تغییر عملکرد فرزندآوری مبتنی بر تغییر رویکرد

مقدمه: این روزها نگرانی از پیر شدن جمعیت کشور بسیار بالاست به همین دلیل سیاست‌های تشویق به فرزندآوری در پیش گرفته شده و مسئولان در تلاش هستند با ارائه خدمات و تسهیلات ویژه به زوجین آنها را ترغیب به فرزندآوری کنند. یکی از طرح‌هایی که در مجلس یازدهم پیرو همین موضوع به تصویب رسید طرح «جوانی جمعیت» است که 10 فصل دارد و محور اصلی آن فرزندآوری و افزایش جمعیت می باشد. در این طرح پیش بینی شده مشوق‌های بلندمدت و کوتاه به مدت به خانواده‌ها برای فرزندآوری ارائه شود.

به همین جهت خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا درگفتگو با حجت الاسلام عبدالرحیم علیزاده معاون راهبردی و سیاسی بسیج اساتید و طلاب و روحانیون کشور به اهمیت موضوع بحران جمعیت در کشور پرداخت.

رسا- نقش روحانیت و حوزه در مقابله با بحران کاهش جمعیت چیست؟

مساله بحران کاهش جمعیت که بسیار جدی است و چه درگذشته اشتباه کرده باشیم و چه به صورت طبیعی چنین اتفاقی افتاده باشه باید برایش فکر اساسی صورت گیرد  و با دید مثبت به مساله افزایش جمعیت اقدامات موثر در این جهت باید انجام داد اما نقش روحانیت بستگی به تصمیمات کلان نظام و رویکرد دولت آینده و قوانینی که در مجلس برای تشویق مردم و خصوصا جوانان باید وضع شود، دارد این کار هم باید حمایت های قانونی  و هم علمی توسط نظام صورت گیرد و و جزء سیاست های کلان نظام باید قرار گیرد و طبیعتا روحانیت و اقشار علمی و فرهیخته جامعه که نوعی مرجعیت اجتماعی دارند و مردم از آنها تاثیر می پذیرند باید در جهت فرهنگ سازی تلاش مضاعف کنند چراکه هرکاری تا نهادینه و درونی و مورد پذیرش مردم قرار نگیرد اتفاق نمی افتد.

رسا- چه گونه می توان عملکرد جامعه را تغییر داد؟

تغییر عملکرد مبتنی بر تغییر رویکرد است یعنی مردم باید بپذیرند که در این زمینه باید به خودشون و کشورشون و مکتبشون و به جامعه شون باید این خدمت را ارائه بدهند و الان متاسفانه قشر جوان ما حتی آنهایی که درآمدهای متنابه ای هم دارند این تفکر عافیت طلبی و کمی علم زدگی و حتی شایعات و تبلیغات رسانه های بیگانه در انها اثر گذاشته است و الان متاسفانه در بعضی از خانواده ها این جا افتاده است که یکفرزند کافی است و اگر حتی بچه دار هم نشدیم اشکالی ندارد و مهم این است که یک زندگی شکل گرفته است و به این فکر نمیکنند که در آینده همین زمدگی نیز شکل نخواهد گرفت.

رسا- روحانیت چه گونه باید این مهم را در جامعه تبلیغ کند؟

در تبلیغ هم باید جنبه های عاطفی و هم جنبه های روانی و هم مسائل سیاسی به اقتضای مسائل نظام باید صورت گرفته شود و هم در بحث جهانی باید نظام مسلمانان نیز درنظر گرفته شود و به طور کلی ابعاد مختلفی دارد که باید همه این ها برای مردم تبییین شود و متاسفانه یکی از دلنگرانی هایی که جوان ها دارند مسائل مادی و معیشتی است که اولا سنت الهی است که خداوند آنچه بندگانش اقتضای آن را دارند که یکیشان ازدیاد نسل است مورد حمایت و لطف خود قرار میدهد و دوم نیز این نگرانی بی مورد هم نیست که با حمایت و تدبیر دولت باید این نگرانی ها نیز رفع شود.

رسا- دولت باید چه سیاست هایی را در جهت مقابله با کاهش نسل پیش بگیرد؟

دولت باید در ابتدا فرزند آوری را ترویج دهد و جزء سیاست های خود قرار دهد و در این مساله حمایت جدی کند و به طور مثال برای زوج هایی که صاحب فرزند می شوند مرخصی کاری قابل توجه ای دهد و همینطور تشویق های مالی و حمایت هایی از قبیل وام و به طور کلی هرکاری که لازم است از طرف مجلس صورت بگیرد تا فرزند آوری مساله سختی برای جوانان نباشد و احساس عدم امنیت در این حوزه نکنند بلکه احساس آرامش داشته باشند تا لذت فرزند دار شدند را نیز بچشند و اگر خانواده ها بخواهند دلنگران هزینه پوشک و تربیت فرزندشان باشند دیگر آن آرامش را نخواهند داشت.

رسا- شروع این کاهش جمعیت از کجا بود و آیا دشمن نیز نقش داشته یا سیاست داخلی کشور بود؟

همانطور که کاهش جمعیت زیان آور است افزایش بی رویه جمعیت نیز خطراطی دارد و در دهه  شصت و هفتاد بحث کنترل جمعیت داشتیم که مورد توجه دولتیان قرار گرفت و به جای مدیریت کار آمدند بحث انقطاع نسل رو اجرا کردند و  کاری کردند که خانم ها دیگر نتوانند بچه بیاورند و به نظر می رسد این سیاست در آن دهه بسیار غلط و اشتباه خسارت باری بود لکن در سالهای رهبر انقلاب این بحران را هشدار دادند و جلوی این را انقطاع نسل را گرفتند چراکه به جای انتقطاع نسل باید کننرل نسل صورت گیرد و الان با فرزندآوری چهار الی پنج فرزند در هر خانواده می توان این مشکل را حل کرد.

رسا- آیا این نیاز وجومد دارد که حوزه یک درس خاصی مربوط به خانواده و فرزند آوری و افزایش جمعیت اختصاص دهد؟

مسائل فرزند اوری و حقوق فرزند در فقه ما به صورت پراگنده وجود دارد و خیلی خوب است که به صورت منسجم نیز توسط علما مسائلی در این حوزه مطرح شود و جنبه های مختلف بحث نیز مطرح شود منتها این فقط برای حوزویان خوب است ولی مساله مردم هستند که باید حوزه در تبلیغ و اثرگذاری بر مردم ورود پیدا کند.