۰۹ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۲:۵۰
کد خبر: ۵۶۶۵۶۰
رییس جامعه المرتضی:

"آیات آفاقی و انفسی" جای حقیقی انسان را در آفرینش نشان می دهد

حجت الاسلام زادهوش تأکید کرد: این که بشر امروزی راه میافتد و از غرب به شرق، زمین به آسمان و از خشکی به آب می رود برای این است که گمشده دارد و به دنبال موطنی است که به آرامش برسد و قرار بگیرد.
زادهوش

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام احمد زادهوش در نخستین پیش نشست سومین همایش بین المللی گردشگری و معنویت که عصر هشتم خرداد در سالن کنفرانس جامعة المرتضی برگزار شد، با اشاره به این که واژه گردشگری در زمان ما غالباً برابر با تفنن، تنوع، تغییر آب و هوا، گذراندن هرچه بهتر مرخصی ها و دیدن عجایب و زیبایی ها است، گفت: این موضوع مرهون فناوری هایی است که توانسته است از مشقت سفر بکاهد؛ گرچه نفس سفر همواره مشکلات و ناهمواری های بیشماری به همراه دارد و به قول حدیث شریف «السفر قطعة من العذاب».

رییس جامعة المرتضی(ع) افزود: از چند دهه اخیر که به عقب بازگردیم رنج های طاقت فرسای سفر از ناامنی و بیماری و بی پولی گرفته تا طول زمان لازم برای یک جابه جایی هیچکس را به هوس نمی انداخت تا بخواهد صرفاً فقط برای تفرج و شرکت در یک مراسم جشن و یا دیدن یک اثر معماری خود را به آب و آتش سفرهای چندماهه و گاه چندساله بیافکند.

وی خاطرنشان کرد: پس این همه سفرنامه ها و آثار مکتوب و غیرمکتوب که تنها بخش کمی از شواهد بجای مانده از سفرهای قدیم به شمار می آیند و ستاره های مهمی در آن می درخشند حکایت از انگیزه هایی فراتر از چشم و هم چشمی و اهدافی بلندتر از زنگ تفریح دارد.

حجت الاسلام زادهوش تأکید کرد: در همین سفرها و به قول ما گردشگری ها است که موسی(ع) از ظاهر شریعت خویش به باطن معنای خضر می رسد و ملاجلال رومی قاضی القضاة و شیخ الشریعه هرات، گریزان از مناصب دنیوی به یکباره از انظار مردم گم می شود و فرسنگ ها آن طرف تر جان بی قرار خویش را به گرمای شمس تبریز آرام می سازد.

رییس جامعة المرتضی(ع) افزود: پزشکی را می شناسم که اکنون در استان لامبوردیای ایتالیا به طبابت مشغول است؛ زمانی دو آلبوم عکس نشانم داد که با بسیاری از برندگان جایزه نوبل عکس گرفته بود؛ با همه مراجع دیدار کرده بود و می گفت قبور حواریون حضرت عیسی(ع) را شناسایی و زارت کرده است؛ او می گفت وقتی می شونم یک نقاش و هنرمند یا یک دانشمند جایزه جهانی گرفته اس ت سوار ماشینم می شوم و هشتصد کیلومتر گاهی یکسره رانندگی می کنم تا او را از نزدیک ببینم؛ یک ساعت کنارش می نشینم و برمی گردم، در هنگام برگشت احساس می کنم نورانیت خاصی یافته ام و مغناطیس او در وجود من اثر کرده است.

وی عنوان کرد: به نظرم این نمونه ای از گردشگری و معنویت است که ما وظیفه داریم عرض عریض سیاحت و گردشگری امروز دنیا را با آن آشناتر و به آن سبک دهیم.

حجت الاسلام زادهوش ابراز کرد: البته در گفته ها و نوشته ها دیدم و شنیدم که کسانی از گردشگری و معنویت فقط به سفرهای دینی و صنعت غذای حلال پرداخته بودند؛ جداسازی معنویت از دیانت خطر بزرگی است، اما حتماً منظور برگزارکنندگان ای همایش فراتر از این است.

وی مطرح کرد: انسان در این جهان غریب است؛ این که راه میافتد و از غرب به شرق زمین به آسمان و از خشکی به آب می رود برای این است که گمشده دارد و به دنبال موطنی است که به آرامش برسد و قرار بگیرد؛ این انسان اگر خانه و کاشانه را ترک گوید و سیر انفسی را با سیر آفاقی قرین سازد و کتاب تشریع را در کتاب تکوین درآمیزد و آثار پروردگارش را در گوشه و کنار این زمین جستوجو کند و سیمایی هرچند ناکامل از انسان های کامل را از نزدیک ببیند و به کانون های نور و گرما نزدیک شود ممکن است جای خود را در نقاشی آفرینش بیابد و کمی خودش را بشناسد که اگر چنین شد «من عرف نفسه فقد عرف ربه»./841/پ۲۰۲/س

ارسال نظرات