آیتالله گلپایگانی توجه ویژهای به مشکلات درمانی مردم داشت

وی افزود: بیمارستان آیتالله گلپایگانی در قم یک مرکز درمانی بزرگ و با عظمت است که به صورت خیریه اداره میشود، همچنین ایشان در زادگاه خود در گلپایگان یک ملک پدری نزدیک به سه هزار متر داشتند که آن زمین را برای ساخت یک بیمارستان صد تختخوابه اختصاص دادند.
عضو هیأت امنای بیمارستان آیتالله گلپایگانی اظهار داشت: هزینههای بسیاری برای بیمارستان ایشان در گلپایگان صرف شده و هم اکنون این بیمارستان پیشرفتهای چشمگیری کرده است.
وی با اشاره به اینکه حضرت آیتالله گلپایگانی با ساخت این بیمارستانها یادگاری بزرگ در کشور بر جای گذاشتند، بیان داشت: این روش تفکر حضرت آیتالله گلپایگانی که بیمارستان از سوی افراد خیّر اداره شود بعد از انقلاب اسلامی در ایران رشد یافت و هم اکنون نزدیک به 500 بیمارستان خیریه در کشور در حال فعالیت است.
جابری خاطرنشان کرد: پس از رحلت حضرت آیتالله گلپایگانی با وجود فرزندان و دامادهای وی، بیت این مرجع عالیقدر به خدمات بیشتری به روحانیان و مردم پرداخت که ایجاد خانهها و مراکز بهداشت در شهرستان بم پس از زلزله در سال 82 از این نمونه است.
وی ادامه داد: کمک به بیمارستانهای خیریه از سوی بیت حضرت آیتالله گلپایگانی ادامه دارد و یکی از دلایل علاقه مردم به این مرجع تقلید، همین خدمات و توجه به مسائل درمانی مردم است.
عضو هیأت امنای بیمارستان آیتالله گلپایگانی به شرح دیدارهای خود با حضرت آیتالله گلپایگانی پرداخت و گفت: ساخت بیمارستان را در گلپایگان از سال 67 شروع کردیم و برای ارائه گزارش از روند تکمیل این بیمارستان خدمت ایشان میرسیدیم و در این اثنا بود حضرت آیتالله گلپایگانی رحلت کردند.
وی افزود: زمانی که مجوز ساخت این بیمارستان را گرفتیم خدمت این مرجع عالیقدر رسیدیم. یکی از دوستان هیأت امنا به ایشان گفت از هر یک تومان 5 ریالش را ما تأمین میکنیم 5 ریالش را هم شما بدهید، آقا گفت از من هم پول میگیرید؟ وی گفت بله، به این دلیل که بیمارستان به نام شماست، حضرت آیتالله گلپایگانی دست خود را بالا برد و گفت خدایا به اینها کمک کن، بعد هم به ما گفت من سهم خودم را دادم، از برکت دعای این مرجع کمکهای فراوانی برای ساخت این بیمارستان جمع شد.
جابری تصریح کرد: زمانی که برای بیان گزارش نزد آیتالله گلپایگانی میرفتم، دوست داشتم گوشهای بنشینم و ایشان را نگاه کنم، بیشترین توصیه حضرت آیت الله گلپایگانی این بود که برای دردمندان و ضعیفان تلاش بیشتری کنید.
من عمامه را سرت گذاشتم اما خودت باید نگهش داری
وی بیان داشت: یکی دیگر از خاطرات من این است که هر وقت طلبههای جوان را برای عمامهگذاری نزد حضرت آیتالله گلپایگانی میآوردند ایشان میگفت من عمامه را سرت گذاشتم اما خودت باید نگهش داری.
عضو هیأت امنای بیمارستان آیتالله گلپایگانی در گلپایگان خاطرنشان کرد: آیتالله گلپایگانی سادهزیست بود، اتاق محقر و تخت کوچکی در اختیار داشت که روی آن مینشست و با مهربانی با مردم سخن میگفت، طنز نیز در گفتار وی بود، یادم است طلبهای نزد آقا آمد و گفت من دیشب خواب دیدم که شما خانهای برای من خریدهای، آقا فرمودند که شتر در خواب بیند پنبهدانه، اینها همه از آیتالله گلپایگانی شخصیتی مهربان، زیرک و باهوش حتی تا آخرین لحظات عمر ساخته بود.
وی ادامه داد: صفت بارز ایشان پرهیز از دنیاپرستی بود، و این الگوی مناسبی برای طلبهها است که روحانیت اصیل را در چهره ایشان مشاهده کنند.
جابری در پایان خاطرنشان کرد: باید گفت حضرت آیتالله گلپایگانی مظهر اراده و ایمان بود./914/ت301/ع