شیعه واقعی با وجود پاکی درون تحت تاثیر نفس اماره قرار نمی‌گیرد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان استاد حوزه علمیه شامگاه یکشنبه 23 خردادماه به مناسبت ماه مبارک رمضان در حسینیه همدانی‌ها به سخنرانی پرداخت و درباره ارزش جایگاه شیعه، گفت: اسلام برای شیعه واقعی شدن انسان‌ها از چیزی فروگذار نکرده است.
وی افزود: ائمه معصومین(ع) برای شیعه شدن انسان‌ها اصرار به پاکی درون آنها دارند انسانی که باطن او آلوده به انواع ناپاکی‌ها است نمی‌تواند شیعه شود، چرا که نفس اماره او را به انجام کارهای خطرناک وامی‌دارد.
استاد حوزه علمیه حرکت به سوی آلودگی‌ها را ناشی از آزادی غرایز و نفس اماره معرفی کرده و عنوان کرد: نفس اماره انسان را به زشتی و پلیدی فرمان می‌دهد، خداوند برای مخالفت با خواسته‌های نامشروع نقس اماره، ارزش بسیار زیادی قائل است و برای کسی که چنین عمل کند پاداش فراوانی قرار داده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان با اشاره به اینکه از رسول خدا تا ولی عصر(عج) همواره اصرار داشتند که شیعه باید از باطن پاکی برخوردار شود، اظهار داشت: اگر باطن انسان پاک شود دیگر وسوسه‌های شیاطین جنی و انسی یا وسوسه‌های نفس اماره بر او اثر نخواهد گذاشت.
وی درباره ماندگاری عمل انسان، ابراز کرد: امروز بر اساس قانون تجسم عمل ثابت شده است که هر چه به وجود آمده نابود نمی‌شود بلکه شکل عوض می‌کند، ذات انسان‌ها هنگام مرگ از بین نمی‌رود بلکه شکل عوض می‌کند به هر حال بر اساس تحقیقات علمی و پژوهشی مساله زنده شدن مردگان در زمان ما ثابت شده است.
این مفسر قرآن کریم افزود: اعمال انسان‌ها همچون روح یا ذات آنها نابود نمی‌شود بلکه در قیامت اعمال نیک ما به صورت بهشت و اعمال بد ما به صورت و شکل جهنم مجسم خواهد شد.
حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان ضمن تاکید مجدد بر اینکه پاکی درون، گفت: اگر ائمه معصومین(ع) همواره به شیعه توصیه کردند که مراقب آلوده نشدن باطن خود باشند به این دلیل است که تا آلودگی اوج نگرفته شیعه هست اما هنگام اوج‌گیری آلودگی از شیعه بودن خارج می شود.
استاد حوزه علمیه با اشاره به داستانی از شیخ بهایی، عنوان کرد: شیخ بهایی از شخصیت های کم نظیری است که در کتاب کشکول خود نقل می کند که تجسم خوبی ها به صورت جوانی زیبا و تجسم بدی‌ها را به شکل یک هیولا در عالم برزخی یکی از مردگان به عینه مشاهده کرده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: عقل، محبت و حیا، تجسمی از زیبایی‌ها است که به ترتیب در مغز، دل و چشم انسان قرار دارد، کبر، حرص و طمع نیز تجسمی از زشتی‌ها است هر کس کبر داشته باشد عقل نخواهد داشت، هر کس حرص داشت عاطفه و محبت را از خود دور کرده و هر فردی طمع ورزید حیا را از دست داده است./202/813/ب1