۰۵ تير ۱۳۹۵ - ۲۳:۰۳
کد خبر: ۴۳۴۵۵۰
استاد حوزه علمیه مطرح کرد؛

لزوم توجه بیشتر به فریضه امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی

حجت الاسلام محمودی گفت: وقتی شارع مقدس موضوعی را واجب کرده است که اگر به آن عمل نشود آسیب به جامعه وارد می شود، در این جا اختیار ‏معنایی ندارد و باید به آن عمل شود، اگر مردم جامعه نهی از حرام نکنند دعای خوبان هم مستجاب نمی شود.‏
امربه معروف

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام سید محمد هادی ‏ محمودی، کارشناس مسائل مذهبی و استاد حوزه علمیه عصر امروز در دانشگاه صنعتی مالک اشتر اصفهان، گفت: مردی از حضرت علی(ع) سؤال کرد از مردگان در میان زندگان برای ما سخن بگویید، حضرت (ع) پاسخ دادند کسی که منکر را با قلب و دست و زبانش انکار کند همه خصلت های نیک را در چنگ آورده است.

 

وی ادامه داد: کسی که منکر را با قلب و زبانش انکار کند و با دست درصدد تغییرش بر نیاید دو خصلت نیک را به دست آورده است و کسی که منکر را با قلبش انکار کند یکی از خصلت های نیک را به دست آورده و کسی که با قلب و دست و زبانش با منکر کاری نداشته باشد مرده ای در میان زندگان است.

 

حجت الاسلام محمودی  بیان داشت: هدف امام زمان(ع) احیای مردم است، انسان ها نباید نسبت به یکدیگر بی تفاوت باشند و امر به معروف و نهی از منکر را فراموش کنند، برخی امر به معروف و نهی از منکر را با آزادی انسان ها در تناقض می دانند.

 

وی اظهار داشت: وقتی شارع مقدس موضوعی را واجب کرده است که اگر به آن عمل نشود آسیب به جامعه وارد می شود در این جا اختیار معنایی ندارد و باید به آن عمل شود، اگر مردم جامعه نهی از حرام نکنند دعای خوبان هم مستجاب نمی شود.

 

کارشناس مسائل مذهبی ابراز داشت: برخی آیه «لااکراه فی الدین» را مطرح می کنند ولی به ادامه آیه توجه نمی کنند که خداوند می فرماید «قد تبین الرشد من الغی»، کسی که می خواهد در مسیر رشد حرکت کند باید تذکر پذیر باشد، اکراه و اجبار در دین نیست بلکه برای دین است، مردم باید دین را قبول کنند ولی در موضوعات و جزئیات اجبار نیست، کسی که نمی تواند نماز ایستاده بخواند اجباری در این امر نیست.

 

حجت الاسلام محمودی گفت: پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «به خوبی فرمان دهید هر چند خودتان به آن عمل نمی کنید و از بدی باز دارید هر چند خودتان از آن اجتناب نمی کنید» و در روایت دیگری از حضرت علی(ع) آمده که «از زشت کاری نهی کنید و خود از آن باز ایستید، نفرین خدا بر کسانی که به خوبی فرمان می دهند و خود از آن فروگذار می کنند».

 

وی بیان داشت: از این دو روایت نتیجه می شود که زمانی که انسان معروفی را قبول ندارد و دیگران را به آن امر می کند  مصداق همان روایت حضرت علی(ع) است و نباید دیگران را به چیزی که قبول نداری امر کنی، برخی موارد انسان معروفی را قبول دارد ولی ممکن است خودش در آن کوتاهی کند در این موارد باید به آن معروف فرمان دهد و مصداق همان روایت پیامبر (ص) است./869/202/ب2

 

 

 

ارسال نظرات