فرزندی که پدرش را معتاد کرد
به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین سید علیرضا تراشیون کارشناس مباحث تربیتی در حوزه کودک و نوجوان در سخنانی به بررسی «اعتیاد نوجوانان و جوانان به بازیهای اینترنتی» پرداخته است که متن آن تقدیم مخاطبان میشود.
اقناع فرزندان برای ترک بازیهای آسیبزا
در شرایط امروز که فرزندان ما اعم از نوجوانان و جوانان به بازیهای رایانه ای یا به استفاده از تلفن همراه خود عادت کردهاند، چه شیوهای برای اقناع فکری او بایستی به کار گرفته شود تا متوجه آسیب این بازیها شده و از چنین فضای اعتیادآوری فاصله بگیرد.
همانگونه که میدانیم امروزه اعتیاد شکلهای متفاوتی پیدا کرده است، گاهی اوقات برخی به بازیهای کامپیوتری اعتیاد پیدا کرده و وابسته به آن میشوند؛ به همین خاطر در بعضی از کشورهای آسیای جنوب شرقی کلینیکهای ترک اعتیاد فضای مجازی ایجاد شده است، یعنی افراد برای درمان و ترک اعتیاد از بازیهای رایانهای به مکانهای ترک اعتیاد مختص به فضای مجازی مراجعه میکنند.
اعتیاد به بازیهای رایانهای، گریبانگیر سنین مختلف
مادری تعریف میکرد در تابستان که فرزندش به یکی از بازیهای مشهور کامپیوتری اعتیاد پیدا کرده بود، در شب امتحانات، پدرش به خاطر اعتیاد و اهمیت ندادن او به درسها و امتحاناتش دعوا و داد و بیداد کرده و پسر هم که واقعا به این بازیها عادت کرده بود، در مقابل شروع به شیون و زاری میکند. در ادامه پدر از پسرش این بازیها را پرسیده و درخواست توضیح بازیها را میدهد و بعد از مدتی مشاهده میشود که پدر خانواده نیز به این بازی اعتیاد پیدا کرده است.
این خانم ادامه داد که چند وقت پیش پدر خانواده در سرویس بهداشتی بوده پسرش را با فریاد صدا میزند که موجب نگرانی همه اعضای خانواده میشود و به همین دلیل جویای احوال او شده که متوجه میشوند دلیل فریاد او درخواست انرژی و سرباز برای فلان بازی است.
باید توجه داشت افرادی که اعتیاد به بازیهای رایانهای پیدا میکنند، حقیقتا همچون فردی معتاد که هنگام ترک مواد درد و سختی میکشد، دچار عذاب روحی میشوند.
شیوه صحیح مقابله با عادات مخرب فرزندان
ببینید همانطور که در مواد مخدر بایستی دز دارو را به تدریج کم کرد تا بدن عادت کرده و پاک شود، درباره ترک فرزندان از بازیهای رایانهای نیز بایستی اینگونه عمل و زمان بازی بچهها را نیز باید به تدریج کم کرد تا به حد نصاب لازم برسد؛ از این رو نباید کسی را که 5 ساعت در روز به بازیهای کامپیوتری عادت دارد، یکمرتبه مانع بازی کردن او شد، بلکه با برنامهریزی صحیح، ابتدا به 4 ساعت کاهش یافته و تدریجی در او کاهش پیدا کند تا به زمان مفیدی برسد.
این زمان ممکن است 40 دقیقه یا یک ساعت و نیم باشد، در عین حال همیشه باید با جایگزین مناسب همراه باشد، یعنی همراه کاهش تدریجی اعتیاد به بازی، یک ورزش مفیدی نیز برای او به عنوان جایگزین پیشبینی شود./۸۷۶/ت۳۰۲/س