به مناسبت ولادت امام صادق؛
ویژه‌نامه «صبح راستین» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه‌نامه «صبح راستین» به مناسبت ولادت امام صادق(ع) در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه‌نامه «صبح راستین» شامل کلیپ‌ها، نواهنگ‌ها، تصاویر ویژه، موبایل اسلامی، پنجره ملکوت، قفسه، از لا‌به‌لای متون، می‌تراود شاعر و ویژه‌نامه‌های پیشین در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
در بخش از لا‌به لای متون می توان به موضوعاتی همچون ندای وحدت از حنجره صادق آل محمد(ع)، امام صادق(ع) و کنترل هیجان غم، امام صادق(ع) و منصور دوانیقی، تمام مسلمانان در جبهه‌ای متحد، زندگی خود را این‌گونه صفا ببخش، روابط با غیرشیعه، آری یا خیر، کدام گناهان کبیره، آموزگاری برای همه، یادگار راستین امیرمؤمنان، سیری در دانشگاه بزرگ جعفری و نهضت آزاد اندیشى پیشوای ششم اشاره کرد.
موضوعاتی همچون کوثر حقایق، من جعفریم، هفت شهر معرفت، سر تا قدم پیغمبری، روان‌بخش کمال، دین مجسم و چون نسیم در بخش می‌تراود شاعر این ویژه‌نامه به چشم می خورد و موضوعات ربیع قلوب، علمدار دانش، صادق آل نبی، فجر صادق و ماه آسمان حقایق در بخش ویژه‌نامه‌های پیشین این ویژه‌نامه آمده است.
ندای وحدت از حنجره صادق آل محمد
در بخش لا‌به لای متون این ویژه‌نامه در ذیل مقاله‌ای می‌خوانیم: در وفیات و موالید اهل بیت(ع) تنها به بعضی از زوایای زندگی آن بزرگواران توجه می‌شود که اکتفا به آن موارد شایسته نیست، به طور مثال سال ولادت و شهادت، نام مادر، سن، محل تولد و شهادت، مدت امامت، کیفیت شهادت که همه این موارد علی رغم اهمیتی که دارند نقطه اصلی و محوری زندگانی اهل بیت(ع) نیستند تا ما تمام توجه خود را به این موارد منحصر کنیم، بلکه آنچه نقطه اصلی و محوری را تشکیل می دهد میراث گرانبهای علمی و عملی است که آن بزرگواران برای ما به ارمغان آورده اند.
بررسی سیره عملی آنان در تعامل با خانواده، اطرافیان، همسایگان، دوستان، دشمنان و به طور کلی جامعه و حتی نحوه برخورد آنان با طبیعت و محیط زیست و نحوه رفتارشان با حیوانات و اموری از این قبیل و از همه این‌ها بالاتر تعالیم فقهی و اخلاقیشان و بالاتر از این، تعالیم توحیدی و معرفتی آنان و بالاتر از این توسل و توجه قلبی به مقام منیع و شامخ این آسمانیان، همه اموری هستند که ما شیعیان به جد باید به دنبال آن باشیم و خود را از این انوار الهی محروم نسازیم.
ایام میلاد با سعادت امام صادق(ص) که رییس مذهبند، تقارن پیدا کرده با میلاد نبی مکرم اسلام(ص) که خالی از اسرار نیست و از آن می توان به تقارن نیرین تعبیر کرد، این تقارن میمون و مبارک فرصت مناسبی است تا به تأمل در مورد بعضی از امور پرداخته شود چه این که بدرستی این ایام به ایام وحدت نیز موسوم است، امری که حیاتی ترین احتیاج امت اسلامی را در روزهایی که در آن به سر می بریم را تشکیل می دهد.
دشمنان منطقه ای و فرامنطقه ای مسلمانان به ویژه دشمنان شیعه با طرح‌ها و برنامه‌های بسیار پیچیده به دنبال عملی ساختن طرحهای خود در کشور سوریه و عراق هستند که بیداری مضاعف عموم مسلملنان و علی الخصوص شیعیان را می طلبد.
اگر امام صادق(ع) در زمان ما می‌زیستند چه دستوری برای ما مسلمانان در رابطه با این چنین توطئه‌های شوم ارائه می دادند، لازم نیست چنین فرضی کنیم چرا که امام صادق(ع) با علم امامت خود چنین روز دنیای اسلام را مشاهده می کردند که فرمودند: به عیادت مریض‌های اهل تسنن بروید، امانت آنها را ادا کنید، به نفع آنان در دادگاه شهادت دهید، در تشییع جنازه مردگان آنها حضور پیدا کنید، در مساجد آنها نماز بگذارید، تا بگویند که فلانی جعفری است، بگویند فلانی شیعی است، هر که این گونه عمل می‌کند مرا خوشنود می‌سازد.
پس با این توصیف بعد از قرآن و پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، امام صادق علیه السلام را به حقیقت می توان اولین منادی وحدت نامید، چرا که برای همدلی بین مسلمانان فرمودند:«من صلی معهم فی الصف الأول کان کمن صلی خلف رسول الله؛ یعنی کسی که به همراه برادران اهل تسنن در صف اول نماز جماعت شرکت کند مانند کسی است که پشت سر رسول خدا صلی الله علیه وآله نماز خوانده و به او اقتدا کرده باشد».
تمام مسلمانان در جبهه ای متحد
در مقاله دیگری از ویژه‌نامه صبح راستین آمده است: ائمه(ع)، مبارزه بسیار پررنج و پرتلاش و پرمحتوا و فراگیرى را مىکردند، هم در زمینه معنوى و فرهنگى، براى حفظ پایه‌هاى اعتقاد اسلامى و جلوگیرى از انحرافى که در جهت بناى حکومت سلطنتى ممکن بود به وجود بیاید، که به وجود آمده بود، هم در جهت مبارزه سیاسى، اوج این حرکت در زمان امام صادق(ع) بود، نمىشود گفت در زمانهاى دیگر، این حرکت اوج نداشت، چرا، در زمان امام رضا(ع) و در زمانهاى دیگر هم همینطور بود، منتها زمانه در دوران امام صادق(ع) یک فرصت و فسحتى را در اختیار گذاشت و این بزرگوار توانستند کارى بکنند که پایه‌هاى معرفت اسلامى صحیح در جامعه، آنچنان مستحکم بشود که تحریف‌ها دیگر نتواند این پایهها را از بین ببرد.
ایشان این کار را کرد، تا این زمینه بماند و در هر دورهاى از دورههاى تاریخ، کسانى که لایق هستند، بتوانند از این زمینه استفاده کنند و نظام اسلامى و مبناى مبتنى بر ارزشهاى اسلامى را به وجود بیاورند و این بناى رفیع را بسازند، این، کار امام صادق(ع) است.
امروز دنیاى اسلام تقریبا شامل یک میلیارد و نیم جمعیت، با حدود پنجاه کشور و دولت، است، اگر در بین این جمعیت عظیم که در نقاط مهم دنیا هم ساکنند تکیه به ارزشهاى اسلامى وجود مىداشت، بدون شک، امروز ملت مسلمان و امت بزرگ اسلامى پیشتاز در علم و مدنیت و معرفت و جلوه دین و دنیا و اخلاق و زندگى بود، چیزى که امروز ما در دنیا نداریم و نظیر آنچه را هم که این تصویر را در ذهن ما زنده مىکند، در دنیا نیست، چراکه ملتها و دولتهاى غرب، تنها پیشرفت علمى دارند.
این امام بزرگوار در دوران زندگى، بیش از دیگر امامان فرصت پیدا کردند که معارف اهل بیت(ع) را یعنى معارف اسلام ناب را به دل‌هاى مشتاق و تشنه لبان برسانند، اشتباه است اگر کسى خیال کند همه آن هزاران نفرى که از امام صادق(ع) درس آموختند، شیعیان و معتقدان به امامت آن بزرگوار بودند، نه، بسیارى بودند که به امامت امام صادق(ع) آنچنانى که شیعه معتقد است، معتقد نبودند، اما از دانش امام صادق(ع) و از معارف اسلامى که در اختیار آن بزرگوار بود استفاده مىکردند.
در روایات ما بسیار است روایاتى که راویان آنها از اهل سنتند از غیر شیعه هستند اما از حضرت ابى عبد الله الصادق(ع) نقل مىکنند و روایت مىکنند، معناى این حرف این است که امروز هم دنیاى اسلام و امت اسلامى نیازمند معارف امام صادق و اهل بیت(ع) است، دنیاى اسلام محتاج دانستن معارف و تعالیم امام صادق و سایر ائمه(ع) است.
قشرهاى مختلف و اقسام مختلف امت اسلامى، به این وسیله باید با یکدیگر هم افزایى کنند تا سطح معارف اسلامى بالا برود، لازمه این کار این است که حجاب خصومت و دشمنى و کینه ورزى میان فرقه‌هاى مسلمان فاصله نیندازد، وحدت اسلامى که گفته می شود یعنى این.
نهضت آزاد اندیشى پیشوای ششم
در این مقاله از بخش لا‌به لای متون ویژه‌نامه صبح راستین با عنوان نهضت آزاد اندیشى پیشوای ششم چنین آمده است: اهل بیت(ع) توانستند با استفاده از فهم خود از اسلام، دینى خالص را براى ما تجسم کنند، مذهب شیعه به امام صادق(ع) نسبت داده مى‌شود ولى باید بدانیم که مذهب اهل بیت(ع) به امام خاصى مربوط نمی‌شود، زیرا کلام آنان یکى است و آخرین آنان همان چیزى را می‌گوید که اولینشان آن را گفته است.
سخن ائمه(ع) تداوم سخنان پیامبر اکرم(ص) و شاخه‌اى از کلام گهربار آن حضرت است، زیرا ائمه(ع) امناى دین پیامبر و جانشینان او در بین امت اسلامى هستند، آنان دین اسلام را براى مردم توضیح می‌دهند و با شیوه‌هاى گوناگون و متفاوت، مردم را به اسلام نزدیک می‌سازند.
بنابراین سخنان آنان هیچگاه جداى از سرچشمه زلال و پاک کلام پیامبر(ص) نیست، آنان در همه گفته‌ها و کردارهاى خود از عصمت الهى برخوردارند و هیچ گونه خطا و غفلتى در وجود آنان راه ندارد.
امام صادق(ع) به همین مسأله اشاره می‌کند و می‌فرماید: «حدیثى حدیث أبى و حدیث أبى حدیث جدّى و حدیث جدى حدیث الحسین و حدیث الحسین حدیث الحسن و حدیث الحسن حدیث أمیرالمؤمنین و حدیث امیرالمؤمنین حدیث رسول الله و حدیث رسول الله قول الله تعالی».
بر این اساس مذهب فقهى امام صادق(ع) با مذهب فقهى سائر ائمه معصومین(ع) هیچ تفاوتى ندارد، زیرا آنان از قاعده واحد سرچشمه می گیرند و کارشان مثل مجتهدین نیست که ممکن است درست باشد یا اشتباه کنند، زیرا آنان در گفته‌هاى خود معصوم هستند، بنابراین مذهب همه آنان همان مذهب اهل بیت(ع) است که از قرآن و سنت سرچشمه می‌گیرد.
ویژه‌نامه «طلوع مهربانی» به مناسبت ولادت حضرت محمد(ص) در فضای مجازی در بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/ی
ارسال نظرات