اثر گناه؛ محسوس یا نامحسوس
به گزارش خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در سخنانی مبنی بر این که چرا بعضي ها دستورات دین را رعايت مي کنند ولي نتيجه اي نمي گيرند و عده اي هيچ کدام از اينها را مراعات نمي کنند؛ اما زندگي خوب و خوشي دارند، گفت: ما هميشه نمي خواهيم نتيجه کارهايمان را در اين دنيا بگيريم. کسي نماز مي خواند و طرف مي گفت حتما نماز مي‌خواني، وضعت خوب است و هر چه بخواهي خدا به تو مي‌دهد.
بعضي ها فکر مي‌کنند که کارگري است. نه؛ نماز براي تشکر از خداست. نماز يک وظيفه و غذاي روح است. کسي که بهداشت را رعايت مي‌کند يا پدرش را احترام مي کند، بخاطر اين نيست که حتما يک آثاري را از آن بگيرد. در مسائل پاکيزگي اين امکان دارد، کسي در اين دنيا حرام مي‌خورد ولي زندگي خوبي دارد، او در همين دنيا هم محروميت هايي دارد، او از لذت عبادت محروم است.
ما نبايد لذت ها را فقط در ماشين و خانه ببينيم و آن را محدود کنيم. فردی گناه و بدمستي مي کرد، حضرت موسي(ع) به ميقات مي‌رفت. او گفت: به خدا بگو من که اين همه گناه مي کنم، هنوز اتفاقي براي من نيفتاده است که اين قدر هم تهديد ميکني. موسي وقتي به ميقات آمد، خجالت کشيد که اين را با خدا مطرح کند و وقتي خواست برگردد، خدا گفت: بنده اي به تو پيغام داد، به او بگو که تو از شيريني ذکر من محروم هستي.
حضرت ابراهيم(ع) مي گفت: من حاضرم همه زندگي ام را بدهم و يک بار ديگر در نيمه شب صداي يا سبوح يا قدوس را بشنوم.
امام صادق(ع) مي فرمايد: دو رکعت نماز در دل شب از همه دنيا براي من زيباتر است. کسي که حرامي مي‌خورد از ذکر، مناجات، حلاوت و شيريني صحبت با خدا محروم مي‌شود. محرومیت هاي او بيشتر معنوي است و اين مهم است. حالا از قبر و قيامت نگوييد که کساني که حرام مي خورند شکمشان پر از آتش مي‌شود. لقمه حرام آثار منفي در جهنم دارد./999/د۱۰۳/س