هنرجویان ناشنوا که در سکوت محض هنرنمایی میکنند اما کسی نمی بیند

 به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از خبرگزاری فارس از تبریز، معصومه درخشان: در محوطه پارکینگ ترمینال تبریز مغازه‌ها و کارگاه‌های صنایع دستی توجهم را جلب می‌کند.

هنرمندانی که با عشق و علاقه به صیقل دادن چوب‌ مشغول بوده و ندای ماندگاری آثار هنری را به همگان نشان می‌دهند.

زیبایی ماندگار هنر چوبی 

وارد کارگاه می‌شوم، کارگاه هنری متعلق به آموزشگاه تخصصی منبت کاری استاد یعقوب ابراهیم‌زاده است. استادی که ۳۲ سال در هنر منبت کاری فعالیت کرده و اکنون با آموزش و تربیت  هنرآموزان در توسعه این هنر می‌کوشد.

هنرمندان ابزار مختلفی  را برای بیان هنر انتخاب می‌کنند و هنرمندان این آموزشگاه نیز برای ماندگاری هنر زیبای منبت کاری، چوب را به خدمت گرفته‌اند تا به چوب بی‌جان روح تلاطم بودن بخشیده و آن را بر صفحه هنر نقش بزنند.

آثار تولید شده هنر منبت کاری همچون  آئینه، میز، ترئینات خانه، جاکلیدی تخته نرد و تابلوهای کنده کاری شده چوب  واقعا ذوق و هنر خالق این اثرها را نشان می‌دهد.

زیبایی و تنوع آثار هنری منبت کاری شده به قدری زیاد است که ساعت‌ها باید زمان صرف کرد و محو تماشای هنر دست هنرمندانی شد که به زیبایی تمام در کالبد چوب روح دمیده و چوب خشکیده را به یک منظره زیبا و دلنواز تبدیل می‌کنند.

وقتی وارد آموزشگاه شده و با استاد ابراهیم‌زاده گرم صحبت می‌‍شوم هنرجویان نیز به ما ملحق می‌شوند، چهار نفر از هنرجویان ناشنوا هستند ولی با ظرافت تمام مشغول کار بوده و از این هنر لذت می‌برند.

هنرجویان ناشنوا باید حمایت شوند 

استاد ابراهیم‌زاده صحبت‌هایش را از عدم حمایت از جوانان در زمینه‌های هنری شروع کرد و گفت: این هنرجویان ناشنوا نیاز به حمایت دارند، متاسفانه سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و بهزیستی از این هنرجویان حمایت نمی‌کند. در حالی که این افراد خیلی بیشتر از بقیه نیاز به حمایت دارند تا استعدادهای هنری و خلاقیت‌های آنان دیده شود.

وی ادامه داد: در حال حاضر این هنرجویان جوان نه تحت پوشش بیمه هستند و نه برای ازدواج و تشکیل خانواده مورد حمایت قرار می‌گیرند، نبود حمایت‌ها باعث دلسردی و عدم انگیزه برای کار و فعالیت بیشتر می‌شود.

مکانی برای عرضه آثار هنری نداریم

ابراهیم‌زاده در ادامه با تاکید بر حمایت از این هنرجویان خاطرنشان کرد: یکی از اصلی‌ترین مشکلات نداشتن مکان ثابت برای عرضه کردن و دیده شدن آثار هنری این هنرآموزان است. این هنرجویان در طول سال آثار هنری بسیار فاخری تولید می‌کنند ولی مکانی برای دیده شدن تولیدات آنها وجود ندارد. اگر یک مکان ثابت به عنوان نمایشگاه دائمی از سوی مسوولان مربوطه در نظر گرفته شود انگیزه و علاقه این هنرجویان که دارای مشکل ناشنوایی هستند برای تولید آثار هنری بیشتر می‌شود.

حمایت از بازار کار بهترین نوع حمایت 

مدیر آموزشگاه تخصصی منبت کاری با اشاره به پرهزینه بودن ابزارهای هنر منبت کاری تصریح کرد: ابزارهای منبت کاری از جمله تخته‌های چوبی که خریداری می‌شود هزینه زیادی دارد در نتیجه برای تولید چند اثر هنری منبت کاری  به حمایت بیشتری نیاز است. سازمان بهزیستی و میراث فرهنگی می‌تواند با ارائه وام های کم بهره  از این هنرآموزان حمایت کنند تا آنها بتوانند به عنوان سرمایه اولیه برای خود اشتغال ایجاد کنند.

وی با اشاره به اوضاع نابسامان اقتصادی کشور خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی اقتصادی حمایت از بازار کار بهترین نوع حمایت از این هنرجویان است. من در برگزاری نمایشگاه به این هنرآموزان کمک کرده و تا حد توان آثار تولیدی آنها را به فروش می‌رسانیم.

