به مناسبت سالروز بعثت حضرت محمد؛
ویژه نامه اینترنتی «باران وحی» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «باران وحی» به مناسبت سالروز بعثت حضرت محمد(ص) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «باران وحی» شامل بانک احادیث، بانک پیامک، معرفی پایگاه‌ها، پرسش و پاسخ، گالری تصاویر، کارت پستال، بانک صوت و فیلم، تلفن همراه، ویژه‌نامه‌های مرتبط و سایر مقالات در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به بعثت از دیدگاه امیرمؤمنان، ارمغان بعثت برای بشریت، بعثت روز بیداری، بعثت غدیر و مهدویت، تاریخ و زمان بعثت، واقعیت بعثت از نگاه اهل‌بیت(ع)، بعثت از دیدگاه امام خمینی(ره)، تکامل انسان هدف بعثت انبیا، تجلی نور، عدالت اخلاقی فلسفه رسالت و بعثت رسول‌الله(ص) و بعثت حرکت عظیم برای انسان‌هااشاره کرد.
بعثت از دیدگاه امیرمؤمنان
در این مقاله از ویژه‌نامه باران وحی آمده است:بعثت حضرت خاتم‌الانبیا محمد مصطفی(ص)، بی‌تردید، عظیم‌ترین، تأثیرگذارترین و پر رمز و رازترین پدیدة هستی است، چرا که خداوند متعال پس از گذشت بیش از ششصد سال از بعثت آخرین پیامبر و طی دوران طولانی فترت، کامل‌ترین، جامع‌ترین و متعالی‌ترین دین را به دست کامل‌ترین، جامع‌ترین و متعالی‌ترین موجود جهان آفرینش به انسان‌ها ارزانی داشت و درهای خزائن حکمت و معرفت خود را بر آدمیان گشود.
با بعثت حضرت ختمی مرتبت(ص) چنان انقلابی در ارض و سماء و ملک و ملکوت رخ داد که پیش از آن هرگز سابقه نداشت. بی‌شک درک و فهم چنین رویداد عظیمی تنها در توان کسانی است که خود مستقیماً از چشمة حکمت و معرفت پیامبر خاتم(ص) سیراب شده؛ و بعثت را با همه وجود حس کرده و حتی صدای شیطان را به هنگام نزول وحی بر پیامبر(ص) شنیده است، کسی به تعبیر پیامبر اعظم(ص) همة آنچه را که رسول خدا دیده است، به چشم خود دیده و همة آنچه را که آن حضرت شنیده، به گوش خود شنیده و تنها تفاوت او با پیامبر این بوده که به مقام نبوت نرسیده است.
آری، او کسی نیست جز خانه‌زاد وحی، برادر و وصی رسول خدا، حضرت امیرمؤمنان(ع).
امیر مؤمنان علی(ع) در نخستین خطبة نهج‌البلاغه، دربارة بعثت پیامبران الهی و از جمله پیامبر خاتم(ص) می‌فرماید: «و خداوند پاک از میان فرزندان آدم پیغمبرانی برگزید و از ایشان به زبان وحی پیمان گرفت، در زمانی که بیشتر آفریدگان پیمان خدا را وارونه و به حق او نادان بودند و برای وی مانندها گرفته بودند، شیاطین راه آنها را از خداشناسی زده بودند و به گمراهی کشیدند، پس پیامبران خود را برانگیخت و یکی پس از دیگری فرستاد تا عهد خداشناسی را که در فطرت آدمی بود باز طلب‌کنند و نعمت از یاد رفته را باز به یاد آورند، و با مدد حجت و برهان آنان را به راه آوردن و گنجینه‌های دانش پنهانی را برون آرند و راز هستی را در دیدگانشان بکنند.
چه از آسمانی که فراز سر ایشان است و چه گهواره‌ای که در زیر پایشان گسترده و چه از انواع معیشت‌ها که زنده‌شان می‌دارد و اجل‌هایی که نابودشان می‌کند و بیماری‌هایی که مایه فرسودگی آنان می‌گردد و بلاهای هولناک زمانه که پیاپی برایشان وارد می‌شود و هیچ‌گاه خدای پاک از آفریدگان خود، پیغمبر یا کتاب یا برهان قطعی یا روشی استوار را مضایقه نفرموده، پیامبرانی که با وجود شمار کم و داشتن دشمنان بسیار از رسالت وحی بازنماندند.
گاه از ایشان پیامبرانی بودند که اسم پیغمبر بعد از خویش را می‌دانستند و یا پیغمبران پیشین آنها را می‌شناخته‌اند، بدین‌گونه قرن‌ها سپری و روزگار طی شد و پدران رفتند و دنیا را به فرزندان خود وانهادند، تا این‌که خدای پاک محمد(ص) را برای وفای به وعده خویش و اکمال نبوت مبعوث فرمود، در حالی که از پیغمبران پیشین پیمان گرفته بود و نشانه‌هایش آشکار و میلادش فرخنده بود.
در آن زمان ساکنان زمین هر یک جزو مذهبی متفرق و با خواست‌هایی پراکنده بودند و به راه‌های گوناگون می‌رفتند: گروهی خدا را همتای خلق دانسته و گروهی در نام او تصرف روا می‌داشتند یا به غیر او می‌پیوستند، پس پروردگار آنان را به وسیلة آن پیامبر از گمراهی به راه راست راهبر شد و ایشان را از جهالت رهانید.
