روز نکبت در سال نکبت؛ از وادادن سران عرب تا ترور فرستاده سازمان ملل

روز نکبت یا یوم النکبة مقارن با 15 مه 1948 میلادی برابر با 25 اردیبهشت 1327 ه.ش و 5 رجب 1367 ه.ق همزمان با پایان قیمومیت کشور بریتانیا بر سرزمین فلسطین و اعلان منشور تأسیس کشور اسرائیل و بیرون راندن صدها هزار فلسطینی و آواره شدن آنها از سرزمین اصلی خویش است. نیمه ­شب 14 مه 1948 دولت پادشاهی بریتانیا رسماً پایان قیومیت خود بر سرزمین فلسطین را اعلام کرد و  نیروهای خود از آن را خارج نمود. به طور همزمان و هماهنگ منشور استقلال کشور جعلی اسرائیل که حتی عناصر اصلی تشکیل دهنده یک دولت - ملت از جمله «سرزمین و مردم» را نداشت، صادر شد. در واکنش به این اقدام، ائتلاف نظامی کشورهای عربی شامل مصر، سوریه، اردن، لبنان، عراق، عربستان، یمن و ارتش آزادی­بخش عرب سحرگاه 15 مه 1948 به منظور جلوگیری از تشکیل کشور اسرائیل و صیانت از هویت اسلامی عربی فلسطین، وارد این سرزمین شدند.

هر چند مقدمات تشکیل کشوری به نام اسرائیل با نفوذ لابی جهانی صهونیسم و حمایت قدرت­های استعمارگر به سه دهه قبل از یوم النکبة برمی­گردد. در خلال جنگ جهانی اول توافق­نامه «سایکس – پیکو» بین دولیتن بریتانیا و فرانسه و با رضایت کشور روسیه مبنی بر تقسیم قلمرو امپراطور در حال احتضار عثمانی در آسیای صغیر که شامل کشورهای سوریه، عراق، لبنان و فلسطین می­شد در سال 1916 منعقد شد. طبق این توافق­نامه سرزمین فلسطین تحت قیومیت کشور بریتانیا درآمد. همچنین دولت بریتانیا طی بیانیه «بالفور» در سال 1917 حمایت خود از تشکیل یک دولت یهود در سرزمین فلسطین را رسماً اعلام داشته بود. این بیانیه 2 نوامبر 1917 توسط «آرتور جیمز بالفور» وزیر خارجه وقت بریتانیا به «لرد روتشیلد» از رهبران جامعه یهود به فدارسیون صهیونیسم ارسال شد.

جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1948 بیش از 11 ماه به طول انجامید. در طی این جنگ، مصری‌­ها در نوار ساحل جنوبی فلسطین و نزدیکی اشدود، نیروهای اردن و عراق در ارتفاعات مرکزی فلسطین و نیروهای دو کشور سوریه و لبنان نیز در شمال فلسطین پیشروی کردند. اما شبه‌­نظامیان صهیونیسم در قالب ارتش اسرائیل با کمک قدرت­های نظامی از جمله امریکا، بریتانیا و شوروی، ائتلاف نظامیان عرب در سه جبهه­‌ی شمالی، جنوبی و مرکزی را متوقف و مجبور به عقب­‌نشینی کردند. 

این جنگ با پیروزی اسرائیل، شکست اعراب، اخراج و آوره شدن فلسطینی‌­ها، مهاجرت اجباری سایر اقوام و اقلیت­‌های ساکن سرزمین فلسطین و توافق­نامه صلح 1949 همراه بود. پیمان­‌های ترک مخاصمه اسرائیل با مصر در 24 فوریه 1949، با لبنان در 23 مارس 1949، با اردن در 3 آوریل 1949 و با سوریه در 20 ژوئیه 1949 منعقد شد. اما این پایان ماجرا نبود؛ بلکه حوادث سال 1948 سرآغاز تشکیل یک رژیم جعلی و نژادپرست در قلب سرزمین­های اسلامی به نام اسرائیل و شروع بحران و جنگ خاورمیانه شد که تاکنون نیز ادامه دارد. به این مناسبت، تحولات و حوادث تشکیل کشور جعلی اسرائیل در 15 مه 1948، آغاز و پایان جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1948 و پیامدهای آن به نقل از جراید آن روز ایران آورده می­شود.

 

25 اردیبهشت 1327/ 15 مه 1948/ 5 رجب 1367

ساعت 1:30 بامداد امروز به وقت تهران قیومت انگلیس بر فلسطین خاتمه یافت. «سر آلان کینگهام» هفتمین و آخرین کمیسر عالی انگلیس در فلسطین با رزم ناو «یورپالاس» به اتفاق سایر کارمندان عالی­رتبه انگلیس، فلسطین را ترک گفت. در همین ساعت قوای مسلح مصر و سوریه و لبنان و عراق و ماوراءاردن رسماً داخل فلسطین شدند.

کشور یهود به نام «اسرائیل» تشکیل یافت و «ترومن» رئیس­‌جمهور ایالات متحده امریکا آن را به رسمیت شناخت. شناسایی اسرائیل از طرف ترومن شگفتی فراوان ایجاد کرد. اعلامیه‌ی از طرف دولت یهود در فلسطین انتشار یافته مبنی بر اینکه سرزمین اسرائیل مهد ملت یهود است.

در کشورهای عربی هیجان بسیار بزرگی به مناسبت خروج قوای انگلیس از فلسطین و پایان قیومیت حکمفرما گردیده است و همه اعراب معتقدند که به زور اسلحه باید فلسطین را تصرف و از تشکیل یک دولت یهودی جلوگیری کرد.

