دلایل عدم همراهی مختار با مسلم بن عقیل و امام حسین
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین علی نظری منفرد در دومین شب از مراسم دهه نخست محرم، در بنیاد بین المللی و علوم وحیانی اسراء به نامه های کوفیان در سال 60 هجری قمری به اباعبدالله الحسین(ع) اشاره کرد و گفت: امام حسین(ع) پس از دریافت نامه های کوفیان، مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد تا از صحت نامه ها مطلع شود.
استاد حوزه علمیه قم اظهار داشت: یکی از موضوعات ساختگی درباره مسلم بن عقیل این است که ایشان دو بلد از مدینه با خود همراه کردند که راه را هم گم کرده و در میانه راه جان خود را از دست دادند و حضرت مسلم نیز نامه ای به سالار شهیدان نوشت و از این کار استعفا داد.
وی ادامه داد: نام آن محلی که حضرت مسلم آن نامه را نوشته نیز بیان شده بود که وقتی به منابع مراجعه می شود، متوجه می شویم که این محل بین مکه و مدینه بوده و اصلا ایشان هنوز به مدینه نرسیده بوده که بخواهد بلدی را همراه خود کند.
مبلغ دینی و کارشناس مذهبی افزود: حضرت مسلم در این سفر وارد خانه مختار شده است؛ از این جا مشخص می شود که مختار شخصیت بزرگ و محب اهل بیت(ع) بوده و روایات و احادیثی که در مذمت وی ذکر شده، همانند احادیث درباره زرارة بن اعین است.
وی درباره عدم همراهی مختار در خروج حضرت مسلم و قیام عاشورا ابراز داشت: مسلم بن عقیل قصد خروج در آن روز را نداشتند و عواملی باعث شد که ایشان زودتر از موعد خروج کنند و در آن زمان هم مختار در یکی از روستاهای اطراف بوده است که همین امر باعث تنها ماندن حضرت مسلم شد.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد بیان داشت: مختار پس از شنیدن خبر خروج حضرت مسلم، با گروهی برای کمک به ایشان به طرف کوفه حرکت کرد اما او را دستگیر و زندانی کردند؛ مختار مدتی را در زندان بود و در روز 14 محرم متوجه شد که امام حسین(ع) شهید شده است.
استاد حوزه علمیه قم به ویژگی منافقان اشاره کرد و گفت: تا انسان زبان و قلبش یکی نشود، اصلاح نمی شود و این بزرگترین مشکل کوفیان بود که امام حسین(ع) را تنها گذاشتند؛ این ویژگی منافق است که زبان و قلبش یکی نیست؛ اگر زبان و قلب یکی شد، انسان نجات پیدا می کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: پس از عهد گرفتن حضرت مسلم از مردم کوفه، دو ماه و چهار روز طول کشید که نظر آن جمعیت کوفی برگشت و زمانی که ایشان از مسجد کوفه بیرون آمدند، یک نفر هم با او همراه نشد./840/پ202/ی
