مراسم رونمایی و بررسی مجموعه کتاب‌های عرفان‌نامه برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مراسم رونمایی و بررسی مجموعه کتاب‌های «عرفان‌نامه»، شامگاه سه شنبه ۲۹ تیر با حضور سید ضیاءالدین شفیعی شاعر، رضا اسماعیلی شاعر، مرجان فولادوند منتقد ادبی، مهدیه سیدنورانی نویسنده کتاب در سرای اهل قلم برگزار شد.
بنابراین گزارش مجموعه کتاب‌های «عرفان‌نامه» شامل شش جلد به نام‌های «کشف‌المحجوب»، «نفحات‌الانس»، «سه رساله»، «عبهرالعاشقین»، «فتوت‌نامه» و «سوانح‌العشاق» است که اخیرا به کوشش مهدیه سیدنورانی توسط نشر حوا منتشر شده است.
در ابتدای این مراسم مهدیه سیدنورانی به عنوان نخستین سخنران در معرفی کتاب خود با اشاره به اینکه کتاب حاضر به روشی نگارش شده است که علاقه مندان به ادبیات و عرفان اسلامی می‌توانند از آن بهره ببرند، گفت: مجموعه 6 جلدی «عرفان نامه» به نثر عرفانی فارسی است که به آثار عرفانی قرن 5 تا 9 هجری می‌پردازد و متناسب با مخاطب بزرگسال و نوجوان گزینش شده است.
وی افزود: خلاصه‌نویسی این کتاب به صورتی بوده تا از واژگان سخت و عبارت‌های عربی استفاده نشود و با تقطیع متن آن را به شکل شعر درآوردم.
نویسنده مجموعه کتاب‌های «عرفان نامه»با اشاره به اینکه کتاب‌های حاضر با هدف‌های مشخصی انتخاب شدند، اظهار داشت: کتاب «سوانح‌العشاق» نشر دشواری دارد و با وجود تصحیح‌هایی استادان مختلف هنوز هم خوانش سختی دارد، به همین دلیل من سعی کردم تا بازخوانی کوچکی را انجام دهم.
نورایی در پایان خاطرنشان کرد: به نظرم برخی از این کتاب ها رفته‌رفته داشتند به فراموشی سپرده می‌شدند و نیاز بود تا به آنها پرداخته شود، به عنوان مثال همین کتاب افضل‌الدین کاشانی را که مهجور مانده بود و مخاطب سمت آن نمی‌رفت در این مجموعه آوردم.
در کشور ما مردم به شعر علاقه زیادی دارند
در ادامه مراسم سیدضیاءالدین شفیعی شاعر درباره اهمیت نثر، گفت: برخی اعتقاد دارند که پرداختن به شعر اهمیت بیشتری دارد، بنابراین برایشان خیلی سخت است که از حوزه شعر به نثر بروند و نثر بنویسند.
وی افزود: اشخاصی کسانی که مرا می‌شناسند می‌دانند که همواره نثر پناهگاه امنی برای من بوده و از حدود 55 کتابی که منتشر کردم، 10 عدد آن به نثر اختصاص دارد.
این شاعر با اشاره به این مطلب که انسان پیش از آن که موضوعی را به شعر دربیاورد، آن را در ذهن خود به نثر درآورده است چراکه نثر فاصله کمتری تا ناخداآگاه او دارد، عنوان کرد: امروز پرداختن به نثر عارفانه و نثر عاشقانه بسیاری از مشکلات را حل می‌کند و می‌تواند بلاگردان شعرهای ضعیف باشد، بدون شک اگر ما نثر قوی را بلد بودیم، ناگزیر نمی‌شدیم تا نظم ضعیف را بپذیریم.
شفیعی افزود: جوهر شعر، شهود است که در ناخوداگاه انسان اتفاق می‌افتد اما نثر برپایه خودآگاهی است به همین دلیل کمتر به سوی آن رفته می‌شود.
وی درباره علاقه ایرانیان به شعر و شاعری بیان داشت: در کشور ما احاد مردم اعم از هنرمندان، سیاست‌مداران، پزشکان، مهندسان و حتی مسئولان علاقه بسیار زیادی به شعر و شاعری دارند و گویی برای ارضا خود به شعر روی می‌آورند.