قوای مصر 30 مایل از مرز گذشته و یک قصبه را تصرف کردند. در منطقه عکا جنگ­‌های شدید ادامه دارد. اسرائیلی­‌ها سعی می­کنند بر مرکز فلسطین مسلط شوند.

26 اردیبهشت 1327/ 16 مه 1948/ 6 رجب 1367

وایزمان به ریاست جمهوری موقت کشور اسرائیل برگزیده شد.

دولت جدید اسرائیل تصمیم گرفته است حدود کشور اسرائیل عیناً همان باشد که در نقشه تقسیم فلسطین تعیین شده است.

شوروی کشور جدید اسرائیل را به رسمیت شناخت و در تل‌­آویو و اورشلیم کنسولگری ایجاد نمود. روزنامه سوسیال دموکرات پراوولیدو چاپ پراک اعلام داشته است که نخستین دولتی که دولت یهودی اسرائیل را به رسمیت شناخته دولت اتحاد جماهیر شوروی است و از این جهت در تل­آویو و بیت­‌المقدس کنسولگری تأسیس کرده است.

قوای عرب از سه جهت در فلسطین پیش می‌­روند. جنگ­های خونین در مرکز بیت‌­المقدس و عکا و جلیله ادامه دارد. کلیه سازمان­های تروریستی یهود به ارتش ملی اسرائیل پیوستند. هفتاد درصد یهودیان آلمان و اتریش به فلسطین باز خواهند گشت.

 

27 اردیبهشت 1327/ 17 مه 1948/ 7 رجب 1367

رادیو مسکو متن کامل تقاضای موشه شرتوک وزیرامورخارجه اسرائیل برای شناسایی دولت جدید اسرائیل را قرائت کرد و سپس اظهارات مولوتف را در این خصوص منتشر ساخت که گفته بود: «امیدوارم شناسایی حکومت جدید یهود از طرف دولت اتحاد جماهیر شوروی به استقرار صلح و آرامش در جهان کمک مؤثر نماید.» با شناسایی رسمی دولت اسرائیل از طرف شوروی موقعیت اسرائیل فوق­‌العاده مستحکم می­شود زیرا شک نیست که کشورهای خاوری اروپا نیز دولت جدید اسرائیل را به رسمیت بشناسند.

قوای عرب پیشروی خود در اورشلیم را ادامه می­دهند.

امریکا به شورای امنیت پیشنهاد کرد از طرف سازمان ملل متفق اقدام فوری برای پایان بخشیدن به جنگ فلسطین به عمل آید.

 

28 اردیبهشت 1327/ 18 مه 1948/ 8 رجب 1367

تاکنون شش دولت کشور جدید اسرائیل را به رسمیت شناخته و ممکن است کلیه دولت­های موافق با تقسیم فلسطین از امریکا و شوروی متابعت کنند.

اعراب می­گویند که با جنگ­های برق‌­آسا کار فلسطین را یکسره می­کنند.

جلسه شورای امنیت برای حل قضیه فلسطین بی‌­نتیجه ماند.

نیروهای ماوراء اردن از چندین طرف وارد شهر بیت‌­المقدس شدند. نیروهای عراقی یک آبادی یهودی­‌نشین واقع در ده کیلومتری جنوب طبریه را اشغال کردند. قوای سوریه و لبنان در ناحیه هوله و طبریه به موفقت‌­هایی نائل شدند. نقراشی پاشا مداخله قوای مصر در فلسطین را نه بر ضد یهودیان بلکه بر ضد تروریست­های صهیونیست دانست.

 

29 اردیبهشت 1327/ 19 مه 1948/ 9 رجب 1367

رادیو مسکو صبح خبر زیر را منتشر کرد: «موشه شرتوک» وزیر امور خارجه دولت موقت اسرائیل در تاریخ 16 مه تلگرافی به نام مولوتف وزیر امورخارجه اتحاد جماهیر شوروی مخابره کرد و پس از اعلام تشکیل دولت موقت اسرائیل در فلسطین که به موجب دستور سازمان ملل متفق مورخه 29 نوامبر 1947 به عمل آمده است از دولت شوروی تقاضا کرده است که دولت موقت اسرائیل را به رسمیت بشناسد. مولوتف وزیر امورخارجه شوروی در جواب تلگراف موشه شرتوک وزیر امورخارجه دولت یهودی اسرائیل اعلام داشته است که دولت شوروی را به رسمیت می­شناسد.

 

30 اردیبهشت 1327/ 20 مه 1948/ 10 رجب 1367

اقداماتی از جمله جمع­‌آوری وجوه و سلاح توسط یهودی‌­های مهاجر ایران برای اسرائیل مشاهده شده است. یهودی­‌های مهاجر کسانی هستند که از 15 سال قبل به ایران آمده و در خروج ثروت از ایران فعالیت شدید دارند. اما کلیمی­های قدیمی ایران در اینگونه اعمال دخالتی ندارند.

