از سوی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان؛
نشست هم‌اندیشی اذن ولی در عقد موقت باکره برگزار شد
خبرگزاری رسا ـ نشست هم اندیشی اذن ولی در عقد موقت دختر باکره با حضور اعضای هیأت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان وابسته به مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روابط عمومی مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه خواهران، در این نشست حجت‌الاسلام مهدی سجادی امین، عضو هیأت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان دیدگاه خود را پیرامون اذن ولی در عقد موقت باکره بیان کرد و حجت‌الاسلام حبیبی‌تبار عضو مرکز تحقیقات اسلامی مجلس، به عنوان کارشناس جلسه به نقد و بررسی موضوع پرداخت.
حجت‌الاسلام سجادی امین در ابتدای این نشست ضمن توضیحاتی درباره پژوهش صورت گرفته اظهار داشت: با صرف‌نظر از مسئله اذن ولیّ، در بین فقها نسبت به اصلِ جواز ازدواج موقت با دختر باکره اختلاف نظری وجود ندارد؛ هر چند برخی فقها چنین ازدواجی را به طور مطلق چه با اذن پدر و چه بدون اذن مکروه می‌دانند.
وی افزود: به‌طور کلّی در رابطه با اذن ولیّ در عقد موقت باکره چهار نظریه وجود دارد: نظریه اوّل بر لزوم اذن ولی در عقد موقت باکره، نظریه دوّم بر عدم لزوم اذن ولی در عقد موقت باکره، نظریه سوّم بر عدم لزوم اذن ولی در عقد موقت باکره و عدم جواز ازاله بکارت و نظریه چهارم بر عدم لزوم اذن ولیّ در عقد موقت باکره و عدم جواز ازاله بکارت در فرض عدم استقلال دختر در مدیریت زندگی تاکید دارند.
کارشناس مطالعات زن و خانواده گفت: به‌طور کلّی در ازدواج موقت با دختر باکره پنج دسته روایت وجود دارد: دسته اوّل مشتمل بر چهار روایت است که تنها سند روایت دوّم و سوّم معتبر است. روایت سوّم با ادات تحذیر، عقد موقت باکره را ممنوع دانسته و روایت سوّم با لفظ کراهت، چنین ممنوعیتی را بیان کرده است. این روایات از دو جهت اطلاق دارند؛ هم فرض اذن ولی و عدم آن و هم تحقق نزدیکی و ازاله بکارت و هم عدم آن را شامل می‌شوند.
وی ادامه داد: در دسته دوّم، سه روایت است که سند روایت اوّل و سوّم قابل پذیرش است. این روایات بر جواز عقد موقت باکره دلالت دارند. اطلاق روایت اوّل و ظاهر روایت دوّم و سوّم بر جواز چنین عقدی حتّی بدون اذن ولیّ دلالت دارند. سند هر دو روایت در دسته سوّم صحیح است و مفاد آن دو لزوم اذن ولیّ در عقد موقت باکره می‌باشد.
حجت‌الاسلام سجادی امین ضمن بررسی دسته چهارم روایات این بحث گفت: در دسته چهارم، سه روایت است که سند روایت اوّل و دوّم، صحیح و سند روایت سوّم قابل تصحیح می‌باشد. در این روایات جواز عقد موقت با باکره به فرض عدم دخول و عدم ازاله بکارت مشروط شده است. این روایات مطلق هستند و حتّی فرض اذن ولی را نیز شامل می‌شوند. به این معنا که اگر چنین عقدی با اذن ولیّ نیز باشد، ازاله بکارت جایز نیست.
وی تصریح کرد: در دسته پنجم، دو روایت وجود دارد که حداقل، سند روایت اوّل قابل اعتماد است. در این روایات، عقد موقت با باکره بدون اذن ولی تجویز شده است امّا شرط شده که ازاله بکارت صورت نگیرد.
عضو هیأت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان ابراز داشت: در مقام جمع بین روایات می‌توان گفت که اگر دختر بالغه رشیده در مدیریت امور زندگی خود مستقل است و خودش برای امور زندگی خود تصمیم می‌گیرد، و به تعبیر روایات، مالک امر و مالک نفسش است، در مسأله ازدواج نیز مستقل است.
وی با بیان اینکه این روایات هم ازدواج دائم و هم ازدواج موقت را شامل می‌شوند، اضافه کرد: اما دختر بالغه و رشیده‌ای که در مدیریت زندگی خود مستقل نیست و برای امور مهم زندگی با اذن و اجازه والدین خود تصمیم می‌گیرد و به اصطلاح روایات، در کنار والدینش زندگی می‌کند، با توجه به روایات دسته دوّم، چهارم و پنجم ازدواج موقتش جایز است، امّا با توجه به روایات دسته چهارم و پنجم در چنین ازدواجی نباید ازاله بکارت صورت بگیرد. روایات دسته اوّل نیز که دلالت بر ممنوعیت و کراهت عقد موقت با دختر باکره داشتند نیز بر فرض ازاله بکارت حمل می‌شوند.
اما نسبت به اذن ولیّ در چنین عقدی باید توجه داشت که صریح روایات دسته پنجم و ظهور روایت دوم و سوم از دسته دوم بر جواز عقد موقت باکره بدون اذن ولی دلالت دارند، که در این صورت، روایات دسته سوم که بر ممنوعیت عقد موقت با باکره بدون اذن ولی دلالت داشتند بر کراهت حمل می‌شوند. در نتیجه عقد موقت با باکره‌ای که در مدیریت زندگی خود مستقل نیست، بدون اذن ولیّ مکروه است، امّا در چنین عقدی چه با اذن ولیّ صورت گیرد و چه بدون اذن، ازاله بکارت جایز نیست و حرام می‌باشد.
در ادامه این نشست حجت‌الاسلام حبیبی‌تبار، ضمن ذکر نقاط قوت و مثبت تحقیق صورت گرفته، نظریاتی را در این مورد ارائه کرد.
در پایان این نشست اعضای هیأت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان به بیان دیدگاه‌های خود در مورد موضوع بحث پرداختند./9191/د101/پ
ارسال نظرات