۰۹ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۱
کد خبر: ۴۴۰۷۱۶
مدیر گروه معارف شبکه تلویزیونی جام جم:

روش تربیتی امام صادق بر مبنای استاد و شاگردی بود

حجت الاسلام عرفاتی با بیان این‌که تکیه بر محور استاد و شاگردی روش تربیتی امام صادق(ع) بود، گفت:‌ شاگردان امام صادق(ع) با توجه به استعداد و توانایی که داشتند تربیت و برای ترویج مذهب تشیع به نقاط مختلف فرستاده می‌شدند.
حجت الاسلام عرفاتی

حجت الاسلام محسن عرفاتی، مدیر گروه معارف شبکه تلویزیونی و جهانی جام جم، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به اینکه بحثی که در مکتب تشیع وجود دارد براساس مبانی علمی و ادله حرکت کردن است، گفت: همانطور که امیرمؤمنان(ع) می‌فرمایند «ما فرزندان دلیل هستیم»؛ بنابراین مبانی علمی و عقلایی کردن جامعه بشری چیزی بوده که در دستور کار اسلام، به ویژه امام علی(ع) بوده است.

 

وی ادامه داد: در زمان امام صادق(ع) فرصتی به وجود آمد که مبانی تشیع را پیاده کنند، این بزرگوار از طریق شاگرد پروری و نیاز سنجی و استعدادیابی سعی داشت تا آن را به بهترین شکل انجام دهند.

 

حجت‌الاسلام عرفاتی با بیان  اینکه در مکتب اهل بیت(ع) بحث استاد و شاگردی یکی از مبانی اصلی بوده است، گفت: اقشار مختلف مردم در هر کجا می توانستند شاگرد حضرت شوند و در فراخور استعدادشان از آنها استفاده می‌شد.

 

وی افزود: شاگردها با توجه به استعداد و توانایی که داشتند تربیت و برای ترویج مذهب تشیع به نقاط مختلف فرستاده می‌شدند و علم به این صورت در آن زمان ترویج پیدا می‌کرد.

 

حجت‌الاسلام عرفاتی با بیان اینکه بقیه مذاهب هم توسط امام صادق(ع) رشد پیدا کردند، اظهار داشت: چهار مذهب اهل سنت با واسطه یا به صورت مستقیم شاگرد حضرت بوده‌اند و هرچه دارند از امام صادق(ع) یاد گرفته‌اند.

 

وی در پاسخ به این سوال که در سیر تربیتی آن حضرت شاگرد استادی مطرح است یا مرید مرادی تصریح کرد: تصوف بیشتر مرید مرادی و تشیع استاد شاگردی دارند، در مرید مرادی، شخص مرید حق هیچگونه اشکالی را ندارد ولی در استاد شاگردی اینگونه نیست و شاگرد با استاد خود بحث می کند و از آن اشکال می گیرد که این باعث پویای آنها می‌شود.

 

حجت‌الاسلام عرفاتی ابراز داشت: در خصوص اهل بیت(ع) چون معصوم هستند اشکال ندارد که انسان مرید آنها باشد، چون مرید بودن برای اهل بیت(ع) لازمه کار است تا انسان رشد کند؛ بنابراین یکی از پایه‌های مبانی تعلیمی تشیع بحث استاد شاگردی است که در بین بزرگان و علما هم وجود داشت./875/ت303/ی

 

ارسال نظرات