یادداشت؛
زلزله جلیقه زرد در تمام اروپا احساس می‌شود
شکی نیست که موج اعتراضی به جریان سنتی حاکم بر اروپا می‌تواند پدیده‌ای جدید در انتخابات آتی پارلمانی اروپا رقم بزند و صحنه سیاسی این قاره را عوض کند.
به گزارش خبرگزاری رسا، پاسخ جلیقه‌زرد‌ها به پیشنهادات و اصلاحات امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، خیلی طول نکشیده است.
او پنج شنبه شب گذشته در یک نشست مطبوعاتی با حضور نمایندگان رسانه‌ها در کاخ سفید پیشنهادات خود را به امید پاسخ مثبت جلیقه‌زرد‌ها و خاموش شدن موج اعتراضات بیست‌وچهار هفته‌ای آنها مطرح کرد، اما نه تنها پاسخ آنها در صبح شنبه همانند این مدت منفی بود بلکه با آمدن احزاب چپ و سندیکا‌ها در کنار آنها، اعتراض به ماکرون ابعاد گسترده‌تری پیدا کرده و دیگر نمی‌توان گفت که اعتراضی در حد و حدود صنفی با چند مطالبه خاص مالی و شغلی است.
علاوه بر این، کشیده شدن دامنه اعتراض جلیقه‌زرد‌ها به شهر استراسبورگ و اطراف نهاد‌های اتحادیه اروپا از جمله پارلمان اروپا و همراهی جلیقه‌زرد‌های دیگر از کشور‌های آلمان، بلژیک، ایتالیا و لوکزامبورگ باعث شده این موج اعتراضی دیگر رنگ و روی اروپایی بگیرد و این موضوع برای انتخابات آتی پارلمان اروپا اهمیت قابل توجهی دارد.
ماکرون از شروع موج اعتراضی جلیقه‌زرد‌ها در ۱۷ نوامبر گذشته و بعد از وقفه‌ای کوتاه مدت سعی داشته از دو زاویه این موج را کنترل و خاموش کند؛ یک زاویه مربوط به امتیازاتی می‌شود که او برای راضی کردن معترضان مطرح می‌کرد و با توجه به عدم پذیرش این امتیازات، گام به گام بر دامنه و میزان آنها افزوده است.
امتیاز اولیه او تعلیق یک ساله مالیات بر بنزین و گازوئیل بود که این موضوع جرقه اعتراضات را زده بود و بعد تعلیق شش ماهه بهای برق و گاز و بعد هم افزایش حداقل دستمزد قشر‌های کم‌درآمد و مستمری‌بگیران بود. ماکرون در جهت اصلاحات سیاسی قول تعطیلی مدرسه موسوم به مدرسه عالی ملی دولتی را داد که گفته می‌شود راه ورود افراد طبقات بالا به مقام‌های عالی است تا با تعطیلی این مدرسه امکان راهیابی به این مقام‌ها برای دیگر طبقات اجتماعی فراهم شود.
ماکرون در نمایش تبلیغاتی برنامه‌ای برای میزگرد‌ها و بحث‌های گسترده تحت عنوان «تحول خشم به راهکار» به راه انداخته و گفته می‌شود که حدود ۵ /۱ میلیون فرانسوی هم به این برنامه پیوسته‌اند. به نظر می‌رسد که ماکرون در برنامه پنج شنبه شب مهم‌ترین کارت خود را رو کرد که عبارت باشد از کاهش مالیات برای طبقات با درآمد متوسط و کم. او گفت که این کاهش مالیات برنامه‌ای است برای «کاستن فشار از دوش کسانی که برای گذراندن زندگی خود به سختی زندگی می‌کنند.»
علاوه بر این، او از احتمال بازگشت مالیات بر دارایی ثروتمندان هم گفت، اما در این مورد قول مشخصی نداد تا شاید بعداً و در صورت لزوم این کارت را هم رو کند. به هر صورت، پاسخ جلیقه‌زرد‌ها به این کارت طلایی او منفی بود. باید گفت که این پاسخ منفی بیشتر از اینکه به دلیل اقتصادی و مطالبات صنفی باشد به دلیل سیاسی و به طور عمده، بی‌اعتمادی به حکومت ماکرون و تیمش بر فرانسه است که جلیقه زردها به نمایندگی از طبقات متوسط رو به پایین فرانسه آن را ابراز می‌کنند. شاید شروع اعتراضات به دلیل مطالبات صنفی و اقتصادی بود، اما اعتراضات رفته رفته عمق بیشتری پیدا کرده تا اینکه به درکی از بی‌اعتمادی کامل به طبقه حاکم بر فرانسه رسیده است.
زاویه دیگر مورد استفاده ماکرون برای خاموش کردن اعتراضات استفاده از قوه قهریه و سرکوب معترضان است، به نحوی که در همین اعتراضات روز شنبه در شهر استراسبورگ، هجوم نیرو‌های پلیس باعث شد تظاهرات آرام معترضان به خشونت کشیده شود و چندین نفر زخمی و دستگیر شوند. معترضان معتقدند که استفاده نیرو‌های پلیس از گلوله‌های پلاستیکی باعث شده تعداد زیادی جراحت سنگینی داشته باشند و از این بدتر اینکه رسانه‌ها حاضر نشده‌اند حقایق را در مورد اعتراضات و سرکوب آنها به دست نیرو‌های پلیس منعکس کنند.
به همین دلیل بود که بخشی از معترضان در روز سه شنبه به سمت شورای عالی صوتی تصویری رفتند تا درخواست خود را برای «رویکرد رسانه‌ای بی‌طرفانه» عنوان کرده باشند.
این حرکت آنها نشان می‌دهد که نه سرکوب پلیس و نه تحریف واقعیت توسط رسانه‌ها باعث نشده اعتراض جلیقه‌زرد‌ها خاموش شود و حالا که فقط سه چهار روز به اول ماه می‌و تظاهرات جهانی کارگری باقی مانده، احزاب چپ و سندیکا‌های کارگری هم به صفوف آنها پیوسته‌اند تا مراسم اول ماه می‌را تبدیل به یک حرکت اروپایی واحد در اعتراض به نظام حاکم بر اروپا بکنند.
فراخوان برای حرکت به سمت پارلمان اروپا و پاسخ مثبت جلیقه‌زرد‌ها از دیگر کشور‌های اروپایی مقدمه‌ای برای این حرکت است و به نوبه خود می‌تواند برای انتخابات پارلمان اروپا در یک ماه بعد موج گسترده اروپایی را به راه بیندازد. شکی نیست که این موج در اعتراض به جریان‌های سنتی حاکم بر اروپا و نظام نولیبرال اقتصادی آن است و می‌تواند در کنار رشد راست افراطی در کشور‌های اروپایی، پدیده‌ای جدید در انتخابات آتی پارلمانی اروپا رقم بزند و صحنه سیاسی این قاره را عوض کند. /۱۰۱/۹۶۹/م
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات