ایجاد جنگ فرقه ای خواسته اصلی دشمنان
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، مؤلفه «وحدت کلمه» بعنوان یکی از مؤلفه های «گفتمان مقاومت» در اندیشه و کلام امیرمؤمنان علی(ع) جایگاه رفیعی دارد که برای تبیین ریشه های توحیدی این مولفه شایسته است نگاهی به کلمات و سیره حضرت در مورد این مولفه ارزشمند داشته باشیم. در منظر ایشان سه چیز عامل وحدت اند: «خدای واحد، پیامبر واحد و کتاب آسمانی واحد» (نهج البلاغه: خطبه 18) . حضرت علی(ع) به تمام امت اسلامی به مثابه ی یک پیکر واحد می نگریست که تفرقه و جنگ فرقه ایی عامل تخریب این پیکر است.
ایشان اختلافات عقیدتی خوارج را مانعی برای بهره مندی آنها از بیت المال که مختص مسلمانان است، ندانستند و حتی خطاب به اهل کوفه از اصحاب جمل با واژه ی «برادر» یاد می کنند: « ای اهل کوفه شما را فرا خواندم تا به همراه ما نزد برادران بصری خود برویم» (اندیشه سیاسی در گفتمان علوی، ص619) امام علی(ع) به مقوله وحدت، به دید هدیه ای الهی می‌نگرند که موجب الفت و مودّت بین آنها شده و مؤمنان در سایه آن، به آرامش و امنیّت دست پیدا می‌کنند، نعمتی که ارزش آن بی‌انتها و اهمیتش فوق العاده است.
از این رو به مسلمانان هشدار می دهند که مراقب فریبکاری شیطان و عواملش باشند. مراقب کسانی که در پی نابودی این الفت و مودّت اند باشند، کسانی که منافعشان در تفرقه بین امت است. و چه زیبا می فرمایندکه « اِنَّ الشَّیْطَانَ یُسَنِّی لَکُمْ طُرُقَهُ وَ یُرِیدُ أَنْ یَحُلَّ دِینَکُمْ عُقْدَةً عُقْدَةً وَ یُعْطِیَکُمْ بِالْجَمَاعَةِ الْفُرْقَةَ وَ بِالْفُرْقَةِ الْفِتْنَةَ؛ شیطان راه های خود را آسان جلوه میدهد تا گره های محکم دین شما را یکی پس از دیگری بگشاید، و به جای وحدت و هماهنگی، بر پراکندگی شما بیفزاید. و در پراکندگی، شما را دچار فتنه بگرداند. از وسوسه و زمزمه ی شیطان روی گردانید و نصیحت آن کس را که خیرخواه شماست گوش کنید و به جان و دل بپذیرید» (همان: خطبه ی 121). امتی که از وحدت خود دست بکشد دچار فتنه می شود، و به تعبیر قرآن « وَ الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ...»(بقره، 217) فتنه بزرگتر است از قتل.
امت اسلام امروز بیش از هر دوران دیگر محتاج وحدت اسلامی است چرا که دشمن واحد شیعه و سنی، مسئله استکبار جهانی به رهبری امریکا و انگلیس، صهیونیسم جهانی و اسرائیل غاصب و فتنه امریکایی، عربستانی تکفیریون است.
الگوی وحدت شیعه وسنی، علی(ع) است که می فرمایند: « وَ لَیْسَ رَجُلٌ ـ فَاعْلَمْ ـ أَحْرَصَ عَلَی جَمَاعَةِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ أُلْفَتِهَا مِنِّی؛ در امت اسلام هیچ کس همانند من وجود ندارد که به وحدت امت محمد(ص) و به انس گرفتن آنان به همدیگر، از من دلسوزتر باشد» (نهج البلاغه: نامه 78) امیر المومنین(ع) علل پیروزی و شکست، عزت و ذلت، قوام و فنا، کرامت و حقارت و نعمت و نقمت امتها را در وحدت کلمه و اتحاد یا اختلاف کلمه و افتراق می دانند و مردم را به وحدت و همدلی و عبرت از تاریخ دعوت می کنند و سفارش می کنند که امتی در مقابل نا ملایمتها به پیروزی نائل می شود که همدیگر را به وحدت وا دارند و از کارهایی که پشت آنها را می شکند و قدرت آنها را درهم می کوبد، چون کینه توزی و از هم بریدن و عدم یاری همدیگر فاصله گیرند. (همان: خطبه 192 ) ایشان در همان خطبه امتهایی را مثال می زنند که تحت طاغوتهای زمان خویش در فشار و بدبختی بسر می بردند اما چون وحدت اجتماعی داشته و خواسته های آنها یکی بود و قلبهای آنها یکسان، دستانشان مددکار یکدیگر بود و شمشیرهاشان یاری کننده ی هم و نگاه هاشان به یک سو و اراده ها واحد بود موفق شدند که طاغوت زمانشان را شکست دهند و به عزت و کرامت برسند. و در آن زمان که دست از آن وحدت کلمه و اتحاد برداشتند، خداوند لباس کرامت خویش را از تنشان بیرون آورد و بار دیگر به ذلت افتادند.
ایشان در خطبه 127 نهج البلاغه می فرمایند: «وَ الْزَمُوا السَّوَادَ الْأَعْظَمَ فَإِنَّ یَدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ وَ إِیَّاکُمْ وَ الْفُرْقَةَ فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّیْطَانِ کَمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْبِ أَلَا مَنْ دَعَا إِلَی هَذَا الشِّعَارِ فَاقْتُلُوهُ وَ لَوْ کَانَ تَحْتَ عِمَامَتِی هَذِهِ؛ و همواره با بزرگ ترین جمعیّتها [یی که بر حق هستند،] باشید که دست خدا با جماعت است و از پراکندگی بپرهیزید که انسانِ تنها بهره شیطان است، آن گونه که گوسفند تنها طعمه گرگ خواهد بود. آگاه باشید هر کس که مردم را به این شعار (تفرقه و جدایی) دعوت کند، او را بکشید؛ هر چند که زیر این عمّامه من باشد.»
از این جملات به خوبی ضرورت اتحاد و همدلی و وحدت کلمه در جامعه اسلامی استفاده می شود، تا حدّی که می فرماید کسانی را که شعار تفرقه و جدایی سر می دهند، به قتل برسانید! این همه تاکید بدلیل تاثیر بی بدیل وحدت در عرصه های مختلف داخلی و بین المللی جامعه اسلامی است و از آن جمله می توان به نقش وحدت در تشکیل جبهه واحد مقاومت که از دیگر مولف های مقاومت است اشاره کرد که در ادامه بدان پرداخته خواهد شد./841/پ۲۰۰/س
حجت الاسلام داود موذنیان، پژوهشگر حوزه علمیه قم