 

31 اردیبهشت 1327/ 21 مه 1948/ 11 رجب 1367

سؤال آقای دکتر [جلال] عبده [نماینده تهران در مجلس شورای ملی] از وزیر خارجه راجع به فلسطین: خواهشمند است به جناب آقای وزیر امورخارجه اعلام فرمایند که برای پاسخ به سؤال زیر در مجلس شورای ملی حضور به هم رسانند: «با توجه به وقایع اخیر فلسطین و مخصوصاً تشکیل دولت ادعایی اسرائیل که قلوب مسلمانان جهان را جریحه‌­دار کرده است با توجه با این نکته که مذهب رسمی ایران مطابق قانون اساسی اسلام است و ایرانیان نمی‌توانند نسبت به سرنوشت برادران مسلمان خود در فلسطین بی­‌علاقه باشند. با توجه به این نکته که هیئت نمایندگی ایران در دومین مجمع عمومی سازمان ملل متحد بنا به دستور دولت وقت برای حفظ تمامیت فلسطین اقداماتی کرده و بر علیه نقشه تقسیم فلسطین رأی داد و در این مورد از احساسات و افکار عمومی ملت ایران تبعیت کرده است. با توجه به این نکته که تشکیل کانون صیهونی و هجوم تعداد معتنابهی مهاجرين يهود در قطعه کوچکی از خاک فلسطين ممکن است روزی برای خاورمیانه خطر مهمی را ایجاد کند. با توجه به اینکه عملیات اغلب بازرگانان خارجی یهود در ایران زمینه‌­ی مساعدی برای اقدامات نامشروع آنها و كمك به صهیونیون فلسطین فراهم کرده است اعلام فرمایند:

۱ - روش دولت ایران در جلسه اخیر فوق العاده مجمع عمومی که برای فلسطین تشکیل شد چه بوده است؟

۲- برای جلوگیری از عملیات نامشروع عده صهیونیون در ایران که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم ممکن است به صيهونیون فلسطین کمکی نمایند چه تدابیری اتخاذ کرده اند؟

دکتر جلال عبده

 

2 خرداد 1327/ 23 مه 1948/ 13 رجب 1367

روز دوم خرداد جاری در کراچی به نام روز «فلسطین» نامگذاری و تمام مغازه‌­ها و مهمانخانه‌­ها بسته بود. هزاران نفر در مقابل سفارتخانه امریکا و شوروی تظاهرات و با صدور قطعنامه‌­ای از دولت پاکستان خواستند با کشورهای عربی برای دفاع از فلسطین قیام کند و عمل دولتین امریکا و شوروی در به رسمیت شناختن دولت اسرائیل را محکوم نماید. در این اجتماع مولانا «شبیر احمد» رهبر مذهبی پاکستان سخنانی خطاب به حاضرین ایراد کرد.

حضرت آیت‌الله «سید محمد موسوی بهبهانی» تلگرافی به پاپ رهبر مسیحیان جهان درباره قضیه فلسطین ارسال کردند.

 

شورای امنیت به طرفین متخاصم در فلسطین اعلام کرد که جنگ را فوراً متارکه کنند.

قوای مصر و لژیون عرب در جنوب فلسطین به هم ملحق شدند و برای حمله عمومی آماده می­شوند.

سرکنسول و یکی از کارمندان کنسولگری امریکا در اورشلیم کشته شدند.

 

4 خرداد 1327/ 25 مه 1948/ 15 رجب 1367

هواپیماهای کشورهای عربی منطقه جدید اورشلیم را بمباران کردند.

دولت­‌های عرب با شرایطی حاضر به متارکه جنگ در فلسطین شدند.

دولت اسرائیل تلگراف اعتراضی بر علیه تمدید ضرب‌­الاجل آتش‌­بس شورای امنیت صادر نمود.

 

5 خرداد 1327/ 26 مه 1948/ 16 رجب 1367

وزیر امورخارجه در خصوص اقدامات دولت ایران راجع به وقایع فلسطین و روش نماینده ایران در مجمع ملل متفق بیانات مبسوطی نمود.

تلگراف شیخ «عبدالکریم زنجانی» مقیم عتبات به نخست­‌وزیر عراق «سید محمد صدر»: «عالم اسلامی جهاد مقدس شما را برای نجات فلسطین از ظلم صهیونیون با دیده تحسین می‌­نگرد. خداوندگار در طی این راه یار و مددکار شما باشد.»

اتحادیه عرب اخطار شورای امنیت سازمان ملل را برای متارکه جنگ در فلسطین رد کرد.

 

9 خرداد 1327/ 30 مه 1948/ 20 رجب 1367

جنگ در کلیه جبهه‌­ها شدت یافته و قوای عراق تا تل­آویو بیش از 5 مایل فاصله ندارند و به سرعت رو به جنوب به پیش می­روند. از سمت جنوب ­شرق نیز هنگ عرب به سمت تل­آویو پیش می‌­راند و به «رمله» و «لیدا» رسیده است.

 

10 خرداد 1327/ 31 مه 1948/ 21 رجب 1367

جنگ در منطقه جدید اورشلیم آغاز شده است. «بن گوریون» [نخست­وزیر اسرائیل] به اسرائیلی­‌ها اعلام نموده است که ایستادگی کنند زیرا به زودی نیروی زمینی و هوایی زیادی به کمک آنها خواهد شتافت.

«ریاض الصلح» نخست وزیر لبنان به پشتیبانی ایران از اعراب فلسطین اشاره کرد.

12 خرداد 1327/ 2 ژوئن 1948/ 23 رجب 1367

قوای عراق رابطه بین تل­آویو و حیفا را قطع کردند. هواپیماهای اسرائیل، امان [پایتخت اردن] را بمباران کردند. قوای مصری به پیشروی خود ادامه می­‌دهند.

در جلسه مذاکرات بین نماینده اعراب و نماینده اسرائیل مشاجره شدیدی روی داد. اعراب در پاسخ ترک متارکه 9 نکته را یادآوری کردند.

مسئله شناسایی دولت اسرائیل و ورود مهاجرین یهودی به فلسطین تولید اشکال نموده است.

 

13 خرداد 1327/ 3 ژوئن 1948/ 24 رجب 1367

رادیو مسکو به شخصیت آیت­‌الله «سیدابوالقاسم کاشانی» به دلیل صدور فتوای جهاد بر علیه اسرائیل حمله نمود.

رهبران حزب توده با عده­‌ای از سران یهودی طرفدار اسرائیل در «نمایندگی یهودی­‌های فلسطین» در تهران، خیابان سعدی ملاقات­‌هایی داشته­‌اند و همه­‌گونه قول همکاری به هم داده­‌اند. اعضای حزب توده همه دم از همکاری و صمیمیت با اسرائیل می‌­زنند و مردم را به کمک به یهودی­‌ها تشویق و ترغیب می‌­کنند. از طرفی یهودی طرفدار اسرائیل معتقدند با کمک حزب توده می­توانند با عناصر مخالف خود در ایران مقابله کنند.

 

16 خرداد 1327/ 6 ژوئن 1948/ 27 رجب 1367

جنگ در کلیه جبهه­‌های فلسطین همچنان ادامه دارد. قوای مصری از بیت‌­اللحم در جنوب فلسطین به اورشلیم نزدیک­تر می­شوند. قوای اسرائیل از منطقه جدید اورشلیم حمله شدیدی به منطقه کهنه برده­‌اند. دولت مصر کلیه کالاهایی که متعلق به صهیونیست­ها باشد و در کشتی­هایی که در بنادر مصر توقف می­کنند یافت شود، توقیف خواهد کرد.

اغلب روزنامه­‌های تهران صفحات اول خود را به اوضاع و احوال جنگ فلسطین اختصاص داده­‌اند و در تفاسیر آنها علائم همدردی با اعراب و تقاضای مجدانه و دائمی برای کمک های مالی و اخلاقی و جانی به برادران مسلمان می­نمایند.

آقای نوری اسفندیاری وزیر امورخارجه به مجلس اطلاع داد که روش ایران در قبال فلسطین به هیچ وجه تغییر نکرده است. او گفت که نماینده ایران در سازمان ملل متفق در همان آغاز با پیشنهاد تقسیم فلسطین جداً مخالفت نمود.

 

21 خرداد 1327/ 11 ژوئن 1948/ 3 شعبان1367

اعراب می­گویند اسرائیلی ها چهار بار مقررات متارکه را نقض کرده‌­اند.

 

23 خرداد 1327/ 13 ژوئن 1948/ 5 شعبان1367

یک کشتی حامل 400 مهاجر یهودی وارد تل­آویو شد.

 

26 خرداد 1327/ 16 ژوئن 1948/ 8 شعبان1367

دولت­های عربی درگیر جنگ به نشانه حسن نیت و اثبات صلح‌­دوستی خود آتش‌­بس و متارکه جنگ با اسرائیل را پذیرفتند اما اسرائیل در چندین مورد متارکه را نقض کرد.

مجلس کشور پاکستان با صدور بیانیه‌­ای از تشکیل دولت اسرائیل اظهار تنفر نمود.

 

31 خرداد 1327/ 21 ژوئن 1948/ 11 شعبان 1367

«کنت برنادوت» میانجی سازمان ملل متفق از نمایندگان یهود و عرب تقاضا کرده است که پیشنهادهای کتبی خود را راجع به ایجاد صلح دائم در فلسطین تسلیم وی نمایند.

کمیته فرعی تابع کمیته سیاسی اتحادیه عرب (متشکل از نخست‌­وزیر لبنان، نخست‌­وزیر اردن و وزیرخارجه مصر) که مأمور رسیدگی دائم به قضیه فلسطین است جلسات خود را از قاهره به لبنان انتقال داد.

پیشنهاد کنت برنادوت راجع به فلسطین برای اعراب قابل قبول نیست. به موجب این پیشنهاد شهرهای عرب­‌نشین به کشور اردن ضمیمه و استقلال یهود به رسمیت شناخته می­شود.

 

3 تیر 1327/ 24 ژوئن 1948/ 16 شعبان 1367

شورای امنیت ضرب‌الأجل جواب کشورهای عرب را با اخطار شوروی 48 ساعت به تعویق انداخت.

«وایزمان» رئیس­جمهور موقت کشور اسرائیل بنا به دعوت رسمی امریکا وارد واشنگتن شد.

قوای مسلح سودان در جنگ فلسطین شرکت خوهند کرد.

 

4 تیر 1327/ 25 ژوئن 1948/ 17 شعبان 1367

آقایان «سلطان­‌العلما» و «امیر تیمور» نمایندگان مجلس شورای ملی به عنوان ناطقین پیش از دستور از طرف ملت ایران با مردم فلسطین ابراز همدردی کردند.

«فرامرزی» نماینده مجلس: «یهودیان ایران باید کاملاً در امان باشند. گناه واریزمن نباید گردن یهودیان ایران را بگیرد.

چهار کارشناس اسرائیلی با ورود به جزیره «رودس» با کنت برنادوت ملاقات و پیشنهادات خود را همانند چهار کارشناس عرب اعزامی به وی ارائه دادند.

عزام پاشا دبیرکل اتحادیه عرب هرگونه لغو یا تمدید متارکه جنگ در فلسطین با اسرائیل را رد کرد.

 

9 تیر 1327/ 30 ژوئن 1948/ 22 شعبان 1367

تخلیه ارتش انگلیس در فلسطین پایان یافت. ژنرال «ماکمیلین» آخرین سرباز انگلیسی بود که مقارن ظهر حیفا را ترک گفت و سوار کشتی شد. بندر حیفا اکنون در دست اسرائیل است و نیروی دریایی اسرائیل با لباس متحدالشکل امریکا در خیابان­‌های شهر رژه رفت.

سازمان «ایرگون» [سازمان نظامی ملی در سرزمین اسرائیل] در ارتش اسرائیل ادغام شد.

کنت برنادوت در حال بررسی نقص مقررات متارکه جنگ که از طرق اسرائیل صورت گرفته است.

 

11 تیر 1327/ 2 جولای 1948/ 24 شعبان 1367

مفتی اعظم فلسطین طی اعلامیه‌­ای کلیه سربازانی را که در فلسطین مشغول جنگ هستند از روزه گرفتن معاف داشته است.

 

15 تیر 1327/ 6 جولای 1948/ 28 شعبان 1367

ارتش اسرائیل مقررات متارکه جنگ را در بیت‌­المقدس نقض کرد.

 

18 تیر 1327/ 9 جولای 1948/ 2 رمضان 1367

در تمام جبهه‌­ها قوای عرب به حرکت درآمده و مواضع اسرائیل را مورد حمله قرار داده و بمباران می­کنند. قوای عراقی در جبهه حیفا و تل­آویو و قوای مصری در جنوب فلسطین پیش می­روند. نیروهای نظامی عربستان سعودی نیز در جنگ فلسطین شرکت می­کنند.

 

20 تیر 1327/ 11 جولای 1948/ 4 رمضان 1367

یک بمب افکن «دژ پرنده» امریکایی از نوع «ب 17» به کمک قوای هاگانا [ارتش رسمی اسرائیل] شتافته است.

اسرائیل دهکده «لیدا» و شهر «رمله» را اشغال کرد.

قوای سوری و عراقی هشت قصبه در شمال فلسطین را تصرف کردند.

 

21 تیر 1327/ 12 جولای 1948/ 5 رمضان 1367

امریکا و انگلیس می­خواهند اعراب را در برابر امر انجام شده قرار دهند.

منچستر گاردین: «ایجاد یک کشور یهود در فلسطین اینک صورت حقیقت به خود گرفته است.»

حزب دموکرات امریکا مسئله به رسمیت شناختن حقوق دولت موقت اسرائیل را در رأس برنامه انتخاباتی خود قرار داد.

 

23 تیر 1327/ 14 جولای 1948/ 7 رمضان 1367

قوای مصری در جنوب بیت‌­المقدس خطوط اسرائیل را درهم شکست. واحدهای زمینی و هوایی ارتش عراق عملیات پاکسازی منطقه واقع بین جنین و عصفوله را ادامه دادند. نیروهای لژیون عرب سی کامیون حامل سلاح و مهمات برای اسرائیل ار در باب­الواد اورشلیم متوقف کردند.

امریکا و انگلیس با تحت فشار قرار دادن دولت­های عربی اصرار دارند به هر قیمتی جنگ در فلسطین را پایان دهند.

 

30 تیر 1327/ 21 جولای 1948/ 14 رمضان 1367

وزیر داخله اسرائیل طی نطقی اظهار داشت: «شهر بیت­‌المقدس باید ضمیمه خاک اسرائیل گردد.»

4 مرداد 1327/ 26 جولای 1948/ 19 رمضان 1367

«عزام پاشا» دبیرکل اتحدیه عرب: «اگر شروط سه گانه اتحادیه عرب راجع به متارکه قبول نشود اعراب مجدداً به جنگ ادامه خواهند داد. اعراب همچنان با طرح تقسیم فلسطین و ایجاد یک کشور یهود در فلسطین مخالفت خواهند ورزید.»

«شرتوک» وزیر امورخارجه دولت موقت اسرائیل اظهار داشت: «شهر بیت­‌المقدس که در دست قوای یهود می­باشد همچنان در تحت اشغال آنها باقی خواهد ماند و حکومت موقت اسرائیل آن را یک منطقه اشغال شده از طرف نیروی رسمی اسرائیل خواهد داشت و حکومت نظامی از طرف اسرائیل در آنجا اعلام خواهد شد.»

 

10 مرداد 1327/ 1 اگوست 1948/ 25 رمضان 1367

بیش از 350 هزار تن از مهاجرین جنگ فلسطین با خطر قحطی و بیماری خانه براندازی مواجه شده‌اند. «سور رفائیل سلنت» مدیر اداره امور اجتماعی سازمان ملل متفق که به اتفاق کنت برنادت از پایتخت کشورهای عربی دیدن می­کند طی مصاحبه مطبوعاتی اظهار داشت که عده مهاجرین عرب که فلسطین را ترک گفته‌­اند بالغ بر ۳۵۰,۰۰۰ تن می­گردد و این­ها اینک مواجه با قحطی و مرض می­باشند و بنابراین سازمان ملل متفق باید تصمیم عاجلی برای نجات این­ها از بیماری تیفوس و حصبه و وبا و مالاریا اتخاذ نماید. سور فائیل خاطر نشان کرد که بهترین راه برای کمک و مساعدت به این مستمندان و مصائب دیدگان این است که نخست آنها را به فلسطین عودت دهند.

 

1 شهریور 1327/ 23 اگوست 1948/ 17 شوال 1367

مقر جمعیت صلیب سرخ بین‌­المللی در بیت­‌المقدس توسط ارتش اسرائیل تصرف شد. این جمعیت اسرائیل را ناقص مقررات جنگ معرفی کرد.

قوای عراقی و لژیون عرب در فلسطین تحت فرماندهی کل ارتش عراق قرار گرفت.

صهیونیست­های افراطی «جرج پارو» منشی رمزی کنسولگری امریکا را ربودند.

 

6 شهریور 1327/ 28 اگوست 1948/ 22 شوال 1367

رئیس هیئت ناظرین فرانسوی در فلسطین کشته شد.

