تفرقه مجازی علیه همدلی!
هم افزایی و همدلی نیروهای سیاسی در تمامی سطوح فارغ از تفاوتهای جناحی، به یکی از مهمترین الزامات این روزهای کشور تبدیل شده است. در شرایطی که فضای سیاست داخلی عمدتا معطوف و متمرکز به بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت در مجلس شورای اسلامی است، این همافزایی الزام بیشتری نیز یافته است.
این وحدت رویه البته دشمنان و مغرضانی دارد. جدای از دشمنان نشاندار که رسما و با تابلو ساز مخالفت میزنند و خواستار نقاق و جدایی در داخل هستند، عدهای نیز در داخل و به خصوص در فضای مجازی مواضعی میگیرند که با تحلیل این مواضع میتوان ارتباطشان با خارج را دریافت. رصد برخی اکانتهای مجازی نشان میدهد که تعدادی از حسابهای کاربری، بعضا با وجود ظاهر انقلابی و در چهارچوب، مشغول طرح مسائل تفرقهافکنی و ناامیدسازی هستند. در این میان برخی فعالان مجازی از سر سهوو جهل نسبت به کلانپروژهها، به کمپین مواجببگیران میپیوندند و بر طبل جدایی میکوبند. نیروهای سیاسی دلسوز و دغدغهمند ایران باید با داشتن یک بصیرت مضاعف، جلوی ضریب یافتن پروژه چندوجهی دشمنان و مغرضان نفوذی را بگیرند. چنانچه اشاره شد پروژه ناامیدسازی و تفرقهافکنانه دشمنان و نفوذیها ابعاد مختلف دارد و ساحات متعددی را در بر میگیرد. یکی از این ابعاد، اقتصادی است.
رسانههای بیگانه سعی دارند خونخواهی شهید هنیه را دارای تبعات معیشتی بالا نشان بدهند. سیاهنمایی از شرایط اقتصادی کشور در شروع کار پزشکیان و اعتبارزدایی از دولت جدید، از دیگر مؤلفههای جنگ رسانهای دشمنان در حوزه اقتصادی است. موضوعات فرهنگی و اجتماعی، بخش دیگر عملیات روانی دشمنان و عناصر نفوذی آنها در فضای مجازی را شامل میشود. اعتبارزدایی از تخصیص اعتبار برای مراسم اربعین و بازتاب دادن گسترده برخی تصاویر و ویدئوها با محوریت موضوع حجاب، از جمله موضوعات فرهنگی و اجتماعی هستند که استعداد دوقطبیسازی برای دشمنان را دارد.
در کنار همه این موارد، موضوعات سیاسی سهم ویژهای در ناامیدسازی مردم توسط پروژهبگیران داخلی و خارجی دارد. یکی از مهمترین شاخصههای ناامیدسازی مردم با موضوعات سیاسی، القای تصویر ذهنی سراسر اطاعتپذیر از رئیسجمهور است با این محوریت که قدرت گرفتن پزشکیان هیچ تغییری در شرایط کشور ایجاد نخواهد کرد و وزرای او دستچین نهادهای بیرون از دولت هستند. رؤسای قوا به تأسی از بیانات رهبر انقلاب، بر همدلی ناظر بر عقلانیت انقلابی تاکید دارند و لازم است که نیروهای سیاسی دلسوز کشور نیز رهپوی این عقلانیت باشند.