تنها فقه می تواند فلسفه قیام امام حسین را تبیین کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی در مراسم عزاداری امام حسین(ع) که شب گذشته در مؤسسه بوی سیب حسینی برگزار شد، با اشاره به این که هر سال باید نسبت به درک پیام عاشورا بیشتر اهتمام بورزیم، گفت: اگر محرمی بر عزادار بگذرد و جلوه  جدیدی از امام حسین(ع) و عاشورا بر او نمایان نشود، این انسان در یک جایگاه متوقف مانده است.

رییس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) با بیان این که انسان با عزاداری بر امام حسین(ع) تکامل پیدا می کند، اظهار داشت: برخی گمان می کنند که اشک بر مصائب امام حسین(ع) تنها برای ما ثواب و غفران ذنوب را به دنبال دارد، اما در واقع باید گفت که اشک ریختن افزون بر ثواب و غفران ذنوب برای انسان تعالی روح و تکامل را در پی دارد.

وی ادامه داد: همانطور که نشستن در مسجد انسان را به خداوند نزدیک می کند، حضور در مجلس عزاداری امام حسین(ع) و اشک ریختن نیز برای او یک تعالی قهری و ناخودآگاه به وجود می آورد.

آیت الله فاضل لنکرانی با بیان این که امام رضا(ع) فرمودند «هر کس در حزن ما محزون و در شادی ما مسرور شود، در درجات بالای بهشت با ما است»، عنوان کرد: انسان برای کنار معصومین(ع) قرار گرفتن باید رشد معنوی داشته باشد و این مهم با عزاداری های خالصانه محقق می شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: عاشورا را می توان با دیدگاه های مختلف اعم از نگاه تاریخی، احساسی و عاطفی، عقلانی و فقهی بررسی کرد؛ در نگاه فقهی دانسته می شود که قیام امام حسین(ع) از روی تفقه در دین بوده و نگاه ایشان فقیهانه بوده است.

وی تأکید کرد: تا هنگامی که ضوابط اجتهادی به میدان نیاید نمی توانیم درک صحیحی از واقعه عاشورا داشته باشیم؛ اگر نگاه فقهی محقق شود به یقین خواهیم دید که از ابتدا تا انتهای قیام امام حسین(ع) بر اساس مبانی فقهی بوده است.

آیت الله فاضل لنکرانی با اشاره به این که عزادار حقیقی کسی است که نگاهش به دین فقیهانه باشد، ابراز داشت: تفقه برای این است که انسان خودش را در چهارچوب دین حفظ کند.

رییس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) در پایان با تأکید بر این که تنها فقه می تواند فلسفه قیام امام حسین(ع) را توضیح دهد، بیان کرد: نه تاریخ، نه احساس، نه عرفان و نه عقل قادر نخواهند بود که فلسفه قیام حسینی را شرح دهند، چراکه این فقط فقه است که می گوید انسان به هنگام در خطر بودن اسلام باید قیام کند و از جان خویش مایه بگذارد./841/پ۲۰۲/ی