ارتباط فرزندآوری با سلامت روان

به گزارش گروه جمعیت و تعالی خانواده خبرگزاری رسا، حمید نصیری عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در همایش ملی «پایداری و کارآمدی خانواده مبتنی بر الگوی اسلامی ایرانی» در خصوص فرزندآوری و سلامت روان گفت: استرس در شرایط کنونی مهم‌ترین عامل برای کاهش نرخ باروری در زوج‌ها شناخته شده است.

وی ادامه داد: با وجود اینکه ازدواج و فرزندآوری یک امر اختیاری است اما اگر خلاف طبیعت رفتار کنیم ناخودآگاه سلامت روان نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. بنابراین زمانیکه برای فرزندآوری ممانعت می‌کنند قطعاً یک ناترازی در زندگی آنها رخ داده است.

نصیری هورمونی که ناشی از استرس ترشح می‌شود را عاملی برای دفاع بدن در برابر فرزندآوری عنوان می‌کند، گفت: هورمون کورتیزال اگر بالا برود به بدن دستور دفاعی در برابر تشکیل لقاح می‌دهد و با وجود که فرد تمایل به فرزندآوری دارد اما بدن آمادگی آن را ندارد، بنابراین باید استرس‌های جامعه کم شود.

وی افزود: به همین خاطر بسیاری از والدین با آوردن اولین فرزند از بهزیستی سریع فرزند دوم را باردار می‌شوند و این امر نیازمند رفاه و آرامش است و با استرس زیاد فرزندآوری زیاد امکان‌پذیر نیست. از طرف دیگر فرزندان عامل حمایت اجتماعی هستند و امنیت خاطری را برای والدین فراهم می‌کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ادامه داد: حمایت اجتماعی و ریسک اختلال روان‌پزشکی والدین با فرزندآوری کاهش پیدا می‌کند و برای پیدا کردن موانع فرزندآوری باید آن را در اختلالات داخلی بدن و خانواده و جامعه جست و جو کرد.

اعتقاد به رزاقیت خداوند موجب فرزندآوری بیشتر می‌شود

همچنین حجت الاسلام حسن سراج زاده در این همایش اظهار داشت: برای به تعادل رسیدن جمعیت باید به سطح جانشینی برسیم که هر پدر و مادری دو فرزند داشته باشند.

وی ادامه داد: یکی از راه‌های افزایش جمعیت اعتقادات به خداوند و نتایج فرزندآوری است و البته مقدمه آن تسهیل در ازدواج است که خداوند از فضل و کرم خود آنها را بی‌نیاز می‌کند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی خاطر نشان کرد: در قرآن آمده است که صورتگری را به گونه‌ای آفریده که به بهترین نحو است و باید خود را موجودی با ارزش بدانیم و خداوند زمانیکه خلق کرد تدبیرگری دارد و یکی از شئون آن رزاقیت و روزی دهنده بودن خداوند است.

وی افزود: اعتقاد به رزاقیت خداوند موجب فرزندآوری بیشتر می‌شود و هر جنبده‌ای که روی زمین است رزقش را خداوند می‌دهد و رزق یعنی آنچه که بقا و ادامه حیات موجود زنده است به او متصل است و در این میان رساندن مهم است.

سراج زاده گفت: رزق مخلوقات ضعیفی مانند گیاهان توسط خود خداوند و بدون حرکت موجود به او می‌رساند و ثابت مانده است و موجود اگر تکامل‌تر شد مانند حیوان و انسان، خداوند ابزار روزی رساندن را برای او می‌رساند و هرچه از این ابزارها بیشتر استفاده کند رزق بیشتری هم دریافت می‌کند.

وی با بیان اینکه عقل و تجربه انسان را نسبت به سایر موجودات متمایز می‌کند، تصریح کرد: البته تا زمانیکه خردسال است خداوند رزق و روزی او را در سینه مادر قرار داده و با بزرگ‌تر شدن کم کم به استقلال می‌رسد و با استفاده از علم و دانش و تجربه رزق و روزی خود را کسب می‌کند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ادامه داد: اگر فرزندان خود را خوب تربیت کنند و بتوانند مهارت استفاده از عقل و تجربه خود روزی کسب می‌کنند و خداوند هم به انسان‌هایی که در مسیر درست قرار می‌گیرند کمک می‌کند و خداوند او را بی‌نیاز می‌کند.

وی توصیه کرد: باورها به خداوند به ویژه به خالقیت و رزاقیت به معنای واقعی قبول داشته باشیم هیچ نگرانی و ترسی برای فرزندآوری نخواهیم داشت و نگرانی موقعی است که از اعتقاد به خداوند و کوتاهی از تربیت فرزندان به دست می‌آید.