نقش ورزش در تقویت اخلاق و روحیه جهادی/شهید مختارزاده هر مدالی که می گرفت خاکی تر می شد
اشاره: طبق مصوبه سال ۱۴۰۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی، اول اردیبهشت سالروز تولد شهید ابراهیم هادی در تقویم رسمی کشور به عنوان روز «شهدای ورزشکار» نامگذاری شده است.
شهید حسن مختار زاده طلبه بسیجی مدافع امنیت یک از شهدای ورزشکار قمی است که در ورزش های مختلف، مدال ها و موفقیت های بسیاری به دست آورده بود.
به همین مناسبت خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، با حجت الاسلام علی مختارزاده پدر شهید حسن مختار زاده به گفتوگو نشسته و درباره موفقیت های شهید مختارزاده در عرصه های ورزش و معنویت و تاثیر ورزش در نحوه زیست و معاشرت افراد با اطرافیان پرداخته است.
حجت الاسلام مختارزاده در این گفت وگو با اشاره به علاقه شهید مختارزاده به ورزش و تلاش برای ورود به عرصه های مختلف ورزشی اظهار داشت: ورزش در خانواده ما امری موروثی بوده و هست؛ مخصوصا ورزش های رزمی که شهید مختارزاده نیز به آن اهتمام بسیار داشت.
وی افزود: شهید مختارزاده الگوهای بسیاری در عرصه ورزش داشت؛ خصوصا عموی شهیدش که یک ورزشگار رزمی حرفه ای بود و شهدایی مثل ابراهیم هادی را الگوی خود قرار داده بود. یادم هست که شهید حسن و برادرش محمد همیشه بر سر وسیله نانچیکوی باقی مانده از عموی خود با همدیگر دعوا می کردند.
پدر شهید مختارزاده بیان داشت: شهید حسن مختارزاده طبق سنت ورزش های رزمی که ورزشکار باید از مراحل پایین تر شروع به آموزش کند، بنده، پسرم محمد و حسن را به ورزش ژیمناستیک به باشگاه شهرک مهدیه فرستادم و آنان از این ورزش به ورزش تکواندو علاقه پیدا کردند.
یادگیری ورزش های مختلف
وی افزود: شهید حسن مختارزاده با اشاره به این که تنوع طلب در حوزه ورزش بود، سعی می کرد به دنبال های ورزش های سنگین برود و در ورزش هایی مثل جودو و جوجیتسوی بریزیلی فعال بود و در جوجیتسوی بریزیلی در دوران نوجوانی به دان یک دست پیدا کرد. علاوه بر این چون انعطاف بدنی خوبی داشت، در ورزش گراپلینگ تا مرحله قهرمانی، مربیگری و حتی تا پایان دوره های تخصصی و داوری هم رفت و در این حوزه قهرمانی استانی و کشوری داشت.
حجت الاسلام مختارزاده با اشاره به این که شهید حسن مختارزاده در ورزش های مختلف، مدال های رنگارنگی به دست آورده است اظهار داشت: شهید مختارزاده تعداد 8 مدال گرفت که 5 تای آن مدال طلا بود. البته شهید– با توجه به این که دنبال شهرت و این گونه مسائل نبود – معمولا مدال های خود را پنهان می کرد و وقتی مادر ایشان اتاق شهید را تمیز می کرد، مدال ها را پیدا می کند.
وی افزود: شهید مختارزاده به ورزش شنا نیز توجه ویژه ای داشت و از کودکی به ورزش شنا علاقه داشت و در این ورزش نیز به حدی پیشرفت کرد که مربی و ناجی استخرها در قم شد. همچنین شهید ناظری در جزیره فارو مربی شهید مختارزاده بود و شهید، تعلیمات مربی خود را به خوبی فرا می گرفت.
پدر شهید مختارزاده بیان داشت: شهید به اسب سواری، کوهنوردی و طبیعتگردی نیز علاقه فراوانی داشت. دریکی از مسابقات که حریف حسن یکی از مهاجران افغانی بود، در اثنای مسابقه حریف شهید به او می گوید «شاید پیروز شدن تو در مسابقه برای تو اهمیت نداشته باشد اما برای من که یک مهاجر هستم، خیلی ارزشمند است؛ از این جهت که شاید انگیزه ای برای جوانان مهاجر افغانی شود تا به دنبال برخی از کارهای خلاف نرفته و به ورزش روی آورند...» لذا شهید حسن مختارزاده در آن مسابقه دوم می شود و وقتی به منزل برمی گردد، مادر او می بیند حسن ناراحت است. وقتی علت آن پرسیده می شود، شهید در پاسخ می گوید من مظلومیت مهاجران افغان را به چشم خود دیدم...».
وی افزود: شهید مختارزاده هر مدالی که می گرفت، خاکی تر می شد و ما اصلا ندیدیم که او مدال خود را به رخ دیگران بکشد. شهید جلوتر از پدر راه نمی رفت و سربه زیر بوده و متانت خاصی داشت.
افتادگی در اوج قدرت و قوت داشتن
حجت الاسلام مختارزاده ابراز کرد: شهید مختارزاده در ورزش پاراگلایدر ورود جدی کرده بود و در ورزش راپل نیز نه تنها خود کاملا بلد بود؛ بلکه مربی آموزشی آن ورزش هم بود و دوره های ورزش مختلفی برای بسیجیان برگزار می کرد.
وی افزود: باید این الگوها برای جوانان معرفی شوند؛ کسانی که در عینِ در اوج بودن و قدرت داشتتن، مردمی بوده و دارای حُسن خلق هستند و شهید مختارزاده شخصیتی مردمی و ایثارگر داشت و در راه مردم و نظام خود، حاضر شد از جان خود نیز دریغ نکند.