تفاوت عشق حقیقی و عشق مجازی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله سید محمد امین در کلاس درس اخلاق خود که شامگاه دیروز برگزار شد، با بیان این که عرفا عشق را به مقدس و غیر مقدس تقسیم کرده اند، گفت: چنانچه معشوق مقدس باشد عشق نیز مقدس و ارزشمند می شود و اگر معشوق نامقدس و دارای جنبه های مادی باشد عشق نیز نامقدس و ضد ارزش تلقی می شود.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم ادامه داد: در صورتی که انسان خداوند را یگانه معشوق حقیقی بداند به نهایت عشق مقدس رسیده است؛ از راه های دست یابی به عشق مقدس مراجعه به فطرت است زیرا انسان بر اساس فطرت طالب کمال و جمال است و در صورت اطلاع از این که خداوند دارای جمیع کمالات است عشق به او در دلش جای می گیرد.
وی عشق انسان به غیر خداوند را حاکی از بی معرفتی دانست و افزود: جهالت یا غفلت منشأ پیدایش عشق های مجازی است بنابراین عشق های مادی سبب تنزل از مقام انسانی می شوند.
آیت الله امین خاطرنشان کرد: عشق به غیر خداوند دائمی نیست زیرا به غیر از خداوند تمامی موجودات زوال پذیرهستند در نتیجه عشق به غیر خداوند به دلیل این که معشوق زوال پذیر است دائمی نیست؛ چنانچه عشق به خداوند دائمی است انسان، با عشق به خداوند در هیچ زمانی احساس تنهایی نخواهد داشت بر خلاف عشق های نامقدس که اگر انسان به معشوق نرسد احساس ضعف بر او غلبه خواهد کرد.
وی افزود: زندگی بدون عشق دارای مفهوم نیست اما عشق باید پاک باشد؛ دست یابی به عشق مقدس نیازمند تلاش است ودر برخی موارد نیز عشق های مجازی و مادی به عشق الهی منتهی می شوند چنانچه فرد طالب قدرت در هیچ صورتی احساس قدرت نخواهد کرد تا این که به قدرت مطلق که خداوند است دست پیدا کند.
استاد درس خارج حوزه علمیه به مراتب عشق اشاره کرد و ابراز داشت: عشق به ذات معشوق نخستین مرحله عشق است؛ انسان اگر بداند وجود او فرع بر وجود خداوند است به اصل که خداوند است عشق می ورزد؛ مرحله دوم، عشق به صفات خداوند است زیرا انسان طالب کمال و صفات است بنابراین خداوند را به دلیل این که دارای صفات و کمال است محبوب خود می داند.
وی ادامه داد: مرحله سوم، عشق به آثار است؛ نظام آفرینش آثار معشوق است بنابراین انسان باید تمام موجودات که آثار معشوق هستند را دوست بدارد؛ بر اساس این نکته بسیاری از شبهات پاسخ داده خواهد شد به عنوان مثال گفته می شود به چه دلیل سنگ کعبه یا جلد قرآن کریم را می بوسید که باید گفت این از آثار معشوق است./1324/202/ب3