پالایشگاه نفت حیفا که پس از تخلیه نیروهای انگلیسی از فلسطین به دست اسرائیل افتاده است به دلیل کمبود ذخایر سوختی و تحریم نفت اسرائیل توسط کشورهای منطقه تعطیل شد.

 

12 شهریور 1327/ 3 سپتامبر 1948/ 28 شوال 1367

دولت­های عربی در جلسه کمیته سیاسی اتحادیه عرب موضوع جلوگیری از تشکیل یک حکومت یهودی را در فلسطین مطرح خواهند کرد و تصمیم خواهند گرفت به هر نحو یک چنین حکومتی در فلسطین تشکیل نشود.

 

28 شهریور 1327/ 19 سپتامبر 1948/ 15 ذوالقعده 1367

دنیا همچنان از قتل کنت برنادوت ابراز عصبانیت می­کند. ترور کنت برنادوت تنفر فوق­‌العاده‌­ای در محافل سازمان ملل متفق نسبت به اسرائیلی­‌ها ایجاد کرده است.

روزنامه تایمس: «یهودی­ها پس از دو هزار سال بار دیگر مهلک­ترین ضربه را بر پیکر عالم بشریت وارد ساختند.» از طرف سازمان تروریستی «اشترن» نامه­‌ای به نمایندگان دولت­های خارجی در تل­آویو فرستاده شده مشعر بر اینکه این سازمان کنت برنادوت را به این جهت ترور کرده است که وی نوکر انگلیس بود و اوامر آنها را اجرا می­کرد.

«ژنرال لوندستروم» سوئدی به جانشینی کنت برنادوت منصوب شد.

29 شهریور 1327/ 20 سپتامبر 1948/ 16 ذوالقعده 1367

آخرین گزارش کنت برنادوت: «بیت­‌المقدس تحت نظارت سازمان ملل قرار گیرد، حیفا به یک بندر آزاد و لیدا به یک مرکز هوایی آزاد مبدل شود. آوارگان فلسطینی به خانه­‌های خود برگردند و در نقشه تقسیم فلسطین تجدیدنظر به عمل آید.»

 

30 شهریور 1327/ 21 سپتامبر 1948/ 17 ذوالقعده 1367

«ملک عبدالله» پادشاه ماوراء اردن طی تلگرافی به عزام پاشا دبیرکل اتحادیه عرب نسبت به تشکیل دولت موقت عربی در سرزمین فلسطین به شدت اعتراض و با آن مخالفت کرد.

 

3 مهر 1327/ 25 سپتامبر 1948/ 21 ذوالقعده 1367

25 تن از 26 نفر اعضای سازمان تروریستی «اشترن» که متهم به قتل کنت برنادوت بودند از زندان تل­آویو فرار کردند.

 

4 مهر 1327/ 26 سپتامبر 1948/ 21 ذوالقعده 1367

کمیته نظارت بر اوضاع متارکه جنگ در فلسطین اعتراض جدیدی از دولت سوریه نسبت به نقض قرارداد متارکه جنگ از طرف اسرائیلی­ها دریافت داشته که در آن تذکر داده شده که اسرائیلی‌­ها پیوسته در بیت‌­المقدس مقررات متارکه را نقض می­نمایند.

 

25 مهر 1327/ 17 اکتبر 1948/ 13 ذی­الحجۀ 1367

کلیه دولت­های عربی به جز ماوراء اردن حکومت جدیدالتأسیس عربی فلسطین به ریاست «احمد حلمی پاشا» را به رسمیت شناختند.

 

26 مهر 1327/ 18 اکتبر 1948/ 14 ذی­الحجۀ 1367

طبق ابلاغیه رسمی دولت پوشالی یهود در تل‌­آویو، جنگ در منطقه بین نیروهای صهیونیسم و نیروهای مصری در طول شبانه‌­روز ادامه داشته است. صهیونیست­ها به ناظرین سازمان ملل متحد اطلاع داده‌­اند که جنگ را در منطقه نقب ادامه خواهند داد.

 

27 مهر 1327/ 19 اکتبر 1948/ 15 ذی­الحجۀ 1367

زدوخورد شدید در جنوب و شمال­ غربی فلسطین به­ شدت ادامه دارد. نیروهای اسرائیلی ارتفاعات نقب را به تصرف خود درآوردند.

جلسه فوق‌­العاده شورای امنیت به منظور بررسی پیشنهاد آتش‌­بس سه روزه بین اعراب و اسرائیل برگزار شد.

دولت­های عرب تلاش دارند دولت جدیدالتأسیس فلسطین را به رسمیت بشناسند.

 

1 آبان 1327/ 23 اکتبر 1948/ 19 ذی­الحجۀ 1367

در کمیته سیاسی ملل متفق در پاریس نماینده ایران پیشنهاد کرد که کمیته بررسی مسئله فلسطین به منظور بررسی دقیق گزارش کنت برنادوت و شرکت نماینده دولت موقت فلسطین تا یک هفته به تعویق افتد.

علی­رغم دستورات شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر متارکه، جنگ در جنوب و شمال فلسطین ادامه دارد.

 

11 آبان 1327/ 2 نوامبر 1948/ 29 ذی­الحجۀ 1367

دولت ترکیه به یهودیانی که قصد مسافرت به فلسطین را دارند اعطای روادید را ممنوع کرده است.

 

17 آبان 1327/ 8 نوامبر 1948/ 6 محرم 1368

شورای امنیت امروز راجع به مسئله فلسطین مذاکره می­کند.

قوای مصری بندر غزه مرکز حکومت موقتی عرب را تخلیه کردند.

اسلحه و مهمات چک اسلواکی از راه رومانی و مجارستان برای اسرائیل ارسال می شود.

