ماه رمضان فرصت آشتی با خدا است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در بابل، آیت الله سید رحیم توکل امروز در امامزاده عبدالله بابل با اشاره به ابعاد نزول رحمت الهی برای انسان، گفت: خداوند هیچ گاه نعمتی را از انسان سلب نمی کند مگر اینکه خود انسان آن نعمت را از خود دور سازد.

وی افزود: نزول بلا برای انسان برای تادیب او است و در زمانی این امر محقق می شود که امکان اثر را پیدا کند.

استاد خارج فقه حوزه علمیه قم با پاسخ به شبهه ای درباره عدم نزول بلا برای کفار، خاطرنشان کرد: برای انسانی که کاملا غرق در گناه و شهوات دنیایی شود، بلا اثر نمی گذارد و از این رو نزول بلا برای این دسته از انسان ها قطع می شود.

وی ادامه داد: انسانی که کاملا در ورطه گناه غرق شود، به حال خود از جانب خداوند متعال برای لذت بیشتر گناه رها می شود.

آیت الله توکل با بیان شرح حال انسان هایی که با گناه خو و انس گرفته اند، اظهار داشت: برای انسان های غافل از خدا، درهای نزول بلا قطع می شود تا اثرات این گناهان یکجا بر او فرود آید.

وی با اشاره به آیه 187 سوره آل عمران، تصریح کرد: دنیا عالم سبب و مسببات است و هیچ چیز بی علت انجام نمی شود، مگر اینکه اثری داشته باشد.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ماه رمضان را ماه غفلت زدایی از روح انسان نامید و گفت: در ماه رمضان، انسان با ارزیابی خود مراقبت از نفس را مدنظر قرار می دهد تا روح و جان خود را تطهیر کند.

وی با بیان روایتی درباره استتار گناه از سوی خداوند، افزود: خداوند برای چهل پرده را دور هر انسان قرار داده است تا در صورت انجام گناه، نزد مردم رسوا نشود.

آیت الله توکل با اشاره به این مطلب که گناه موجب آتش کشیدن پرده حجاب گناه در اطراف انسان می شود، تأکید کرد: وقتی که بی حیایی انسان به حدی می رسد که تمام پرده های حجاب گناه را به آتش می کشد، خداوند ملائکه را مامور حجاب او می کند.

وی ادامه داد: با اصرار به گناه از سوی انسان و فراگیر شدن تعفن گناه در این فرد، خداوند ملائکه را از این انسان دور می کند تا با اولین گناه رسوا شود.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم ماه رمضان را فرصتی برای آشتی با خداوند دانست و تأکید کرد: در ماه مبارک رمضان اطاعت از خداوند متعال، رضای خاص الهی را نصیب انسان می کند.

وی افزود: انسان مؤمن هیچ طاعت و عبادتی را نباید دست کم بگیرد زیرا ممکن است این طاعت درهای خاص رحمت الهی را به سوی انسان بگشاید.

آیت الله توکل رفتار توأم با کرامت را برای مواجهه با انسان دیگر مورد توجه قرار داد و اظهار داشت: انسان مؤمن در برخورد با انسان دیگر نباید او را دست کم بگیرد زیرا ممکن است آن فرد در نزد درگاه الهی از عزت و مقدار بالایی برخوردار باشد./1313/202/ب2