این شاعر در ادامه با اشاره به اینکه از اوایل دهه 30 با شکل‌گیری جریان شعر نیمایی، اظهار داشت: در این دهه شعر بیشتر شبیه به نثر شد، تعداد بسیار کمی از بزرگان به نثر پرداخته و بسیاری به سمت شعر رفتند، در حالیکه اثرگذاری نثر بیشتر از شعر است و شاعران باید مجموعه نثر ارائه دهند.
وی در نقد این مجموعه عنوان کرد: تقطیع باید هجایی یا مفهومی باشد که در این کتاب انجام نشده است، زبان نویسنده نیز برای دوره‌های گذشته است.
دنیای امروز به آثار عرفانی برای صلح نیاز دارد
همچنین در این مراسم مرجان فولادوند به عنوان دیگر سخنران درباره انتشار این مجموعه، گفت: هر تلخیص جای خوشحالی و نگرانی دارد، خوشحالی آن به علت نگاه دوباره به متن‌های گذشته است و نگرانی آن نیز به خاطر انتخاب بخشی یا حذف بخش دیگر است.
وی با اشاره به اینکه کتاب حاضر مخاطب عام دارد، اظهار داشت: باید به آثار شعر و شاعری طوری پرداخته شود که مخاطب را جذب خود کرده و بر روی آنها اثرات مثبت بگذارد.
فولادوند با اشاره به تفاوت شعر و نثر، عنوان کرد: کارشناسان و صاحب‌نظران در گذشته اعتقاد داشتند که یک متن ادبی شعر نیست در حالیکه امروز غزل و قصیده‌های زیادی شنیده می‌شود که شعر نیستند.
این منتقد ادبی با اشاره به اینکه باید در نگارش چنین کتاب‌هایی، ملاک، معیار و اهداف مشخص باشد، بیان داشت: در دنیای امروز که با جنگ درگیر است چنین آثاری عرفانی همچون گنجینه‌ای است که همه را صلح دعوت می‌کند.
وی در نقد این مجموعه خاطرنشان کرد: صرف تقطیع یک نثر به ما کمک شایانی نمی‌کند بلگه باید چنین اتفاقاتی تاثیرگذاری چندبرابر شعر را داشته باشد.
انسان عارف شخص گوشه‌گیر، بدون توجه به خانواده و جامعه نیست
در پایان این مراسم رضا اسماعیلی شاعر درباره انتشار این مجموعه، گفت: امروز پرداختن به متون در حوزه کهن از سوی یک پژوهشگر جوان جای خوشحالی دارد چراکه بسیاری از سنت‌های قدیمی مانند شاهنامه‌خوانی و مثنوی‌خوانی به فراموشی سپرده شده است.
وی افزود: این دیدگاه در جامعه ما غلط است که انسان عارف باید یک شخص گوشه‌گیر، بدون توجه به جامعه و خانواده است چراکه عارفان اینگونه نیستند بلکه انسان‌هایی با انگیزه، مردم‌شناس و جامعه‌شناس هستند.
اسماعیلی با اشاره به نقش عرفان در زندگی امروز، عنوان کرد: اگر می‌خواهیم عرفان پیشرفت کند باید بسیاری از مسائل به روز شوند، ما باید یک عرفان سازنده را ارئه دهیم، ما هیچ کاری انجام نمی‌دهیم و و فقط جوانان را مقصر جلوه می‌دهیم، وقتی تمامی متون ما مانند کتاب‌های عرفانی و حتی رساله‌های دینی ما به زبان کهنه و قدیمی نوشته شده‌اند، چطور از جوان امروزی انتظار داریم که با این متون ارتباط برقرار کند.
این شاعر در ادامه بیان داشت: اگر خانم سیدنورانی بر اساس دیدگاه خود این متن‌ها را به زبان امروزی ترجمه می‌کرد بهتر بود چراکه اکثر لغات این کتاب‌ها به زبان عربی است و برای جوانان ارتباط گیری با آن سخت خواهد بود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این کتاب سبب شده که تا ما دوباره نام چنین کتاب‌هایی را شنیده و آن را فراموش نکنیم اما لازم بود که نویسنده در مقدمه آن توضیح مختصری از عرفان و تاریخچه آن داشته باشد./201/807/ب1