۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۴:۲۲
کد خبر: ۶۸۰۱۲۰

پیام تسلیت آیت‌الله وحید خراسانی در پی حادثه تروریستی در افغانستان

پیام تسلیت آیت‌الله وحید خراسانی در پی حادثه تروریستی در افغانستان
حضرت آیت‌الله وحید خراسانی با صدور پیام تسلیتی درپی کشتار فجیع افغانستان تصریح کرد: خبر کشتار جمعی از بانوان افغانستان موجب تألم و تأسف شدید شد.

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله وحید خراسانی به مناسبت کشتار فجیع افغانستان پیامی تسلیتی صادر کرد، متن این پیام بدین شرح است؛

بسم الله الرّحمن الرّحیم
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‌

خبر کشتار جمعی از بانوان افغانستان موجب تألم و تأسف شدید گردید.

بشارت طوبی بر دختران و بانوان سعادتمندی که بدون جرمی در ماه مهمانی خداکشته شدند، بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَت‏.

آنان بر خدای بخشنده، مهمان و بر پروردگار مهربان وارد شدند در حالی که به جهت فرمانبرداری از ملک علّام، روزه‌دار بودند.

خداوندا! همانگونه که آنان را به شرافت اجر شهداء مشرّف فرمودی، پس آنان را با سرورشان بانوی دو عالم حضرت صدیقه طاهره علیها السلام محشور نما.

پروردگارا! به مصیبت‌زدگان صبر نیکو و جزای فراوان عطا کن، چنانکه در قرآن فرمودی: إِنَّما یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسابٍ «همانا صابران پاداش خود را بى حساب دریافت مى ‏دارند».

بارالها! به مجروحین ماه ضیافتت شفا عنایت فرما. خدایا! آنها را شفا ده و مداوا نما و در عافیت شان تعجیل فرما.

اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنَا وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا فَافْرَجْ ذَلِکَ یَا رَبِّ عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَ إِمَامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلَهَ الْحَقِّ آمِین./998/

پیام تسلیت حضرت آیت‌الله  وحید خراسانی در پی حادثه تروریستی در افغانستان

ارسال نظرات
نظرات بینندگان
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۵:۱۰
چه پیام خوبی
2
0
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۴:۵۴
به یاد دختران افغان که به جُرم هزاره بودن، به خون کشیده شدند....

گاهی پدر شدیم و پسر را گریستیم
گاهی پسر شدیم و پدر را گریستیم
هر روز و شب، درست چهل سال می‌شود
ساعاتِ تلخِ پخشِ خبر را گریستیم
هر دم به خون خویش فتادیم و ساختیم
هِی قبر تازه کوه و کمر را، گریستیم
مادر شدیم و از پس هر زخم انفجار
هی چشم‌هایِ مانده به در را گریستیم
در خون نشست روسریِ دختران‌مان
رخساره‌گانِ قرص قمر را گریستیم
بعد از تو روزگار همانی که بود، ماند
هر سال ما قضا و قدر را گریستیم
بعد از تو نیز مثل خودت عاصی عزیز!
«شب را گریستیم، سحر را گریستیم»
0
0