مصالحه مقدم بر جهاد با بغات است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، آیت الله محسن مجتهد شبستری، نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی در جلسه درس خارج فقه باب جهاد در ادامه بحث جهاد با بغات، اظهار داشت: برخی از فقها دارند که مقابله با بغات مربوط به باب جهاد نیست، بلکه مرتبط با باب امر به معروف و نهی از منکر است.

وی ادامه داد: استدلال این گروه آن است که باب جهاد مختص به کفار و اهل کتاب است و از آنجایی که بغات از مؤمنان و مسلمانان هستند باید با آنها از باب امر به معروف و نهی از منکر مقابله کرد، اما اکثر فقها مقابله با بغات را در باب جهاد آروده اند، انقلاب اسلامی ایران در برابر طاغوت زمان یک جهاد بود با آنکه پهلوی خود را مسلمان می دانست.

امام جمعه تبریز با اشاره به سه جنگ امیرمؤمنان(ع) با ناکسین، قاسطین و مارقین، گفت: این سه جنگ جهاد بود و نمی توان آن را از امر به معروف دانست اگرچه طرفهای مقابل حضرت مسلمان بودند، بنابراین جهاد با بغات باید در باب جهاد بحث نشود.

وی با بیان اینکه برخی صدق بغی را به شرط مقابله با امام دانسته اند، افزود: باغی اعم از کسانی است که بر علیه امام وقت قیام کند و یا بر قومی از مسلمانان قیام کرده باشند، برخی گفته اند بغات از کفار هستند اما در لغت، از آنجایی که آنها حق را پوشانده و طرف باطل را گرفته اند از کفار هستند، اما کافر اصطلاحی نیستند.

عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: مخاطب جهاد با بغات طبق بیان برخی از مفسران رهبران جامعه هستند، اینجا باید به دست حکام جامعه و قوه قهریه باشد، همان طور که باید در بحث قطع دست غاصب این اقدام ذیل قوه قضائیه حکومت باشد اینجا نیز باید ذیل قوه حاکمه باشد تا هرج و مرج پیش نیاید.

وی با اشاره به طغیان برخی از مسلمانان بر علیه امام بر حق، خاطرنشان کرد: برخی بغات را کسانی دانسته اند که بر علیه امام عادل خروج کنند، در روایات اهل‌بیت(ع) نیز جنگ با خروج کنندگان بر امام عادل واجب شمرده شده است، البته این وجوب در منابع فقهی شرایطی خاص دارد.

آیت الله مجتهد شبستری تصریح کرد: اما قبل از اقدام به جنگ بر حاکم اسلامی و مسلمانان واجب است بین دو گروه متنازع صلح برقرار کنند، «و اِن طَائِفَتانِ مِنَ المُؤمِنینَ اقتَتَلوا فَاَصلِحوا بَینَهُما»، به این منظور لازم است شبهاتی که موجب بغی آنان شده از ذهن آنان زدوده شود، چنان که در جنگ نهروان امیرمؤمنان، علی (ع) پیش از آغاز نبرد، عبدالله بن عباس را برای مذاکره و دعوت آنان به صلح به سوی آنان گسیل داشت./854/202/ب2