تمسک به قرآن و عترت راهبرد دینی مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین حبیب الله فرحزاد در برنامه سحرگهان حرم آستان مقدس حضرت معصومه(س) که در شبستان بزرگ امام خمینی(ره) برگزار شد با بیان اینکه شب قدر 24 ساعت تمام توصیف شده است، اظهار داشت: روز قدر از منظر شرع مقدس اسلام فضیلت شب قدر را داشته و مؤمنان می توانند در روز قدر نیز به درگاه پروردگار عالم برای کسب فضیلت یک سال زندگی ایمانی متمسک شوند.
کارشناس برنامه سحرگهان حرم مطهر حضرت معصومه(س) با اشاره به این که خداوند متعال از توبه بنده بسیار خشنود می شود، عنوان داشت: نا امیدی در برابر خداند متعال حقیقت کفر است این در حالی است که در اسلام ناب محمدی همواره از رحمت ایزدی آفریننده هستی سخن گفته شده است.
وی ادامه داد: قرآن مجید میفرماید«ناامید از رحمت الهی نمیشود مگر کسی که کافر است» گناهکار هر قدر آلوده باشد، نباید خود را از فیض رحمت الهی ناامید بداند. لقمان به فرزندش میگوید«به خدا چنان امیدوار باش که اگر گناه جن و انس را بیاوری، به تو رحم کند».
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان این که شب قدر شب توبه است، ابراز داشت: خداوند متعال تضرع بنده خود را دوست می دارد؛ بر این اساس بهتر است مؤمن در این فرصت مهم از در توبه برای درک حقیقت زندگی ایمانی و دینی بهره گیرد.
حجت الاسلام والمسلمین حبیب الله فرحزاد در ادامه بخشیدن را مقدمه بخشیده شدن توصیف کرد و گفت: مؤمن به حقیقت فطرت خود مراجعه کند بر این مدار هرآنگونه که دوست دارد خداوند متعال در روز محشر با او مواجهه شود با بندگان خدا مواجه شود.
وی ادامه داد: ائمه اطهار (ع) همواره به فکر امت بوده اند و زندگی خود را وقف مردم کرده اند به طریقی که امام صادق (ع) می فرمایند«والله لانا ارحم بکم منکم بانفسکم؛ به خدا قسم ما امامان از شما به خودتان مهربان تریم.»
کارشناس برنامه تلوزیونی سحرگهان حرم مطهر حضرت معصومه(س) حقیقت معنای صلوات را صله و اتصال مؤمن به درگاه آفریدگار هستی دانست و اظهار داشت: هجمه فرهنگی در عصر حاضر به عمق خانواده ها نفوذ کرده است؛ بر این مدار اگر امت اسلام به دنبال راهبردی دینی برای مقابله با این حربه دشمن هستند به حقیقت ذکر صلوات و تمسک به قرآن و عترت پناه ببرند.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) شب قدر را حقیقت بندگی دانست و ابراز داشت: خداوند متعال در آیه 22 سوره نور مسیر بندگی را بر بخشش مؤمن و گذشت او از حقوقش توصیف کرده است تا جایی که می فرماید«وَ لا يَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ مِنْکُمْ وَ السَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبي وَ الْمَساکينَ وَ الْمُهاجِرينَ في سَبيلِ اللَّهِ وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ؛ و نباید صاحبان ثروت و نعمت از شما درباره خویشاوندان خود و در حق مسکینان و مهاجران راه خدا از بخشش و انفاق کوتاهی کنند، باید مؤمنان عفو و صفح پیشه کنند و از بدیها درگذرند، آیا دوست نمی دارید که خدا هم در حق شما مغفرت (و احسان) فرماید؟ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.»/837/پ۲۰۲/ی