امام مهدی زمینه‌سازی امر ظهور را مدیریت می‌کنند
حجت‌الاسلام نصرت الله آیتی از استادان و پژوهشگران حوزوی عرصه مهدویت، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با تبریک نیمه شعبان و سالروز ولادت با سعادت امام مهدی(عج) به بررسی موضوع غیبت آن حضرت پرداخت و مراد از غیبت، آثار و فواید غیبت را در دو معنا مورد بررسی قرار داد.
وی افزود: در یک تفسیر غیبت به معنی غیبت جسم حضرت حجت(عج) از دیدگان است، یعنی این‌که حضرت حضور دارند، اما به اعجاز الهی در چشم ناظر یا جسم شریف حضرت تصرف شده و ایشان دیده نمی‌شوند، اما تفسیر درست‌تر آن است که غیبت را به معنای مخفی بودن هویت حضرت بدانیم.
این پژوهشگر مهدوی تصریح کرد: بنابر این حضرت حجت(عج) با هویتی ناشناس در جامعه حضور دارند و مانند دیگر انسان‌ها رفتار می‌کنند، اما این رفتار دارای حد و مرزی است و امام شؤون و مسؤولیت‌های ناشی از امامتشان را به آن مقدار که با حکمت و غیبت منافات نداشته باشد و سبب شناخته شدن آن حضرت نشود، به انجام می‌رسانند.
وی اظهار داشت: انجام شؤون امامت حضرت مهدی(ع) دو حد دارد یکی این‌که این فعالیت‌ها و اقدامات منجر به شناسایی حضرت نشود و دوم این‌که با حکمت منافات نداشته باشد که اگر رفتار و فعالیتی با غیبت منافات داشت، و یا خلاف حکمت بود برای رعایت آن در دوران غیبت چاره‌ای جز به فعلیت نرساندن آن شأن نیست.
حجت‌الاسلام آیتی در ادامه با اشاره به بخشی از سخنان امام علی(ع) در خطبه 150 نهج‌البلاغه مبنی بر این‌که «امام در دوران غیبت گروه‌هایی را پراکنده می‌کند و پراکنده‌هایی را جمع می‌کند، بدون این‌که کسی متوجه آن حضرت شود»، گفت: این دخالت، لزوما یک دخالت اعجاز آمیز نیست و با نفوذ و جاسازی نیرو در دل دشمن صورت می‌گیرد.
وی با بیان این‌که مدیریت حضرت حجت(عج) کاملا مخفیانه است، چراکه در دورانی قرار گرفته‌اند که مجبور به غیبت هستند، ابراز داشت: امام(ع) اگرچه از دیدگان غایب است، اما تا آن مقدار که با غیبت منافات ندارد، مسؤولیت‌های خود را به انجام می‌رسانند تا اهداف مورد انتظار تحقق یابد.
این پژوهشگر حوزوی ادامه داد: اگرچه امام(ع) مجبور به غیبت هستند، اما نسبت به فراهم شدن زمینه‌های ظهور و ایجاد بسترهای لازم وظایفی دارند، همان طور که معلم وظیفه دارد درس بگوید، اما وقتی فضا و بسترهای لازم مهیا نیست، ابتدا برای مهیا شدن بسترهای لازم اقدام می‌کند؛ امام نیز به اقتضای امامتش مسؤولیت‌هایی بر عهده دارند و وقتی به دلیل غیبت، شرایط برای انجام این مسؤولیت‌ها فراهم نیست، می‌کوشند تا زمینه‌ها را برای تحقق حاکمیت خود و انجام مسؤولیت‌ها و شئون امامتشان فراهم کنند.
وی گفت: فکر این‌که امام مهدی(ع) در گوشه‌ای بنشینند و دست روی دست بگذارند و صرفا چشم به راه و منتظر بمانند تا مردم قدمی بردارند و از ناحیه آنان تحولی ایجاد و بسترهای ظهور فراهم شود، کاملا اشتباه است، بلکه افزون بر این که مردم موظف به ایجاد تحول مثبت در خود هستند و باید زمینه‌های ظهور را فراهم کنند، امام(ع) به اندازه‌ای که برایشان مقدور باشد در این مسیر اقدامات لازم را مدیریت می‌کنند.
حجت‌الاسلام آیتی با بیان این‌که مسلما توانمندی حضرت حجت(عج) از آنجا که انسان کامل و معصوم هستند بیش از توانمندی سایر انسان‌ها است، بنابر این اقدامات آن حضرت برای ایجاد بسترهای ظهور نیز به میزان توانمندی‌های فوق‌العاده ایشان قابل مقایسه با دیگران نیست، افزود: چه بسا روزی پرده‌ها کنار رود و بفهمیم که حضرت بسیاری از رخدادهای اجتماعی و سیاسی و امور را به شکلی چینش داده‌اند تا فضای جامعه به سمت تحقق شرایط ظهور پیش رود.
وی همچنین به بررسی فواید غیبت پرداخت و گفت: اگرچه غیبت به معنی محرومیت مردم از امام(ع) است و برکات بودن امام برای مردم بیشتر است و همه بدبختی‌های جهان به خاطر همین غیبت است، اما اگر نبودن حضرت سبب ناامیدی مردم از اصلاحات زمینی و ساخته پرداخته بشر شود و فشارها و سختی‌های دوران غیبت سبب اقبال مردم به حضرت مهدی(ع) شود، می‌توان این موارد را از برکات غیبت دانست.
این پژوهشگر مهدوی تصریح کرد: اصل غیبت بزرگ‌ترین محرومیت بشر است اما برکاتی دارد، همان‌طور که جنگ پدیده شومی است، اما شوم بودن این پدیده به معنای این نیست که هیچ وجه مثبتی نتوان در آن سراغ گرفت؛ به عنوان مثال صبر و مقاومت مردم در برابر سختی‌ها مضاعف شود و بتوانند در برابر فشارها مقاومت کنند و احیانا ابزار مورد نیاز خود را تولید کنند. /920/ت302/ن