سپس خداوند پاک دیدار خود را برای محمد(ص) برگزید و او را در جوار خویش شایسته دید و تمایلش را به سوی خود رهنمون شد، و از بلاهایش رهانید و روحش را کریمانه به سوی خویش خواند، درود بر وی و خاندان وی باد، او نیز چون پیامبران امت‌های دیرین برای شما میراثی گذاشت، زیرا که ایشان امت خود را وانگذاردند مگر به رهنمون راهی روشن و نشانه‌ای معین.
محمد(ص) نیز کتابی را که از سوی پروردگارتان بر او فرود آمده بود، در میان شما نهاد، کتابی که احکام حلال و حرامش در آن بیان و واجب و مستحب و ناسخ و منسوخِ آن روشن شده بود، معلوم داشته که چه کارهایی مباح است و کدامیک واجب یا حرام. خاص و عام چیست و در آن اندرزها و مثال‌هاست. مطلق و مقید و محکم و متشابه آن را آشکار ساخته.
هر مجملی را تفسیر کرده و گره هر مشکلی را گشوده است و نیز چیزهایی است که برای دانستنش پیمان گرفته شده و چیزهایی است که به نادانستنش رخصت داده شده، احکامی است که در کتاب خدا به وجوب آن فرمان داده شده و در سنت، آن حکم نسخ گشته و نیز احکامی است که در سنت به وجوب آن تأکید شده ولی در کتاب به ترک آن اجازه داده شده و نیز اعمالی است که زمانش فرا رسد واجب و چون زمانش منقضی گردد وجوبش از میان رود و در مورد اموری که ارتکاب آن گناه، خُرد است و مستوجب آمرزش اوست و اموری که اندک آن هم پذیرفته می‌شود و هر کس اختیار دارد که بیش از آن را نیز به جای آورد.
بعثت، حرکت عظیم برای نجات انسان‌ها
در این مقاله از ویژه‌نامه سخنان مقام معظم رهبری چنین بیان شده است: ایشان می فرمایند «واقعه عظیم بعثت، با وجود گذشت قرن‌های متوالی و اظهار نظر متفکران و اندیشمندان عالم، همچنان شایسته و درخور تدقیق و تامل از جوانب مختلف است.
بعثت نبی اکرم(ص) یک حرکت عظیم در تاریخ بشر و در راه نجات انسان‌ها و تهذیب نفوس و ارواح و اخلاق بشر و مقابله با مشکلات و مصایبی بود که بشر در همه دوران با آن روبه رو بوده و هنوز هم هست، همه ادیان، مقابل با شر و فسادند و راه و صراط مستقیمی به سمت اهداف عالیه ایجاد می کنند، ولی آیین مقدس اسلام این خصوصیت را دارد که یک نسخه همیشگی است، برای همه ادوار زندگی بشر، این نسخه کار ساز است.
وقتی ما در قرآن کریم می خوانیم که «هوالذی بعث فی الامیین رسولا منهم یتوا علیهم ایاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب والحکمه»، این به آن معنا نیست که با آمدن دین خاتم و رسول خاتم، همه نفوس بشر تزکیه خواهند شد، یا تزکیه شده‌اند، این به آن معنا نیست که بشریت بعد از طلوع قرآن، دیگر روی ظلم و تبعیض و شقاوت و نارسایی‌های مسیر خود به سمت تکامل را نخواهد دید.
اگر می‌گوییم که پیامبر و دین اسلام برای استقرار عدل و نجات مستضعفان و شکستن بت‌های جاندار و بی‌جان، قدم به عرصه وجود گذاشتند، بدان معنا نیست که بعد از طلوع این خورشید پر فروغ، دیگر مردم ظلمی نخواهند داشت، طاغوتی نخواهند داشت و بتی بر زندگی بشریت حکمرانی نخواهد کرد. واقعیت هم نشان می دهد که بعد از طلوع اسلام، در اقطار عالم، حتی در محیط اسلامی، البته با گذشت چند ده سال، بتهایی پیدا شدند، طواغیتی پیدا شدند، ظلم‌هایی به بشریت شد و همان ناکامی‌هایی که همواره بشر با آن دست به گریبان بود، باز هم برای بشریت به وجود آمد.
پس، معنای این که غایت و هدف بعثت، نجات انسان است، چیز دیگری است، معنایش این است که آنچه پیامبر و اسلام به مردم دادند، یک نسخه شفابخش برای همه ی ادوار است، نسخه‌ای است در مقابل جهل انسان‌ها، در مقابل استقرار ظلم، در مقابل تبعیض، در مقابل پایمال شدن ضعفا به دست اقویا، در مقابل همه دردهایی که از آغاز خلقت، بشر از آن دردها نالیده است، مثل همه نسخه‌های دیگر، اگر عمل شد، نتیجه خواهد داد، اگر متروک شد، یا بد فهمیده شد، یا جرأت و گستاخی اقدام به آن وجود نداشت، کان لم یکن خواهد بود، بهترین اطبا اگر صحیح‌ترین نسخه‌ها را به شما بدهند، اما شما نتوانید آن را بخوانید، یا بد بخوانید، یا عمل نکنید و در نتیجه متروک بماند، چه تأثیری به حال بیماری خواهد داشت و چه عیبی بر آن طبیب حاذق است.
ویژه نامه اینترنتی «باران وحی» به مناسبت سالروز بعثت حضرت محمد(ص) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات