنان مؤمنه را، چه زنده‌ها و چه مرده‌های آنان را رحمت کن.
استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با بیان اینکه احسان بخشش بدون مقابله است و لازم نیست کاری انجام شود تا خداوند در مقابلش پاداش دهد، ابراز کرد: یکی از دعاهایی که همیشه باید از خداوند متعال بخواهیم آن است که بین ما، بندگان مؤمن و ائمه اطهار(ع) با نیکیها پیوند قرار دهد.
وی پیوند به خیر را به ارتباط همیشگی و تابعیت به خیر و نیکی معنا کرد و گفت: در تابعیت به خیر اینطور حس می‌شود که وقتی انسان کار نیکی را می‌خواهد انجام دهد ببیند که در این کار با ائمه اطهار(ع) شریک شده است و گویی در انجام آن ما همراه و تابع آنها شده‌ایم؛ دعا می‌کنیم که خداوند این همراه شدن را نصیبمان کند.
آیت‌الله احمدی فقیه یزدی ادامه داد: در فراز دیگری از این دعای شریف از خدای رحمان می‌خواهیم که ما را مورد رحمت و بخشش خود قرار دهد و رحمت خود را به بستگان ما چه آنان که زنده هستند و چه آنان که از دنیا رفته‌اند، چه آنها که همراه ما بوده‌اند و چه آنان که از ما جدا شده‌اند و در جاهای دور دست هستند، نصیب کند.
استاد اخلاق حوزه علمیه قم با بیان اینکه همواره دعا برای دیگران زودتر مستجاب می‌شود و به این امر دستور داده شده است، افزود: از خدا می‌خواهیم که زنده و مرده ما را، حاضر و غائب ما را، مرد و زن ما را، کوچک و بزرگ ما را، آزاد و غیر آزاد ما را رحمت کند.
وی در تبیین فراز «کَذَبَ الْعَادِلُونَ بِاللَّهِ وَ ضَلُّوا ضَلالا بَعِیدا وَ خَسِرُوا خُسْرَانا مُبِینا» توضیح داد: کسانی که خدا را باور نکردند، درباره او دروغ گفتند و او را تکذیب کردند، هم خدا و هم افعال و اعمال خدا را تکذیب کردند، او را نشناختند؛ اینها دچار گمراهی شده‌اند و به رحمت الهی نزدیک نیستند، گمراهی طولانی که جز زیان و خسران در دنیا و آخرت ثمری برای آنان ندارد و گرفتاری سختی گریبانگیر آنان می‌شود./920/ت301/ی
ارسال نظرات