از ماجرای اعدام‌ها تا نامه امام خمینی به شهید رئیسی

به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، در پی شهادت رئیس جمهور مردمی و خادم الرضا که عمری را صرف مجاهدت خالصانه و صادقانه به انقلاب و مردم کرد و در آخر در همین مسیر به همراه جمعی از بزرگ مردانی که تاریخ هرگز ایشان را از یاد نخواهد برد، به شهادت نائل آمد، متن نامه امام خمینی خطاب به ایشان راجع به مسائل قضایی وقت منتشر می شود.

مرداد ماه سال ۱۳۶۷، یگان‌های منافقین با پشتیبانی و حمایت لجستیکی ارتش بعث عراق، از مرزهای غربی ایران 145 کیلومتر وارد کشور شدند و با انبوه تجهیزات، شهرهای قصر شیرین، سرپل ذهاب و اسلام‌آباد غرب را اشغال کرده و به سرعت راهی کرمانشاه شدند تا طبق نقشه پس از گذشتن از کرمانشاه و همدان خود را به پایتخت برسانند و به خیال خام خود کاری که صدام نتوانست در 8 سال انجام دهد را آن ها در 3 روز رقم بزنند.

بر همین اصل طبق برنامه ریزی انجام شده همزمان با این عملیات قرار بر این شد تا عناصر این سازمان که در زندان ها حضور داشتند با شورش دسته جمعی کنترل زندان را بدست بگیرند و از داخل علیه نیروهای انقلاب اقدام کنند و به نیروهای خود بپیوندند. از سوی دیگر زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان همدان، زندان چوبین‌ قزوین و در آخر زندان اوین تهران از جمله زندان‌هایی بودند که قرار بود مورد حمله منافقین قرار گرفته و اعضای زندانی این سازمان آزاد شوند. 

در هر حال با شکست سهمگین و تار و مار شدن لشکر منافقین در تنگه چهارزبر، زندانیان نیز بی اطلاع از ماجرا دست به شورش زدند که با ناکامی مواجه شدند. پس از پیروزی عملیات مرصاد و آرام شدن اوضاع، امام خمینی طی نامه‌ای ضمن محارب خواندن منافقین، دستور محاکمه اعضایی که همچنان از سازمان حمایت می‌کردند و دشمنی خود با جمهوری اسلامی را علناً فریاد می‌زدند را صادر کردند.

ایشان در این نامه می فرمایند: از آنجا که منافقین خائن به هیچ وجه به اسلام معتقد نبوده و هر چه می‌گویند از روی حیله و نفاق آنهاست و به اقرار سران آنها از اسلام ارتداد پیدا کرده‌اند، با توجه به محارب بودن آنها و جنگ کلاسیک آنها در شمال و غرب و جنوب کشور با همکاری‌های حزب بعث عراق و نیز جاسوسی آنها برای صدام علیه ملت مسلمان ما و با توجه به ارتباط آنان با استکبار جهانی و ضربات ناجوانمردانه آنان از ابتدای تشکیل نظام جمهوری اسلامی تا کنون، کسانی که در زندان‌های سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند، محارب و محکوم به اعدام می‌باشند و تشخیص موضوع نیز در تهران با رای اکثریت آقایان حجت‌الاسلام نیری دامت افاضاته (قاضی شرع) و جناب آقای اشراقی (دادستان تهران) و نماینده‌ای از وزارت اطلاعات می‌باشد، اگر چه احتیاط در اجماع است، و همین‌طور در زندانهای مراکز استان کشور رای اکثریت آقایان قاضی شرع، دادستان انقلاب و یا دادیار و نماینده وزارت اطلاعات لازم الاتباع می‌باشد، رحم بر محاربین ساده‌اندیشی است، قاطعیت اسلام در برابر دشمنان خدا از اصول تردیدناپذیر نظام اسلامی است، امیدوارم با خشم و کینه انقلابی خود نسبت به دشمنان اسلام رضایت خداوند متعال را جلب نمایید، آقایانی که تشخیص موضوع به عهده آنان است وسوسه و شک و تردید نکنند و سعی کنند اشداء علی الکفار باشند. تردید در مسائل قضایی اسلام انقلابی نادیده گرفتن خون پاک و مطهر شهدا می‌باشد. والسلام.

