اندر فواید خرید کالای خارجی
سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، گروه طنزنویسان حوزوی
اندر فواید خرید کالای خارجی
در بخشی از کتاب «احوالات مریدان لاکچریه فی الخانقاه غیرالانتفاعیه با کلاسیه» آمده است:
روزی استاد مریدان را گفت: «خبر دهم شما را ز حکمت خرید کالای داخلی؟» جمله مریدان هم نوا گشته گفتند: «نه استاد!»
استاد بر ایشان غضب گرفت و گفت: «از چه روی چنین گستاخ گشته اید؟ فردا با ولی به خانقاه درآیید.»
یکی از مریدان گفت: «استاد درگذر که پاپاهایمان همه به جلسه اندرند. ما نیز از کالای خارجی چندان سود دیده ایم که مپرس. وگرنه گستاخی به مقام شما؟! معاذالله!» پس میان انگشت سبابه و شست به دندان گرفت.
استاد این شیرین عسل بازی، خوش آمد. خندید و گفت: «ای پدرسوخته ی پاچه خوار! حالا چند فایده بگوی استاد ببینه.»
مرید گفت: «اول فایدت آن باشد که هم کالای لاکچری خریده ایم هم برای ترجمان نبشته برشور، می باید با دیکشنری مصاحبت نموده، پس زبان خارجه مان کلاس نرفته فول گردد. چونان کفتری کاکل به سر، خارجه را بلغور می نوماییم، گویی هفت جد و آبا ما در بلاد مترقیه خارجه می زیند.»
استاد گفت: «وا عجبا! آیا کالای خارجی در انبان داری؟» مرید گفت: «بلی» دست در انبان برد و کالایی درآورد بغایت لوکس.
استاد گفت: «نبشته اش بر ما بخوان!» مرید گفت: «صابون ریش تراشی ست بسی خفن، چندان پوست نرم شود، همچون پنیرگچی.»
استاد نیک در آن نگریست و گفت: «گچ و پنیر در مغز توست. اسپری خامه ست که تاریخ مصرفش اکسپایر گشته.»
مرید گفت: «اکسپایر چیست؟» استاد گفت: «خود را مَفشار فرزند! بیم آن دارم سی پی یو بسوزانی و مادربرد بترکانی.»
مرید پس کله اش را خارت خارت، خاراند و اندیشید آیا مادر برد ناسزاست؟ چون به نتیجه نرسید، گفت: «دویّم آن که با مهندسی معکوس کالای خارجی، فن آوریشان بستانیم، چشم بادومی ها با همان نیم درزْ چشم، از روی دست تمام دنیا کپی کرده اند. لامصب ها به مرغ هم رحم نکرده، تخم مرغ تولید کرده اند، بدون دخالت مرغ!»
استاد به اسپری خامه اشارت کرد و گفت: «مهندسی معکوس اسپری خامه یا تخم مرغ ؟»
مرید گفت: قدما گفته اند: چون آپدیت گردی، کامروا شوی. در دهکده جهانی همه چیز در هم ست چون شنبه بازار چمخاله. فن آوری "آی تی" را با دسته بیل و چرخ فرغون، توأمان عرضه کنند. فی الحال، همین دسته بیل بر ما رسیده، جهت مهندسی معکوس«.
استاد دسته بیل را بر دست گرفت و گفت: «دیگر چه؟»
مرید آب هان به سختی فرو داده، گفت: «سيّم آن که با مصرف کالای خارجی، فرهنگ اصیل مان چنج گشته، فرهنگ پلاسْ چاک شود.»
استاد به ریخت و رخت مرید اشاره کرد: «پلاس، جامه درویشان ست. به طریقت ایشان درآمدی، پلاس بر تن کرده ای؟!»
مرید گفت: «این لاکچری جامه ای است خفن، از بلاد فرنگ. چاک هایش همه اورژینال و نچرال. مراد از پلاس، غنای فرهنگی است، نه پلاس درویشی.»
مریدان جملگی ديدند، هوا بس ناجوانمردانه پس ست، گفتند: «استاد! تایم کلاس تمام گشته. پند اخلاقی بفرما تا نعره زنان جامه بدرانیم و از خانقاه بیرون شویم.» استاد گفت: «وا اسفا! من بعد بر خانقاه کالای خارجی حاضر شوید! تصویر هر که بر آیفون تصویری این خانقاه نقش بندد با دسته بیل تمشیت گردد.»
مریدان همه نعره برآورده، سوی سرویس خانقاه دویدند./۸۴۱/ی۷۰۴/س
س. رستمی
