۰۴ مهر ۱۴۰۱ - ۱۶:۰۷
کد خبر: ۷۲۰۱۹۳
یادداشت؛

شیعه واقعی از دیدگاه امام حسن مجتبی

شیعه واقعی از دیدگاه امام حسن مجتبی
مراتب عالی برای هر کسی که خود را شیعه بنامد، نصییش نمی‌شود؛ بلکه دارای شروطی است که این شروط را امام حسن مجتبی علیه‌السلام به صراحت بیان فرموده‌اند.

به گزارش سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، با توجه به معارف اسلامی، شیعه تنها یک اسم ساده برای یک جمعیتی از مسلمانان نیست؛ بلکه مدال افتخاری است که خداوند متعال آن را فقط به گردن کسی می‌آویزد که با طی طریق مادی و معنوی، تمام پارامترهای لازم برای این عنوان الهی را کسب کرده باشد.

انسانی که با کسب تمام شرایط لازم و سپری کردن مقدمات به این رتبه والا دست یابد، دارای مراتب و فضایلی می‌شود که پروردگار عالم به عنوان جایزه به او عطا می‌کند. این فضایل و مراتب به قدری وسیع و گسترده است که ذکر تمام آن‌ها در این مقال نمی‌گنجد، ولی از آنجا که «آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید» به بیان قطره‌ای از این اقیانوس بیکران می‌پردازم تا عظمت این عنوان به قدری روشن گردد.

شیعه، رستگار روز قیامت

با توجه به روایات شیعه و اهل تسنن، شیعیان در روز قیامت، پیروز و سعادتمند خواهند بود. در اینجا برای رعایت اختصار به نقل یک روایت از منابع اهل تسنن اکتفا می‌کنیم. پیامبر گرامی اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله در مورد امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: «وَالَّذِي نَفسِي بِيَدِهِ إن هَذَا و شيعته لَهُم الفائزون يَوْم الْقِيَامَة»؛[1] «قسم به کسی که جانم به دست اوست، همانا این (علی علیه‌السلام) و شیعیان او، رستگاران در روز قیامت هستند» و در این هنگام بود که آیه نازل شد: «إِن الَّذين آمنُوا وَعمِلُوا الصَّالِحَات أُولَئِكَ هم خَيرُ الْبَريَّة»؛[2] «آنان که ایمان آوردند و نیکوکار شدند آنها به حقیقت بهترین اهل عالمند».

شیعه در درجه اهل بیت

شیعه نه تنها در روز قیامت رستگار است؛ بلکه جایگاه او در بالاترین درجه بهشت و در جوار اهل بیت علیهم‌السلام می‌باشد. امام کاظم علیه‌السلام فرمودند: «وَ هُمْ وَ اللَّهِ مَعَنَا فِي دَرَجَاتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ»؛[3] «به خدا سوگند! آنان در قیامت در درجه و مقام ما خواهند بود».

شیعه جهنم نمی‌رود

یکی دیگر از فضایل شیعیان که نشان از جایگاه والای ایشان دارد این است که با توجه به روایات، شیعه واقعی هرگز وارد جهنم نمی‌شود. امام صادق علیه‌السلام در ضمن حدیثی زیبا فرمودند: «اَما وَاللّهِ لا یَدخُلُ النّارَ مِنکم اِثنانِ، لا وَاللّهِ و لا واحِدٌ، وَاللّهِ اِنَّکم الَّذِینَ قالَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ: وقالوا ما لَنا لا نَری رِجالاً کنّا نَعُدُّهُم مِنَ الاَشرار… ثُمَّ قالَ: طَلَبُوکم وَاللّهِ فِی‌النّارِ فَما وَجَدُوا مِنکم اَحَدا»؛[4] «به خدا سوگند! دو نفر از شما به جهنم نمی‌روند؛ نه به خدا سوگند! حتّی یک نفر از شما به جهنم نمی‌رود؛ به خدا سوگند! شما کسانی هستید که خداوند در قرآن درباره آن‌ها فرمود است: جهنمیان گفتند: چه شده است ما کسانی را که جزو اشرار می‌شمردیم در این‌جا نمی‌بینیم… . سپس حضرت فرمود: به خدا سوگند! به دنبال شما در جهنم می‌گردند، ولی یکی از شما را نمی‌یابند».

شیعه از منظر امام حسن مجتبی

این مراتب عالی برای هر کسی که خود را شیعه بنامد، نصییش نمی‌شود؛ بلکه دارای شروطی است که این شروط را امام حسن مجتبی علیه‌السلام به صراحت بیان فرموده‌اند.

«قَالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ، إِنِّي مِنْ شِيعَتِكُمْ فَقَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ يَا عَبْدَ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ لَنَا فِي أَوَامِرِنَا وَ زَوَاجِرِنَا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إِنْ كُنْتَ بِخِلَافِ ذَلِكَ فَلَا تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْوَاكَ مَرْتَبَةً شَرِيفَةً لَسْتَ مِنْ أَهْلِهَا لَا تَقُلْ أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ لَكِنْ قُلْ أَنَا مِنْ مَوَالِيكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مُعَادِي أَعْدَائِكُمْ وَ أَنْتَ فِي خَيْرٍ وَ إِلَى خَيْرٍ»؛[5] «مردی به امام عرض کرد: من از شیعیان شما هستم؟! امام حسن مجتبی علیه‌السلام فرمودند: ای بنده خدا، اگر مطیع امر و نهی ما هستی، راست می‌گوئی؛ و اگر این‌گونه نیستی، با ادعای مقام بلند شیعه که از آن بی‌بهره‌ای، بر گناهان خود نیفزا. نگو من از شیعیان شما هستم، بگو من از دوستداران شما و دشمن دشمنان شما هستم. در اين صورت، تو آدم خوبى هستى و به خوبى گرايش دارى».

شیعه حقیقی، تبعیت کامل از اهل بیت علیهم‌السلام و احکام اسلامی دارد و اینگونه نیست که برخی از احکام را بپذیرد و به برخی از آنها تن ندهد. یک شیعه حقیقی هرگز نمی‌گوید نماز، روزه و... را قبول دارم ولی خمس، زکات، حجاب و... را نمی‌پسندم. اعتقاد و التزام به اسلام و احکام آن با گوشت و خون شیعه حقیقی عجین شده است و به صرف وجود ناملایمات، سختی‌ها، فقر، مصیبت و... هرگز دست از اعتقاد خود نمی‌کشد.

پی‌نوشت:
[1]. الدر المنثور، عبد الرحمن بن أبي بكر، جلال الدين السيوطي، بی‌تا، ناشر: دار الفكر، ج8، ص589.
[2]. بینه، 7.
[3]. كمال الدين و تمام النعمة، شیخ الصدوق‌، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: اسلاميه‌، سال چاپ: 1395 ق‌، نوبت چاپ: دوم‌، ج2، ص361.
[4]. کافی، شيخ كليني، المحقق / المصحح:‌ غفاري على اكبر و آخوندي، ناشر: ‌ دار الكتب الإسلامية، سال نشر: 1407 ق، ج8، ص۷۸.
[5]. مجموعة ورّام (تنبيه الخواطر و نزهة النواظر)، ورّام بن أبي فراس، محقق / المصحح: لايوجد ‌، ناشر: مكتبه فقيه‌، سال نشر: 1410 ق‌، ج2، ص106.

ارسال نظرات