خدایا؛ مرا برای به پا داشتن فرمانت توانایی ده!

حجت الاسلام حسین دیلمی، محقق حوزه علمیه قم در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا با اشاره به دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان گفت: در این روز از خداوند می‌خواهیم تا با صحت و سلامتی بخشیدن، ما را در اجرای فرامین خود کمک کند.

وی بیان داشت: این بخش از دعا، پیام چندین آیه قرآن و حدیث است که اسلام جامعه ضعیف، ناتوان و بیمار را قبول ندارد، بلکه امتی نیرومند، سالم، قوی و قدرتمند می‌خواهد.

این محقق حوزه علمیه با اشاره به اینکه اسلام به دنبال تحریص مومنین به کسب قوت و قدرت است، اظهار داشت: داشتن قدرت و قدرتمند عمل کردن از مسائلی است که در دین به آن اهمیت داده شده است.

وی با اشاره به اینکه مهمترین وظیفه ما حفظ ایمان و تقوا است، افزود: «فاتقوا الله مااستطعتم» تکلیف مسلمانان را مشخص کرده است که با کمال قدرت و توان به دنبال کسب تقوا باشند.

این نویسنده کتاب‌های دینی با اشاره به داستان حضرت یوسف(ع) ابراز داشت: حضرت یوسف(ع) سال‌ها در کنار زلیخا با پاکدامنی زندگی کرد و نقل شده است که در برخی موارد که کار سخت می‌شد با تکیه بر ایمان به خدا و مدد خواستن از حضرت حق بر بت نفس چیره می‌شد.

وی بیان داشت: «واعدوا لهم مااستطعتم من قوه» شعاری است که تکلیف مسلمانان را در برخورد با دشمنان مشخص کرده است و بیان داشته با تمام قوا در مقابل دشمن بایستید.

این محقق حوزه علمیه قم گفت: کسب قوت و قدرت در انجام تکلیف چنان اهمیت دارد که در آیه قرآن می خوانیم «یا یحیی خذ الکتاب بقوه».

وی با اشاره به فرازهایی از دعای کمیل تصریح کرد: امیرمومنان(ع) در فراز «قو علی خدمتک جوارحی» به مساله نقش قوت و سلامت در احیای فرایض دینی و جامه عمل پوشاندن به واجبات و دوری از محرمات اشاره دارند.

این محقق علوم اسلامی بیان داشت: در اسلام تنبلی و سستی بسیار مذمت شده است. در حدیثی نقل شده پیامبر از احوال جوانی سوال کردند و پاسخ شنیدند که او بیکار است، نبی مکرم اسلام(ص) فرمودند، او از چشم من افتاد.

وی با اشاره به حدیثی از امام معصوم(ع) ابراز داشت: تنبلی و بی حالی با هم ازدواج کردند و فقر متولد شد.

این محقق حوزه علمیه قم گفت: در ادامه دعای روز چهارم به بحث لذت دعا و نیایش اشاره شده است. در این فراز از خداوند طلب می کنیم که شیرینی عبادت را به ما بچشاند.

وی ادامه داد: ائمه معصوم(ع) و اولیای الهی در موقع عبادت چنان متوجه خدا و از سخن گفتن با خداوند واله بودند که هیچ امری مانع آنها نمی شد.

این محقق علوم حوزوی بیان داشت: نقل شده است هنگامی که امام سجاد(ع) در حال نماز بودند، آتش سوزی رخ داد وقتی نماز امام تمام شد، اطرافیان که فهمیدند حضرت سجاد (ع) متوجه آتش سوزی نشده است از حضرتش دلیل پرسیدند که امام گفت: من در حال خاموش کردن آتش دیگری بودم و داشتم آتش جهنم را به واسطه نمازم خاموش می کردم.

وی با اشاره به اینکه ذکر خداوند دارای اقسامی همچون ذکر زبانی و عملی، ذکر جلی و خفی است، ادامه داد: انسان باید در همه احوال به یاد خداوند باشد و در ذکر خداوند حریص باشد.

این محقق حوزه علمیه قم با اشاره به داستانی از حضرت موسی(س) گفت: جوانی مشغول گناه بود و تن به آلودگی نفس داده بود به حضرت موسی(ع) گفت هرگاه به کوه طور رفتی از خداوند بپرس چرا مرا عذاب نمی کند، چون حضرت موسی(س) به طور رفت و برگشت، از جانب خدا به جوان گفت تو به عذاب مبتلا شده‌ای و مجازت تو این است که حلاوت عبادت و دعا از تو گرفته شده است.

وی در پایان بر اهمیت شکرگذاری به درگاه الهی تاکید کرد و بیان داشت: در روایات اسلامی آمده که هرگاه نعمتی به شما داده شد باید آن را شکر کنید و نعمت بدون شکر همچون گناهی می‌ماند که به دنبال آن استغفاری نیامده است./909/ت302/ع