غدیرانه شهید متولی با میزبانی از خانه شهدای نوش آباد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کاشان، خادم الشهدای خانه شهدای نوش آباد به همراه جمعی از اعضای این خانه فرهنگی مذهبی در آستانه عید سعید غدیر خم به نمایندگی از خانواده شهدای سادات در دیدار با مادر شهید سید فرهاد متولی ضمن تبریک عید الله الاکبر و امامت و ولایت امیرالمومنین امام علی (ع) عزت، آزادی و استقلال کشورمان را مدیون خون شهدا و فداکاری و ایثار خانواده معظم آنها برشمرد.

محمد اعرابی با تاکید بر این کلام رهبر معظم انقلاب اسلامی که «زنده نگهداشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست»، افزود: اگر امروز ما به راحتی، با اطمینان خاطر و آرامش می‌توانیم مجالس جشن و شادی بگیریم و حتی در سایر مناسبت‌های مذهبی مراسم خود را برگزار کنیم همه را مدیون خون شهدایی هستیم که از آرزو‌ها و هستی خود گذشتند و اجازه ندادند حتی یک وجب از خاک میهن اسلامی به دست دشمنان افتد.

وی با اشاره به اینکه ما میراث‌دار خون شهدایی هستیم که کربلا را ندیدند، اما با سلام آخر در خون خود غلطیدند و سیمای سیدالشهدا را زیارت کردند تصریح کرد: زنده نگهداشتن یاد و نام شهدا و تبیین سیره اخلاقی آنها برای نسل کنونی به‌ویژه نسل نوجوان و جوان بهترین بستر تربیتی اثرگذار، هدایتگر و سازنده در شرایط فرهنگی و وضعیت کنونی جامعه است.

اعرابی فعالیت خانه شهدا را مصداق جهاد تبیین در جذب و تربیت فرهنگی مذهبی نوجوانان و جوانان و آشنایی آنها با معارف ناب و ارزش‌های اسلامی دانست و اظهار کرد: خانه شهدای نوش آباد محفلی از جنس نور و معنویت و بشارت برای هدایت نسلی است که شهدا را ندیدند و درک نکردند، اما اکنون با جهاد تبیین این خانه معنوی علاقه‌مند به شناخت و شناسایی و تأثیرپذیری از ایمان، ایثار و اصالت و نجابت آنها در زندگی فردی و اجتماعی می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه شهید سید فرهاد متولی نیز یکی از فرزندان این خطه ولایی و شهیدپرور است که غیرت علوی، عزت حسینی و بصیرت ولایت مداریش در زمان حیات و ممات طیبه‌اش همواره مصداق جهاد تبیین در مکتب انسان ساز شهدا است تصریح کرد: حتی جملات و عبارات ناب این شهید رهرو سیدالشهدا در وصیتنامه‌اش از جمله این وصیت شهید که «پدر عزیزم ما یک عمر اذان گفتیم این بار می‌خواهم نه یک بار بلکه صد بار فدای ماندن این اذان شوم و به ستمکاران بگویم ما می‌میریم، اما الله اکبر و لا اله الا الله باید زنده بماند».

به گفته وی خون علوی و غیرت حسینی شهید متولی هنوز در نبض این کلمات می‌جوشد و می‌کوشد دست هر ره گم کرده و جوینده فضیلت و فطرت را در دامان دین و اخلاق بگذارد.

اعرابی با بیان این فراز از وصیتنامه شهید متولی نیز که «پدر عزیزم سید بمیرد ولی الله‌اکبر در جهان طنین بیفکند، فرزند تو به خون غلطد چه عیبی دارد تا پدران، از حسین سرور آزادگان درس مکتب‌داری و دینداری بیاموزند و حداقل یک فرزند خود را فدای اسلام کنند»، یادآور شد: چه تربیت و آموزه دینی جز غیرت علوی و روحیه حسینی خوی شهید در دامان پدر و مادری ولایی و مومن می‌تواند چنین انسان‌های ماندگار تاریخ ساز و سرنوشت ساز برای همه اعصار تاریخ تربیت کند.

وی همچنین با بازخوانی این پیام شهید متولی به امت قهرمان در وصیتنامه‌اش که اگر می‌خواهند آسیبی به مملکت وارد نشود پشتیبان ولایت فقیه باشند تا خدا پشتیبان آنها باشد و در روز قیامت دنبال امام حسین (ع) باشند گفت: هر فراز از وصایای این شهید والامقام کلاس درس تربیتی، دانشگاه انسان سازی و چراغ راه آیندگان است.