استاد ابراهیم‌زاده که کارشناسی صنایع چوب است در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به عشق و علاقه خود به هنر منبت کاری گفت: هنر منبت کاری هنر زنده کردن چوب خشک شده بی‌جان است، هنر خلق کردن زیبایی در دل چوب سخت و زمخت است. عشق و علاقه بسیار زیادی به این هنر زیبا دارم و استاد من آقای علی پوررادی که روحانی است من به شاگردی او افتخار می‌کنم این هنر ارزشمند را به من یاد داد و اکنون ۳۲ سال است در هنر منبت کاری فعالیت می‌کنم. بازنشسته آموزش و پرورش هستم. 

۳ هزار نوع چوب برای هنر منبت کاری 

وی در مورد چوب‌های استفاده شده برای هنر منبت کاری اظهارداشت: برای خلق یک اثر هنری منبت کاری از چوب جنگلی درختان گردو، راش، افرا، توسکا و ...استفاده می‌شود در حالت کلی بیش از سه هزار و ۳۰۰ نوع درخت برای منبت کاری کاربرد دارد.

ابراهیم‌زاده در ادامه در مورد برخی تغییرات هنر منبت کاری گفت: هنر منبت کاری در طی سالیان تغییرات زیادی داشته است از جمله اینکه قبلا طرح‌های هنر منبت کاری طرح‌های اروپایی بود ولی طی سال‌های اخیر طرح‌های سنتی و اسلیمی بیشتر استفاده شده و استقبال می‌شود.

محلی برای دیده شدن نداریم

مهدی عبادی، یکی از هنرآموزان ناشنوا بوده و چهار سال است در زمینه هنر منبت کاری فعالیت می‌کند که به زیبایی ساعت و میز منبت کار می‌کند.

محمد فرجی ۲۵ ساله یکی دیگر از هنرآموزان ناشنوا منبت کار است که بعد از اتمام دانشگاه توسط یکی از دوستانش به استاد ابراهیم‌زاده معرفی می‌شود.

محمد علاقه زیادی به هنر منبت کاری دارد و حدود دو سال است در این هنر کار می‌کند، میز، رحل، ساعت، جاکلیدی، قاشق و ...از کارهای زیبای اوست.

مهدی محمدی وفایی نیز پنج سال وارد هنر منبت کاری شده  و با علاقه خاصی که دارد این هنر را انتخاب کرده است و البته می‌گوید این کار سرگرمی خاصی نیز دارد و برایش جذابیت دارد.

محمدی در کنار منبت کاری، سه سال است که معرق کاری نیز انجام می‌دهد. محمدی نیز از اینکه محلی برای دیده شدن آثار تولیدی آنها وجود ندارد و دیده نمی‌شوند اظهار ناراحتی و تاسف می‌کند. 

اجاره مغازه برای خانواده‌ها امکان‌پذیر نیست

 یکی دیگر از هنرجویان جوان منبت کاری مهدی ابراهیم‌پوردخانی است که تحصیلات خود را در رشته چوب در دبیرستان مردانی‌آذر تبریز تا مقطع دیپلم ادامه داده است.

خانم رقیه حاج نوری مادر مهدی ابراهیم پور به خبرنگار فارس گفت: پسرم بعد از اینکه درسش تمام شد در یک کارگاه کابینت سازی مشغول به کار شد بعد از مدتی توسط یکی از آشنایان با استاد ابراهیم پور و هنر منبت‌کاری آشنا شد. روز به روز علاقه‌اش به استاد ابراهیم‌پور بیشتر و بیشتر می‌شد، استاد همیشه از او و سایر هنرآموزان ناشنوا حمایت و پشتیبانی می‌کند.

وی ادامه داد: از آن جایی که محلی برای دیدن آثار این جوانان وجود ندارد و  ارگان‌ها و نهادها نیز حمایت نمی‌کنند خانواده‌ها مجبورند خودشان برای آنها مغازه اجاره کنند که با وضع اجاره ها عملا چنین کاری غیرممکن است. از سوی دیگر رفت و آمد این افراد و برقراری ارتباط با دیگران نیز مشکل آنها را چند برابر می‌کند.

مادر مهدی ابراهیم‌پور اضافه کرد: من دو فرزند پسر دارم که هردو ناشنوا هستند. تهیه سمعک برای افراد ناشنوا، کار و اشتغال، ازدواج، تفریحات سالم، برقراری ارتباط با افراد در جامعه از دیگر مشکلات است که کار را برای این جوانان و خانواده هایشان سخت می کند.

انتهای پیام/ ۶۰۰۲۰/ی