تعامل پرستار با بیمار و نقش اخلاق حرفه ای

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، بیمار که در وضع جسمی و روحی نامطلوبی به سر می برد در محیطی نامأنوس، همدم و همراهی به جز پرستار و بهیار ندارد؛ وی در این ضعف و بیماری، افزون بر کارهای درمانی، نیازمند حمایت عاطفی است که این مهم را پرستاران می توانند برآورده سازند.

بیمار اگر با اخلاق نیک و روابط صحیح و اسلامی پرستار مواجه شود به وی اعتماد کرده و او را دلسوز و حامی خود می داند؛ این اعتماد و امنیت روحی، نقش مؤثری در تسریع بهبودی او دارد؛ برعکس اگر این امنیت روحی و اعتماد برای بیمار نمی تواند سلامت خود را بازیابد.

مدارا با بیمار، زمانی که با کج خلقی ها و بی حوصلگی های وی مواجه می شود، ضرورت کار یک پرستار است و این خوی نیکو و مدارای پرستار با بیمار، زیبایی کارش را دو چندان می کند.

نکاتی که پرستار در ارتباط با بیمار باید رعایت کند به شرح زیر است:

1- لازم است پرستار، هرگز موجب ناراحتی بیمار را فراهم نسازد و او را خشمگین نکند؛ احساسات او را درک کند و به اندازه توان به آرامش روح و تن او اهمیت دهد؛ پرستار حق ندارد به بیمار پرخاش کند و یا او را ناراحت کند، همچنان که نباید او را برنجاند و به ستوه آورد؛ بنابر فرمایش امام صادق(ع) که فرمودند «هرگز بیمار را به ستوه نیاورید و او را نرنجانید».

2- به هیچ عنوان تفاوتی میان بیماران بی نیاز و فقیر نباید قرار داد، چه در پذیرش آنان در بیمارستان ها و چه در مورد خدمات و رسیدگی هایی که باید در بیمارستان ها از سوی پرستاران و دیگر کارکنان آن به بیماران ارائه دهد.

3- پرستار باید به نظافت بیمار و به طور کلی بیمارستان اهمیت فوق العاده قائل باشد و تمام مسؤولیت هایی که به عهده او گذارده شده در اسرع وقت و با دقت فراوان باید انجام دهد.

4- کسانی که با بیماران سروکار دارند، پیوسته نباید به بیماران نگاه کنند و نگذارند آنان بدی بیماری خود را از زبانشان بفهمند، چراکه این امر سبب می شود تا بیش از حد به خودشان توجه کنند و درباره بلایی که بر آنان وارد شده فکر کنند به ویژه اگر دچار نقص و بیماری ظاهری باشند، چراکه نگاه های طولانی و پیوسته نوعی توجه به نقص و بیماری برای او به شمار می رود و او دوست دارد این نقص مخفی بماند و ممکن است همان بیمار، نقص و بیماری خود را با سلامتی و تندرستی نگاه کننده، مقایسه کند.

در اینجا ممکن است سبب رنج و افسردگی او شود؛ از امام صادق(ع) روایت شده که فرمودند «به آنانی که دچا مصیبت و بلا شده اند، نگاه نکنید زیرا سبب انده و حزن آنها می شود».

5- باید به نحو احسن به بیماران رسیدگی شده و با آنان نیکو رفتار کرد؛ همانگونه که مولای متقیان به غلام خود قنبر دستور دادند که باید انجام کارهای آنان را مورد اهمیت قرار داد و نباید کارهای بیماران را به خودشان واگذاشت./841/ت۳۰۳/س

منبع: کتاب «اخلاق پزشکی و پرستاری» گردآوری شده از سوی مؤسسه خورشید حیات