شهید ﺳﯿﺪ ﻓﺮھﺎد ﻣﺘﻮﻟﯽ متولد دانشجوی تربیت معلم، دوم اردیبهشت سال ۴۲ در جوار مسجد قائمیه شهر نوش آباد ۲۳ اردیبهشت ﺳﺎل ۶۱ طی آزاد ﺳﺎزی ﺧﺮﻣﺸهر در ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺑﯿﺖ اﻟﻤﻘﺪس به شهادت رسید و پیکر پاکش ﭘﺲ از ۲۷ ﻣﺎه ﭼﺸﻢ اﻧﺘﻈﺎری ﺧﺎﻧﻮاده در ﺷﻠﻤﭽﻪ (شرق بصره) ﭘﯿﺪا ﺷﺪ.

پیکر این شهید والامقام در روز ﻋﯿﺪ ﻓﻄﺮ ﺳﺎل ۶۳ در ﻣﯿﺎن دﺳﺘﺎن اﻧﺒﻮه ﻣﺮدم ﻋﺰادار و ﺷهیدﭘﺮور ﺷهر ﻧﻮش آﺑﺎد ﺗﺸﯿﯿﻊ و در ﮔﻠﺰار شهدا در ﺟﻮار ﺑﺎرﮔﺎه اﻣﺎﻣﺰاده ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ زﯾﺪ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ (ع) اﯾﻦ ﺷهر ﺑﻪ ﺧﺎک ﺳﭙﺮده ﺷﺪ.

فرازی از وصیت نامه دانشجوی تربیت معلم شهید «سید فرهاد متولی نوش آبادی»:

ملت ما ملت خون و مکتب ما مکتب شهادت است. (امام خمینی)
حمد و سپاس مخصوص خداوند یکتاست که خدای جهانیان است و درود و صلوات بر پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمدبن عبدالله (ص). اینجانب که در طول عمرم خدمتی به اسلام و مسلمین نکردم امیدوارم که مرگم سرآغاز خدمتی جاویدان به اسلام باشد و از خداوند می‌خواهم که مرگم را مرگ سرخ قرار دهد تا به این وسیله به سه هدف رسیده باشم. اول: لقاءالله، دوم: اثبات زبونی و خواری خصم، سوم:یاری اسلام در حد اعلا از این راه.

پدر و مادر عزیزم از شما می‌خواهم که قطره‌ای اشک نریزید و دشمن را خوشحال نکنید، گریه کنید، اما بر مظلومیت و مصیبت‌های امام حسین (ع) و اولادش که سرفرازی ما به واسطه خاندان عصمت و طهارت است.

مادرم مبادا گریه بیش از حد کنی و دشمن را خوشحال کنی گریه کن لکن بر اسیری‌های حضرت زینب (س) و حنجره پاره پاره علی اصغر را به یاد بیاور و گریه کن به درد‌های دل مادرم زهرا (س) و به مظلومیت مظلوم انقلاب بهشتی عزیز و ایثارگری‌های رجایی و باهنر.

برادرانم از شما می‌خواهم که جلسه دعای کمیل، قرائت قرآن و دعای ندبه را زنده نگه دارید حتی اگر یک نفر باشید جوانان عزیز مساجد را پر کنید و نماز زا به جماعت برگزار کنید.

مطالعه زیاد کنید و در اول بر شما باد که کتاب‌های استاد شهید مرتضی مطهری را مطالعه کنید، پیامی که به امت قهرمان دارم اینست که اگر می‌خواهند آسیبی به مملکت وارد نشود، پشتیبان ولایت فقیه باشید تا خدا پشتیبان شما باشد و در روز قیامت دنبال امام حسین (ع) باشید.

از برادران می‌خواهم با بسیج و سپاه همکاری کنند که با ارتش امام زمان (عج) همکاری کرده اند، و باز به پدر و مادرم تاکید می‌کنم که همانطور که فداکار بودید حال نیز صبور باشید و امیدوارم که از من راضی باشید.

خواهرانم و برادرانم نماز را فراموش نکنید در ختم و عزایم نهایت سادگی را رعایت کنید بدون تجّملات و حجله و چراغ و اینها، زیرا خیلی دلم می‌خواهد مانند جدّم غریبانه بمیرم غریبانه به خاک سپرده شوم و مظلومانه برایم ختم و عزا بگیرید.

در آخر از تمامی اهل نوش آباد و دوستان می‌خواهم که مرا ببخشید و از من راضی باشید و خداوند شما را و ما را توفیق عبادت دهد و رهبر را به سلامت دارد.

«اللهم برحمتک فی الصالحین فادخلنا و فی علیین فرفعنا» خدایا به ما توفیق بده که در راه تو و به همراه، ولی تو کشته شویم و به فیض شهادت نائل گردیم. /۱۳۰۷/