فطرت‌گرایی اصل مسلم تعلیم و تربیت دینی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در هرمزگان، حجت الاسلام علی راکبر میرزایی استاد حوزه و دانشگاه در جمع کارکنان دولت در رودان، گفت: یکی از تدابیر الهی در مورد انسان‌ها این است که خداوند آنها را بر اساس فطرت الهی آفریده، فطرت الهی نیز با شالوده وجود آدمی در انطباق کامل است.
وی افزود: فطرت‌گرایی و هم سویی با فطرت، اصل مسلم تعلیم و تربیت دینی است و همة تدابیر، برنامه ها، اهداف و تحقیقات تربیتی باید بر پایة فطرت پی‌ریزی شوند زیرا خداوند آدمی را بر این بنیاد خواسته و سرشته و پرورش و رشد و کمال او را از این راه ممکن دانسته است.
استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: یکی از محورهای تربیتی، محتوای آن بوده که باید به آن توجه کرد و محتوای تربیت است که به متربیان آموخته و از آنان خواسته می‌شود ذهن و رفتار خود را با آن تطبیق دهند.
حجت الاسلام میرزایی بیان داشت: بخش اصلی و اساسی هدف تعلیم و تربیت اسلامی، شکوفایی فطریات انسان است، در این نظام، شکوفایی هدفی است برای همه انسان‌ها همه می‌توانند به شکوفایی دست یازند و انسان ها برای شکوفا شدن، باید خود را کشف کنند و بفهمند که چه ویژگی ها و طبیعتی دارند.
وی دامه داد: قدم اول در این راه، باور داشتن جنبه های ذاتی و پنهان وجود آدمی است و قدم دوم این است که به انسان یاد داده شود چگونه هویت خود را بازشناسد، چگونه خویش را شکوفا سازد، برای شکوفایی چه چیز مفید و چه چیز تضعیف کننده و آلوده ساز آن است، چه چیز را انتخاب کند و چه چیز را نادیده انگارد، چه چیز را انجام دهد و از چه چیز دوری جوید.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: اگر بتوان تردیدهایی را درباره حدود دخالت دین در عرصههای اقتصادی و سیاسی و سطح معقول و منطقی انتظار از آموزه های وحیانی در تعیین تکلیف و ترسیم راهکارهای سامان دهی این امور روا داشت ولی هیچ تردیدی در این حقیقت وجود ندارد که محور اصلی و هدف نهایی همه آموزه ها و معارف دینی تربیت «انسان کامل» با ویژگیها و مشخصاتی است که در منابع اصلی و اصیل دینی به صراحت بدان پرداخته شده است.
حجت الاسلام میرزایی تصریح کرد: از منظر قرآن کریم انسان موجودی است ارزشمند و کرامت یافته که «خلق» او در بهترین و زیباترین اندازه گیری ها و قالب ها، تحقق یافته است ولی با برخورداری از توانمندی های شگرف و ظرفیت بیکران های که در وجود او نهاده شده و با استفاده از هدایت الهی و تأسی به حاملان وحی سیر تکاملی خود را خود باید رقم بزند و با تخلّق به اخلاق الهی «خلق» خود را بسازد تا غایت خلقت او که رسیدن به اوج خلیفة اللهی و خداگونگی است، تحقق یابد.
وی در پایان بیان داشت: بنابراین کارکرد تربیتی دین ساحتی است که نمی توان آن را انکار کرد و اگر در اسلام احکام و دستورات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هم وجود دارد همه مقدمه و ناظر بر«تربیت انسان» است و نه ساحت ها و رویکردهایی هم عرض و در ردیف آن و از این رو استخراج و استنباط شاخص های تربیت دینی امری است کاملا ممکن و بدون توجه به این شاخص ها سخن از تربیت دینی و نقد و ارزیابی نظام تربیتی موجود در جامعه ما تلاشی است بدون معیار و بی نتیجه./202/851/ب1