اسلام ستیزی جریان نفاق عامل اصلی بغض آنها نسبت به امیرمؤمنان بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله سید احمد علم الهدی سحرگاه امروز در مراسم احیای شب قدر که در محل مهدیه مشهد برگزار شد، به تشریح ابعاد مختلف مظلومیت امیرمؤمنان(ع) پرداخت و با اشاره به این که ایشان همواره در صف مقدم دفاع از اسلام و پیامبر(ص) قرار داشت، اظهار کرد: امیرمؤمنان(ع) همواره در صف اول جنگ ها می درخشیدند.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی افزود: امیرمؤمنان(ع) در جریان غزوه خیبر بیمار بودند و به جنگ نرفتند اما وقتی نبرد به مراحل دشوار رسید، ایشان به خواست پیامبر(ص) به جنگ آمدند و در این هنگام پیامبر(ص) فرمودند «می خواهم پرچم را به دست کسی بسپارم که هم خدا و پیامبرش او را دوست دارند و هم او خدا و پیامبر(ص) را دوست دارد. او این قلعه را فتح خواهد کرد.»

وی خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) در خطبه ای که در مسجد کوفه خواندند، فرمودند «أَوْ نَجَمَ قَرْنٌ لِلشَّيْطَانِ، وَ فَغَرَتْ فَاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ، قَذَفَ أَخَاهُ فِي لَهَوَاتِهَا، فَلَا يَنْكَفِئُ حَتَّى يَطَأَ جناحهاصِمَاخَهَا بِأَخْمَصِه»؛ یعنی هر زمان شاخی از شیطان برابر شما رویید و عربده کشی در برابر شما شروع به عربده کشی کرد، پیامبر شما برادر خود، علی(ع) را به نبرد با او فرستاد تا این که او را نابود کرد و از بین برد.

آیت الله علم الهدی با بیان این که ریشه علی ستیزی در جامعه صدر اسلام، اسلام ستیزی و پیامبر ستیزی بود، گفت: اسلام ستیزی ها و پیامبرستیزی ها در نتیجه این دلاوری های امیرمؤمنان(ع) به علی ستیزی تبدیل شد. در جریان فتح مکه تمام گردن کشان مجبور به تواضع نسبت به پیامبر(ص) شدند و اسلام آوردند اما دست از اسلام ستیزی و پیامبر ستیزی برنداشتند و چون نمی توانستند علنا این جنگ را مطرح کنند، به پیامبر(ص) احترام می گذاشتند.

وی با تأکید بر این که وجود مقدس امیرمؤمنان(ع) به عنوان عنصر قدرتمند پیروزی های جبهه اسلام هدف دشمنی های جریان پیامبر ستیز قرار گرفت، افزود: مسأله علی ستیزی در بین این عناصر ناپاکی که محکوم قدرت پیامبر(ص) شده بودند، به عنوان یک ارزش رواج پیدا کرد.

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی یادآور شد: جریان اسلام ستیز نه تنها خانه علی را آتش زده و عزیزان ایشان را کتک زدند، بلکه رسما و علنا به زبان آوردند که کارهایشان انتقام جنگ بدر از علی بن ابیطالب(ع) است.

آیت الله علم الهدی خاطرنشان کرد: این علی ستیزی تا آنجا ادامه یافت که در میدان جنگ کربلا وقتی سیدالشهدا(ع) خطاب به لشگر عمر بن سعد فرمود «مگر نمی دانید که خون پیامبر(ص) در رگ های من جریان دارد؟ پس چرا خون مرا حلال می دانید؟»، آن ها در پاسخ گفتند «بُغضاً لِأبیک» یعنی بغض آن ها نسبت به امیرمؤمنان(ع) 20 سال پس از شهادت ایشان در صحرای کربلا خود را نشان داد. امیرمؤمنان(ع) در ظاهر با رفتن از دنیا راحت شدند اما مظلومیت ایشان ادامه پیدا کرد./820/۲۰۲/ب2