در این زمان حجت الاسلام نیری حاکمی شرع تهران و شهید رئیسی معاونت دادستانی تهران را عهده دار بودند و تمامی افتراء هایی که از سوی برخی افراد در سال 96 به ایشان با حمایت رسانه های معاند مطرح می‌شود مربوط به همین بازه زمانی است. همان خطی که منافقین با آمار سازی دروغین به دنبال آن هستند در صورتی که طبق اسناد تمامی اعدام شدگان تعداشان از 500 نفر تجاوز نمی کند. آن هم 500 نفری که حتی از سهل گیری هیئت عفو آقای منتظری نیز نتوانسته بودند عبور کنند!

در سال ۱۳۶۵، مرحوم منتظری بنا به تأثیرپذیری از اعضای بیت ‌اش که با منافقین در ارتباط بودند و خبرهای کذبی را در ارتباط با شکنجه زندانیان به وی می‌رساندند، از امام خمینی(ره) اجازه می‌گیرد که با تشکیل هیئتی موسوم به هیئت عفو به وضعیت زندانیان رسیدگی کند. در این هیئت که متشکل از آقایان گیلانی، ابطحی، سید جعفر کریمی و محفوظی بود، پرونده های زندانیان بررسی می شود. نتیجه این می شود که  تعداد زیادی از منافقین زندانی، با توبه های نمایشی دیکته شده از سوی مرکزیت سازمان، از زندان آزاد شده و به اردوگاه اشرف ملحق می‌شوند و جالب آنکه تعداد قابل توجهی از کشته شدگان سازمان در عملیات مرصاد نیز از بین همین آزاد شدگان بودند.

شهید رئیسی و حجت الاسلام نیری خطاب به امام خمینی نامه ای را در مورد حدود و قصاص می نویسند که در ادامه آن را می خوانید:

‏‏موضوع: اجرای «حدود» و «قصاص»‏

زمان: ۲ بهمن ۱۳۶۷ / ۱۴ جمادی الثانی ۱۴۰۹‏

‏‏مکان: تهران، جماران‏

‏‏مخاطب: نیّری، حسینعلی ـ رئیسی، سیدابراهیم‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم. محضر مبارک زعیم عالیقدر، رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی ایران، حضرت امام خمینی ـ مدظله العالی‏

‏‏ با سپاس بیکران از درگاه احدیت که اینجانبان را مشمول عنایت آن امام عزیز و بزرگوار قرار داده تا‏‎ ‎‏در اجرای احکام و حدود الهی گامی برداریم، مستدعی است نظر مبارک را امر به ابلاغ فرمایید که‏‎ ‎‏دستور مورخ ۱ / ۱۱ / ۱۳۶۷ آن حضرت‏ ‎[۱]‎‏ اختصاص به اجرای حدود الهی دارد یا شامل احکام صادره‏‎ ‎‏در مورد قصاص نفس نیز می شود؟‏

‏‏۲ / ۱۱ / ۶۷ سیدابراهیم رئیسی ـ حسینعلی نیری

‏‏بسمه تعالی‏

‏‏جناب حجتی الاسلام آقایان نیّری و رئیسی‏

‏‏ آنچه را که به شما مأموریت دادم تا به پرونده هایی که در شورایعالی قضایی راکد‏‎ ‎‏مانده است پس از رسیدگی اجرا نمایید، در مورد حدود و قصاص است با حفظ جهات‏‎ ‎‏شرعیۀ آن.‏

‏‏۲ / ۱۱ / ۶۷‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