قرآن مهمترین ابزار رهایی از تاریکی و گمراهی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قزوین، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی نماینده ولی‌فقیه و امام جمعه قزوین ظهر امروز در جلسه تفسیر نهج‌البلاغه که در شبستان امیرالمومنین(ع) مسجد النبی(ص) قزوین برگزار شد، با اشاره مهمترین سفارش حضرت علی(ع) به فرزند بزرگوار خود گفت: آن حضرت پس از سفارش به تقوای الهی و التزام به امر بندگی فرزندش را به عمران و آباد کردن قلب به وسیله یاد و ذکر خداوند متعال توصیه می‌کند
وی در ادامه افزود: در خصوص آباد کردن قلب باید تمام وجود خود را به سوی این نکته متمرکز کنیم که مراد از آبادی و عمران قلب چیست و چگونه می‌توان قلب را آباد کرد پس از بررسی متوجه خواهیم شد که ما دو نوع قلب داریم؛ قلب آباد و قلب خراب که برای هر دو قسم این قلوب هم در فرهنگ دین مراتبی وجود دارد.
این استاد تفسیر با بیان اینکه دل هر انسانی بزرگ‌ترین سرمایه زندگی او محسوب می‌شود اظهار کرد: دل و قلب انسان همان حقیقت شخصیتی انسان است که در یک جلوه به معنای عقل و در جلوه‌ای دیگر به معنای فطرت و نفس به کار رفته است، دل انسان مرکز تفکر و تعقل و معرفت شهودی است که گاهی زنده بوده و گاهی بر اثر کثرت گناهان در آستانه مردن قرار می‌گیرد.
وی با بیان اینکه مطابق فرمایش حضرت امیر(ع) منافقان عالم‌نما دارای قلب های مرده هستند افزود: آن حضرت می‌فرماید منافقان عالم‌نما انسان‌هایی هستند که مردم را فریب داده و چیزی برای آنها ندارند اینگونه افراد دل‌هایشان خراب بوده و حقیقت را درک نمی‌کنند این منافقان عالم‌نما صورتشان صورت انسان و باطنشان باطن حیوان است.
نماینده ولی‌فقیه در ادامه با اشاره به چهار عامل کشنده قلب ابراز کرد: چهار عامل است که موجب مرگ دل و قلب انسان است نخست گناه کردن پشت گناه است که دل را می‌میراند، دوم زیاد گفت و گو کردن با زنان جوان، سوم مجالست با انسان‌هایی که اهل گفت و گو و فکر کردن نبوده و تنها قصد مجادله کردن دارند و چهارم همنشینی با ثروتمندان زیاده‌خواه است که همان مردگان دنیا هستند.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی مهمترین ابزار برای رهایی از دل‌مردگی را همنشینی با قرآن و ذکر خداوند متعال دانست و تصریح کرد: انسان برای رهایی از تاریکی‌های ضلالت و گمراهی باید با قرآن ارتباط برقرار کند زیرا آدمی پس از انس با قرآن گوشش شنوا و چشمش بینا می‌شود از این رو انسان با قرآن و ذکر خداوند رام شده و به یاد قیامت و معاد می‌افتد و اهل تفکر و فکر می‌شود.
وی در پایان گفت: انسان اگر با اهل معرفت نشست و برخاست کند دلش زنده می‌شود اهل معرفت انسان‌هایی هستند که عملشان آنها را به معرفت رسانده و ارادتمند خداوند متعال شده‌اند آنان دل‌داده خداوند و اولیای او هستند؛ از این‌‌رو همواره مجالست با آنها دل انسان را زنده و بیدار می‌کند./۸۷۳/پ۲۰۳/ب۲