آغاز کارها بدون «بسم الله» سبب محرومیت از تمامیت و کمالیت آن‌‌ها می‌شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز، آیت الله سید علی شفیعی، نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری شامگاه گذشته در مسجد آیت الله شفیعی با اشاره به اینکه حمد به معنای ستایش و تجلیل و تکریم از خداوند متعال است، گفت: بازگشت حمد آفریده ها با توجه به مخلوق بودن به سوی خداوند است همچنانکه بازگشت همه سپاس ها، تجلیل ها و تکریم ها در آیه دوم سوره حمد به «الله» است.

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری «رب» را از اسمای اعظم الهی برشمرد و خاطرنشان کرد: در چند آیه قرآنی انبیای الهی در گرفتاری ها خداوند را با نام «رب» یاد و دعا کردند؛ بنابراین این اسم پس از الله جامع ترین نام های خداوند بوده و در احادیث به ذکر این نام برای حاجت روایی سفارش فراوانی شده است.

آیت الله شفیعی با اشاره به اینکه «رب» به معنای سید، صاحب، مالک، مربی و مصلح است، تصریح کرد: عالمین جمع عالم ها و دربرگیرنده همه عوالم حال، گذشته، آینده، غیبی، عقلی و نفسی است و آیه مبارکه «الحمدلله رب العالمین» جامع ترین حمد و ستایش برای خداوند متعال را دربردارد.

وی با بیان اینکه «رحمان» بر مبالغه و «رحیم» بر ثبوت دلالت دارد، اذعان کرد: رحمان به معنی خداوندی که در دنیا برای کافران و مؤمنان رحمت دارد و رحیم به معنی خداوندی که رحمتش در آخرت تنها برای مؤمنان است؛ همچنانکه در روایات نعمت رحمانیه عام و برای همه انسان ها و رحمت خاص مختص مؤمنان و درباره رحمت ها و نعمت های اختصاص داده شده برای مؤمنان در آخرت است.

استاد حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه در دوران جاهلیت در آغاز نامه ها عبارت «بسمک اللهم» را ثبت می کردند، اظهار داشت: اسلام افتتاح نامه ها را «بسم الله الرحمن الرحیم» قرار داد و امام حسن عسکری(ع) آغاز کارها بدون ذکر نام خداوند را ناقص و ناتمام برشمردند؛ حتی اگر در دنیا تصور اتمام آن صورت گرفته باشد اما در عالم آخرت ناتمام است.

نماینده مردم خوزستان در مجلس خبرگان رهبری به عدم جایگزینی ترجمه و الفاظ مشابه به جای بسمله در آغاز کارها اشاره و ابرازداشت: خداوند در سوره حمد چگونگی سخن گفتن، چگونگی نوشتن، چگونگی منبر رفتن و آغاز کارها را به انسان ها یاد می دهد.

آیت الله شفیعی با اشاره به روایت «آیه بسم‌الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خدا از سیاهی چشم به سفیدی چشم نزدیک‌تر است»، ابراز داشت: آغاز کارها بدون بسم الله محرومیت از تمامیت و کمالیت کارها را در پی دارد و تکرار «رحمان و رحیم» در سوره حمد دال بر اهمیت مطلب است.

وی در پایان به آراء برخی مفسران بر عدم وجود تکرار اشاره و گفت: از دیدگاه اینگونه مفسران تکرارهای صورت گرفته تفاوت مکانی، زمانی، مخاطب و اشخاص دارد./202/9456/ب1