27 آبان 1327/ 18 نوامبر 1948/ 16 محرم 1368

برای کمک به بیش از هفتصد هزار آواره فلسطینی مبلغ 30 میلیون دلار نیاز است.

 

8 آذر 1327/ 29 نوامبر 1948/ 27 محرم 1368

حکومت موقت اسرائیل رسماً تقاضای عضویت در سازمان ملل متفق نموده است. تقاضای عضویت پس از تسلیم شورای امنیت نخست از طرف کمیته عضویت مورد بررسی قرار می­گیرد و سپس شورای امنیت نظر خود به مجمع عمومی را اعلام می­کند.

18 آذر 1327/ 9 دسامبر 1948/ 8 صفر 1368

نماینده اسرائیل در تهران است! دولت و دستگاه اسرائیل دارای نماینده‌­ای در تهران است. هنوز هویت و شخصیت او فاش نشده و همچنین معلوم نگردیده که این شخص از خارج ایران به تهران وارد شده یا اینکه از سابق در ایران بوده و اکنون نمایندگی اسرائیل به او واگذار شده است. گفته می­شود که نماینده اسرائیل بدون سروصدا به عملیات خود جنبه تجارت و کسب و کار عادی داده و رابطه بازرگانی را بهانه قرار می­دهد.

 

20 آذر 1327/ 11 دسامبر 1948/ 10 صفر 1368

مجمع عمومی سازمان ملل متفق طرح انگلیس برای حل قضیه فلسطین را تصویب کرد: کمیسیونی مرکب از نمایندگان فرانسه، امریکا و ترکیه برای حصول سازش بین اعراب و اسرائیل تشکیل خواهد شد.

 

26 آذر 1327/ 17 دسامبر 1948/ 15 صفر 1368

به موجب تصمیم مجمع عمومی سازمان ملل متحد شهر بیت‌­المقدس تحت نظر و مراقبت سازمان ملل قرار گرفت اما دولت اسرائیل این شهر را متعلق به خود می­داند.‌

 

23 دی 1327/ 13 ژانویه 1949/ 13 ربیع­الأول 1368

مذاکرات رسمی برای استقرار صلح در فلسطین بین نمایندگان مصر و اسرائیل آغاز شد.

 

1 بهمن 1327/ 21 ژانویه 1949/ 21 ربیع­الأول 1368

یک منبع موثق دیپلماسی تأیید کرد که دولت انگلیس ظرف چند روز آینده حکومت اسرائیل را به رسمیت خواهد شناخت و دولت امریکا نیز در مقابل بی‌­درنگ دولت ماوراء اردن را به رسمیت خواهد شناخت.

دولت استرالیا دولت موقت اسرائیل را به رسمیت شناخت.

 

4 بهمن 1327/ 24 ژانویه 1949/ 24 ربیع­الأول 1368

دولت فرانسه حکومت اسرائیل در فلسطین را به رسمیت شناخت. اعلامیه­‌ای که از طرف دولت فرانسه انتشار یافته مشعر بر آن است که مذاکرات بین دولت فرانسه و نمایندگان اسرائیل به نتیجه رضایت­بخش رسیده است و شناسایی اسرائیل در فلسطین توسط دولت فرانسه هیچ­گونه تباینی با تصمیم­های سازمان ملل متفق نخواهد داشت.

مذاکرات بین اسرائیل و مصر در رودس به بن­‌بست رسید. نمایندگان مصر عقید دارند باید تصمیمات شورای امنیت مورخ 4 نوامبر 1948 اساس مذاکرات قرار گیرد ولی نمایندگان اسرائیل اظهار می­دارند که باید وضعیت جنگی و نظامی کنونی اساس مذاکرات باشد.

کابینه انگلیس در یک جلسه مخصوص شناسایی اسرائیل را مطرح خواهد کرد.

 

5 بهمن 1327/ 25 ژانویه 1949/ 25 ربیع­الأول 1368

در چهار سال آینده بیش از یک میلیون یهودی به فلسطین مهاجرت خواهند کرد. این یهودیان از آلمان، اروپای غربی، آسیا و هندوستان به سرزمین فلسطین مهاجرت می­کنند.

 

6 بهمن 1327/ 26 ژانویه 1949/ 26 ربیع­الأول 1368

انتخابات عمومی به منظور تشکیل مجلس مؤسسان اسرائیل در کلیه نقاط فلسطین برگزار شد.

دولت ایتالیا دولت اسرائیل را به رسمیت شناخت. مذاکرات برای عقد یک پیمان تجاری بین طرفین ادامه دارد.

دولت یونان با تأسیس کنسولگری اسرائیل در آتن موافقت کرد.

1500 مهاجر یهودی از قبرس وارد فلسطین شد.

مجلس نمایندگان انگلیس سیاست کابینه انگلیس را نسبت به فلسطین تصویب کرد: «دولت انگلیس به زودی حکومت اسرائیل را به رسمیت خواهد شناخت.»

 

8 بهمن 1327/ 28 ژانویه 1949/ 28 ربیع­الأول 1368

امریکا و کشورهای اسکاندیناوی و اروپای غربی و استرالیا نیز حکومت اسرائیل را به رسمیت خواهند شناخت. «دین آچسن» وزیر امورخارجه امریکا پس از ملاقات با ترومن رئیس جمهور امریکا اظهار داشت: «دولت امریکا حکومت اسرائیل را را به طور قطع به رسمیت خواهد شناخت.»

 

9 بهمن 1327/ 29 ژانویه 1949/ 29 ربیع­الأول 1368

دولت انگلیس حکومت اسرائیل را به رسمیت شناخت. بدین طریق تمام «کمن ولت» [اتحادیه کشورهای مشترک­المنافع] انگلیس به استثنای هندوستان و پاکستان و سیلان حکومت اسرائیل را به رسمیت شناخته‌­اند.

