حضرت ایوب با کدام دعا از بلاها رهایی یافت؟
به گزارش خبرگزاری رسا، حجتالاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در سخنانی با اشاره به شیوع ویروس کرونا در نقاط اظهار کرد: قرآن کریم بهعنوان یک چراغ راه میتواند ما را در تاریکیها به سمت روشناییها هدایت کند.
وی با بیان اینکه قرآن کریم در داستان حضرت ایوب آموزههای بسیاری را به ما میآموزد، اظهار کرد: ایشان در مرحله نخست کشت خود را از دست دادند و بعد بر اثر بلا دامهایشان از بین رفتند.
این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: حضرت ایوب بیمار شدند و همه نزدیکان از ایشان فاصله گرفتند، حتی برخی حضرت را مورد تمسخر قرار میدادند مدعی میشدند که این حجم از بلا به علت گناهانی است که حضرت انجام داده است.
وی ادامه داد: درحالیکه این بلاها از سمت شیطان به ایوب رسیده بود؛ ایوب در ابتدا در نعمت کامل به سر میبرد و شکرگزار نعمتهای خود بود اما شیطان خطاب به خداوند گفت که اگر نعمتها را از او بگیرید دیگر شکرگزار نخواهد بود.
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی تاکید کرد: حضرت ایوب هفت سال با گرفتاریها و بلاهای مختلف روبرو بود و همه چیز خود از جمله، دارایی، سلامت، نزدیکان و حتی آبروی خود را نیز از دست داد اما هیچگاه به درگاه الهی گلایه و شکوه نکرد.
وی از آیه ۸۳ سوره انبیاء یاد کرد و گفت: «أَنّى مَسَّنِى الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرّاحِمینَ»؛ حضرت ایوب بعد از هفت سال بدون هیچ گلایه و شکایت خطاب به خداوند متعال میفرمایند که «بارالها، ضرر و زیان به جان من رسید و تو ارحم الراحمین هستى».
حجت الاسلام والمسلمین رفیعی اضافه کرد: ایشان با این سخن از آزمون الهی پیروز بیرون آمدند و در همان لحظه و مکان به دستور خداوند پاهای خود را بر زمین کوبیده، آبی جاری و بلاها از آن لحظه به بعد از حضرت دور شد.
این کارشناس دینی با تاکید بر اینکه در مورد شیوع ویروس کرونا باید به توصیه پزشکان توجه و نکات بهداشتی را رعایت کنیم، تصریح کرد: بلا گاهی بر اثر گناه، گاهی برای آزمون و گاهی برای ارتقای جایگاه انسانها پدید میآید و در تمامی این بلاها راهکار اصلی توسل به درگاه الهی است.
وی خاطرنشان کرد: اکنون فقط چند روز بلا به ما رسیده درحالیکه مردم به ویژه کودکان یمن و بحرین سالهاست هر روز بر اثر ظلم ظالم جان خود را از دست میدهند اما همه دنیا نسبت به این ظلم سکوت میکند.
کارشناس مذهبی رسانه ملی اظهار کرد: اصحاب کهف نیز پس از پناه گرفتن در غار هیچ پناهی نداشتند به همین علت به درگاه خداوند پناه برده و دعا کردند، «رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا؛ پروردگارا! ما را از سوى خودت رحمتى عطا کن، و راه نجاتى براى ما فراهم ساز!» آیه ۱۰ سوره کهف
/924/ج