کسب روزی فروان معلول تلاش مضاعف انسان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام حسین عباسی، مسؤول روابط عمومی و دبیرخانه اتاق تبلیغ خراسان روز چهارشنبه در سخنرانی بارگاه منور رضوی که در رواق دارالحجه برگزار شد، با اشاره به آیه شریفه «ما من دابّة فی الارض الاّ علی الله رزقها»، اظهار کرد: خداوند نزول رزق و روزی همه موجودات دنیا را بر عهده گرفته و ضمانت کرده است تا آن موجود بتواند به حیات و بقای خود ادامه دهد.
این استاد حوزه و دانشگاه با بیان این که رزق از طرف خداست اما برای حضول آن به تلاش و کوشش نیاز است، خاطرنشان کرد: در واقع رزق بخششى است که به اندازه تلاش و کوشش هرشخصی از طرف خدا به او داده می شود. رزق همان چیزهایی است كه همه ما به آن احتیاج داریم و از آن منتفع می شویم؛ خواه مادی باشد و خواه معنوی. ما باید خودمان را با خدا پیوند بزنیم و هرچه می خواهیم از او درخواست کنیم.
وی یادآور شد: ائمه(ع) با وجود این که خودشان قادر به شفا دادن مریضان بودند، برای این مسأله از خداوند درخواست می کردند. این رفتار معصومان(ع) به ما می آموزد که برای طلب حاجات خود فقط باید به درگاه خداوند رجوع کنیم.
حجت الاسلام عباسی افزود: این یک سنت تبدیل ناپذیر الهی است که رزق و روزی هركسی را خداوند از مال حلال مقدر كرده است و در نتیجه هركس به سراغ مال حرام برود، خداوند او را از مال حلال محروم می سازد.
وی با اشاره به روایتی نبوی مبنی بر وجوب کسب درآمد حلال بر همه مؤمنان، اظهار کرد: ما باید اعتقاد داشته باشیم که خداوند از روزی رساندن به هیچ جنبنده ای فراموش نمی كند. خداوند هر مخلوقی را كه آفریده روزی اش را فراهم می کند و در قرآن مجید فرموده است «ما من دابّة فی الارض الاّ علی الله رزقها»؛ یعنی جای نگرانی نسبت به رزق و روزی وجود ندارد و روزی هر کس در این عالم با خداست.
مسؤول روابط عمومی و دبیرخانه اتاق تبلیغ خراسان تأکید کرد: خداوند روزی هركس را به اندازه کفاف یعنی به اندازه ای كه نیازمند كسی نشود مقدر كرده است اما اگر كسی روزی بیشتری می خواهد باید با تلاش بیشتر آن را به دست آورد چرا که خداوند در قرآن کریم می فرماید «لَیسَ لِلإنسانَ إلّا ما سَعی».
حجت الاسلام عباسی در ادامه به تبیین راهکارهایی برای افزایش روزی مؤمنان اشاره و اظهار کرد: آنچه در احادیث پیرامون این موضوع ذکر شده این است که مهم ترین وسیله برای کسب روزی، تقوای الهی است. همان گونه كه ارتكاب انواع گناهان و ظلم و تجاوز به حقوق ديگران باعث بروز گرفتاري هاي مختلف خصوصاً فقر و فلاكت براي انسانها است، پرهيز از گناهان و رعايت حقوق ديگران عامل اصلي توسعه رزق و روزي و جاري شدن سرچشمههاي خير و بركت محسوب می شود./820/۲۰۳/ب2