اهمیت پژوهش، موانع و راهکارها
خبرگزاری رسا ـ محقق پژوهشکده مهدویت گفت: پژوهش به معنای واقعی که حاصل تولید علم باشد، یا وجود ندارد یا نادر است.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، با توجه به اهمیت پژوهش و ضرورت آسیب شناسی آن جهت ارتقای سطح کیفی پژوهشها گفتوگویی را با حجتالاسلام گودرزی از محققان پژوهشکده مهدویت انجام دادهایم که توجه خوانندگان محترم را به آن جلب میکنیم.
1- به نظر حضرت عالی مشکل کنونی پژوهشهای ما در عرصه علوم انسانی، به ویژه مطالعات دینی چیست؟
1- اولین مشکل در این زمینه محدودیت است، چون غالب پژوهشهای ما در غالب پایان نامه سطح سه و چهار و مقالات تخصصی است. یعنی در حوزه علوم انسانی کار زیربنایی نمیشود و کارهای پژوهشی موردی است.
2- دومین مشکل این است که پژوهش به معنای واقعی که حاصل تولید علم باشد یا نیست یا نادر است. به دلیل اینکه هم مدیریت خیلی عالی میخواهد و هم زمان زیادی نیاز دارد و هم فراغت کامل محقق را میطلبد.
3- مطلب دیگر اینکه پژوهشها پراکنده است یعنی مراکز متعدد اسمی با بودجههای متفاوت وجود دارد و یک مدیریت واحد در پژوهشهای علوم انسانی دیده نمیشود.
2- چه علل و عواملی موجب چنین مشکلی شده است؟
1- عدم آگاهی از کارهای پژوهشی انجام شده در رابطه با موضوعی که میخواهیم کار کنیم.
2- طولانی شدن امور اداری و سیر تصویب خواهی طرحها و پروژهها که گاهی به یک سال میرسد.
3- محیط مطالعه و پژوهش از جهات روحی و روانی اصلاً مناسب نیست از سرو صدا گرفته تا عدم امکانات کافی و موارد دیگر.
4- قوانین و ضوابط کاری اعضای هیأت علمی و محققان مانند کارمندی است.
5- حلقه اتصال پژوهش با تبلیغ قطع است در حالی که پژوهش حداقل میتواند زمینه سازی برای تبلیغ داشته باشد.
3- به نظر جنابعالی یک پژوهش علمی و ایدهآل چه مختصات و ویژگیهایی دارد؟
1- پژوهش باید به روز باشد یعنی نیاز جامعه را برطرف کند.
2- دیگر اینکه در حد امکان کاربردی و مسئله محور باشد
3- و سوم اینکه ابتدا و انتها داشته باشد یعنی معلوم باشد هدف از این پژوهش چیست و چه چیزی را میخواهد بگوید.
4- چه راهکارهایی جهت دستیابی به چنین پژوهشی پیشنهاد میکنید؟
1- باید از اساتید فن به عنوان ناظر و مشاور در پژوهشهای علمی استفاده شود و در صورت امکان واحدی که پرونده علمی پروژهها را تشکیل بدهد راه بیفتد.
2- مدیران مراکز باید از خود مراکز و پژوهشکدهها باشند نه از جاهای دیگر، چون اینها هم آشنایی با محیط مراکز خودشان دارند و هم وقت بیشتری را میتوانند در مرکز حضور داشته باشند.
3- تشکیل کارگروههای تخصصی.
5- راه کاربردی کردن این پژوهش و انعکاس عملی آن در نظام سیاسی و دینی ما چیست؟
استفاده از تجارب دیگران، ارتباط پژوهش با بخشهای دیگر نظام از جمله قوه قضائیه، مجریه و مقننه و نترسیدن از شکست پروژه و عملیاتی نشدن آن./9191/د101/پ
ارسال نظرات