 

11 بهمن 1327/ 31 ژانویه 1949/ 1 ربیع­الثانی 1368

دولت امریکا به طور کامل دولت اسرائیل و دولت ماورء اردن را رسماً به رسمیت شناخت. در ابلاغیه کاخ سفید راجع به حکومت اسرائیل دولت امریکا یادآور می­شود که سابقاً وعده داده بود به محض اینکه یک حکومت دائمی یهود برقرار شود این حکومت را به رسمیت خواهد شناخت.

 

25 بهمن 1327/ 14 فوریه 1949/ 15 ربیع­الثانی 1368

پارلمان اسرائیل در بیت­‌المقدس گشایش یافت.

800 مهاجر یهودی از شانگهای وارد حیفا شدند.

 

29 بهمن 1327/ 18 فوریه 1949/ 19 ربیع­الثانی 1368

جزئیات قرارداد متارکه جنگ بین دولت اسرائیل و دولت لبنان تنظیم گردید و به وسیله یکی از محافل آگاه افشاء گردید. این قرارداد که نتیجه چندین ملاقات مرزی است ظاهراً مبنی بر نکات زیر است:

1- خروج قوای نجات بخش عرب و دو هنگ سوریه از خاک لبنان

2- فروش املاک روستایی لبنانیان در جلیله به سازمان ملی یهود

3- یهودیان زمین­هایی را که در لبنان خریداری کرده­‌اند همچنان نگاه دارند

4- حفظ حقوق مدنی یهودیان در لبنان در مقابل این امتیازات که به یهودیان داده می­شود دولت اسرائیل متعهد شده است که غرامت املاک لبنانی را در فلسطین بپردازد.

 

1 اسفند 1327/ 20 فوریه 1949/ 21 ربیع­الثانی 1368

قرارداد متارکه جنگ بین نمایندگان مصر و اسرائیل در جزیره رودس منعقد شد.

 

5 اسفند 1327/ 24 فوریه 1949/ 25 ربیع­الثانی 1368

پیمان متارکه اسرائیل و مصر به اجرا گذاشته شد. به موجب این موافقت­نامه ناحیه «النقب» در دست اسرائیل باقی می­ماند و دولت مصر مرز ساحلی مصر تا غزه را در اختیار خواهد داشت.

 

9 اسفند 1327/ 28 فوریه 1949/ 29 ربیع­الثانی 1368

جلسه نمایندگان کشورهای عربی راجع به مهاجرین عرب فلسطین، مذاکرات بین دولت لبنان و اسرائیل برای عقد پیمان متارکه در شمال فلسطین تشکیل شد.

 

14 فروردین 1328/ 3 آوریل 1949/ 4 جمادی­الثانی 1368

توافق بین دولت اسرائیل و دولت ماوراء اردن امضاء شد. در متن توافق آمده است که برای حل برخی مسائل کمیسیون تعیین شود.

نیروهای اسرائیل، لبنان را تخلیه کردند. یک مقام مسئول اسرائیلی اظهار داشت به زودی مذاکرات بین دولت اسرائیل و دولت سوریه آغاز می­شود.

 

16 فروردین 1328/ 5 آوریل 1949/ 6 جمادی­الثانی 1368

مذاکرات صلح بین اسرائیل و سوریه رسماً آغاز شد.

 

21 فروردین 1328/ 10 آوریل 1949/ 11 جمادی­الثانی 1368

«نصرالله انتظام» نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد به دستور ارسالی وزارت امورخارجه ایران با عضویت اسرائیل در سازمان ملل مخالفت کرد.

 

23 فروردین 1328/ 12 آوریل 1949/ 13 جمادی­الثانی 1368

«ایلیاس» نخستین سفیرکبیر اسرائیل در امریکا استوارنامه خود را تقدیم ترومن کرد. ترومن اظهار امیدواری کرد که روابط بین اسرائیل و امریکا بیش از پیش تقویت خواهد شد. ایلیاس پس از تقدیم استوارنامه اضافه کرد روزی هزار مهاجر یهودی وارد کشور اسرائیل می-شوند.

 

23 فروردین 1328/ 13 آوریل 1949/ 14 جمادی­الثانی 1368

پیمان متارکه بین سوریه و اسرائیل امضاء شد.

 

13 اردیبهشت 1328/ 3 مه 1949/ 4 رجب 1368

جشن استقلال اسرائیل در سرتاسر این کشور برگزار شد.

 

19 اردیبهشت 1328/ 9 مه 1949/ 10 رجب 1368

تقاضای عضویت اسرائیل در سازمان ملل متفق با اکثریت 33 رأی موافق در برابر 11 رأی مخالف و 13 رأی ممتنع در کمیته سیاسی آن سازمان تصویب شد.

 

22 اردیبهشت 1328/ 12 مه 1949/ 13 رجب 1368

اسرائیل پنجاه و نهمین عضو سازمان ملل شد. مجمع عمومی سازمان ملل متفق دولت اسرائیل را به عضویت پذیرفت. 37 تن از اعضاء سازمان ملل متفق با تقاضای عضویت اسرائیل موافقت و 12 تن مخالفت کردند و 9 تن نیز از دادن رأی امتناع ورزیدند. ایران، هندوستان، پاکستان و برمه جزء مخالفین و انگلیس و ترکیه و یونان جزء ممتنعین بودند. نمایندگان عرب پس از تصویب تقاضای اسرائیل به عنوان اعتراض از جلسه خارج شدند.