به مناسبت وفات حضرت زینب؛
ایوب اگر بود قدش خم میشد
خبرگزاری رسا ـ حضرت زینب اسوهای بارز برای تمام بانوان آزاده جهان است و نکته قابل توجه در مورد ایشان این است که امام سجاد به ایشان فرمود«اى خواهر پدرم! خداى را شکر و سپاس ، تو دانایى هستى که کسى به تو نیاموخته و فهمیده و درک کننده اى هستى که کسى به تو نفهمانده است.
الگوی مناسب
این روایت به همراه رفتار ایشان در واقعه کربلا و این که در سختترین مصائب و مشکلات یاد خدا را فراموش نکرد، بزرگترین درسی است که زنان ما میتوانند از این بانوی بزرگوار بیاموزند.
بانویی که درس دین و امامشناسی را در مکتب پدر بزرگوارشان آموخت و زکات آن علم که همان نشر علم است را به حد کمال ادا کرد، حضرت زینب با حضور خود در کربلا نشان دادد که دفاع از حریم ولایت و آبروی امامت بر همه چیز اولویت دارد.
سومین فرزند حضرت امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) در پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجرت در مدینه منوره متولد شد.
بحر مصائب
ایشان از همان نخستین روزهای کودکی، با مشکلاتی مواجه شد که تحمل آنها برای غیر او کاری بس دشوار بود، ایشان در خردسالی با داغ رحلت جدش پیامبر صلی الله علیه و آله مواجه شده و از آغوش پر مهر و محبت حبیب خدا جدا گردید.
بعد از چند ماه در شهادت جانسوز مادرش زهرا(س) به سوگ نشست و بعد از شرکت در مراسم دفن مخفیانه مادر جوانش به دامان پر مهر و عطوفت علی علی(ع) پناهنده شد، زینب همچنان ناظر سکوت مظلومانه پدر بود و گریههای نیمه شب را در کنار چاههای غربت نظاره میکرد تا اینکه دست شقی ترین فرد عالم، محراب کوفه را با خون امیر مؤمنان علیه السلام گلگون کرد و زینب به همراه برادرانش در کنار بستر پدر، فرق شکافته او را دید و اشک فراق ریخت و شهادت پدر را شاهد بود.
وداع در بقیع
مدت زمان زیادی نمیگذرد که زینب در مدینه مسموم شدن برادرش امام حسن(ع) را تجربه کرده و در بقیع با او وداع کرد:
ای کاش فراغتی فراهم میشد از وسعت دردهای تو کم میشد
این بار مصیبتی که بر شانه توست ایوب اگر بود، قدش خم میشد
میقات عاشورا
و بالاخره در سال 60 هجری، زینب که در کوران مصیبت ها آبدیده شده بود، به همراه امام حسین علیه السلام قدم در سفر کربلا میگذارد و در فاجعه غمبار کربلا، به خون غلطیدن دهها تن از بهترین عزیزان خود را به نظاره مینشیند .
زینب کبری(س)بعد از عاشورای خونین با صبر و استقامتی بینظیر، پیام جاودانه حضرت ابا عبدالله (ع) را به جهانیان رساند.
در حقیقت سر نی در نینوا میماند اگر زینب نبود، و ایشان بود که از حریم امامت در مجلس شام دفاع کرد و از شکستن پیکر اسلام و تشیع جلوگیری کرد.
سِر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود
کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود
چهره سرخ حقیقت بعد از آن توفان رنگ
پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود
چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان
در کویر تفته جا می ماند اگر زینب نبود
زخمه زخمی ترین فریاد، در چنگ سکوت
از طراز نغمه وا میماند اگر زینب نبود
در طلوع داغ اصغر، استخوان اشک سرخ
در گلوی چشم ها می ماند اگر زینب نبود
ذوالجناح دادخواهی، بی سوار و بی لگام
در بیابان ها رها می ماند اگر زینب نبود
در عبور از بستر تاریخ، سیل انقلاب
پشت کوه فتنه ها میماند اگر زینب نبود
کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود
چهره سرخ حقیقت بعد از آن توفان رنگ
پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود
چشمه فریاد مظلومیت لب تشنگان
در کویر تفته جا می ماند اگر زینب نبود
زخمه زخمی ترین فریاد، در چنگ سکوت
از طراز نغمه وا میماند اگر زینب نبود
در طلوع داغ اصغر، استخوان اشک سرخ
در گلوی چشم ها می ماند اگر زینب نبود
ذوالجناح دادخواهی، بی سوار و بی لگام
در بیابان ها رها می ماند اگر زینب نبود
در عبور از بستر تاریخ، سیل انقلاب
پشت کوه فتنه ها میماند اگر زینب نبود
محل وفات
عمر شریف این بانوی بزرگوار 56 سال است. در آخر عمر ایشان در مدینه منوره، قحطی پیش آمد. شوهرایشان، جناب عبدالله بن جعفر مزرعهای در شام داشت. ناچار به اتفاق او به شام حرکت کردند و در آنجا حضرت زینب(س) از دار دنیا رفت. قبر شریفش هم در همان محوطهای که متعلق به عبدالله بن جعفر بود دفن گردید. وفات آن مخدره در چهاردهم ماه رجب در سن 62 سالگی گفته شده است و بعضی پنجم ماه رجب 62 را به عنوان تاریخ وفات ایشان ذکر کرده اند، ولی در خصوص مکان و قبر آن حضرت اختلاف است.
در جنوب شرقی دمشق در هفت کیلومتری آن، شهری وجود دارد، این محل که راویه نام دارد، بدون تردید محل دفن شخصی به نام امکلثوم است، اما بین علما اختلاف نظر وجود دارد.
عدهای میگویند آنکه در راویه دفن است، یکی از امامزاده هاست ولی زینب کبری نیست، برخی دیگر میگویند امکلثوم کنیه حضرت زینب است و راویه قبر زینب کبری است، عدهای دیگر از علما نظرشان بر این است که زینب کبری در مدینه مدفون میباشد، مرحوم سید محسن امین در جلد سی و سوم اعیان الشیعه چنین نظری دارد.
روایاتی هم در کتابهای طراز المذهب، بحر المصایب، انوار الشهاده وجود دارد که یه استناد آنها میتوان گفت که زینب کبری(س) در هفت کیلومتری دمشق، در روستای راویه مدفون است ولی به هر حال، هنوز هم محل دفن ایشان، محل اختلاف میان علما است./979/ی704/پ
ارسال نظرات