واکنش استاد طائب به اظهارنظر برخی فقیه‌نماها/ پناه می‌بریم به خدا از فتوای برخاسته از هوای نفس
به گزارش سرویس اندیشه خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی طائب، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم شب گذشته در درس خارج «دفاع و جهاد» که در مدرس ساحلی مدرسه علمیه فیضیه برگزار شد، به بیان بحث «رأفت اسلامی در بخشش اسرای بغات» پرداخت که با ذکر نمونه‌هایی از رأفت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) در جنگ‌های مختلف، در صرف نظر از برده کردن اسرای جنگی همراه بود.
استاد در خلال بحث خود نسبت به سخنان برخی فقیه نماها که به تازگی در دیدار با یکی از سران اصلاح طلب بحث اسلام رحمانی را مطرح کرده، واکنش نشان داد و گفت: لازم است در اینجا به مطلبی اشاره کنم. فقه، استوانه و دارایی شیعه است. اگر کسی در فقه با تسامح صحبت کند، آخرت خودش را خراب کرده است.
وی خطاب به حاضران توصیه کرد: من به شما توصیه می‌کنم که پایه فقهی‌تان را قوی کنید تا بتوانید بر اساس اصول اظهار نظر کنید. فقیه بر اساس اصول صحبت می‌کند و به همین دلیل صحبت کردن برای فقیه مشکل است؛ چون ممکن است وقتی که شما درباره مسئله‌ای به اصلی اشاره می‌کنید، همزمان 10 اصل دیگر را خراب کنید.
استاد طائب تأکید کرد: مسأله بغی و مسأله گرفتن اسیر و همچنین دیگر مسائل فقهی از مسائل سلیقه‌ای نیست. ما همیشه و در همه مسائل فقهی باید در پی کشف احکام فقهی با استفاده از فرمایشات اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) که مبیّن سنت رسول‌الله(ص) هستند، باشیم. ما مؤظفیم به کتاب خدا و سنت پیامبر(ص) عمل کنیم. بنده امروز دیدم بعضی از کسانی که ادعای مرجعیت دارند، از اسلام رحمانی صحبت کرده و به مجلس شورای اسلامی هم توصیه کرده‌اند: قوانینی در مجلس تصویب کنید که مسأله حقوق زنان را مشخص کند. بعد همین شخص می‌گوید: احکام را به صورتی مطرح کرده‌اند که زن جز با اجازه شوهر، حق بیرون رفتن از خانه را ندارد و با این احکام از مرد یک امیر در خانه درست کرده‌اند! همین فرد می‌گوید: من به شخصی گفتم: چرا در این امور در مجلس قانون‌گذاری نمی‌کنید؟ آن شخص جواب داد: نمایندگان مجلس در این‌گونه امور، محافظه کاری می‌کنند؛ چون اگر در این مسائل، قوانینی تصویب کنند، در دوره آینده انتخابات توسط شورای نگهبان رد صلاحیت می‌شوند! چون شورای نگهبان می‌گوید: شما قوانینی در مجلس به تصویب رسانده‌اید که این قوانین با احکامی فقهی مخالف بود.
وی خاطرنشان کرد: سؤال ما این است که چرا باید نماینده مجلسی که بهره‌ای از فقه نبرده، برای احکام، بیان‌الحکم کند و وقتی فقیه این احکام را رد می‌کند، مورد اشکال قرار گیرد؟ اساسا آیا احکام فقه با اسلام رحمانی ناسازگار است؟ منظور از اسلام رحمانی چیست که با فقه ما مغایر است؟ آیا این فقاهت است که ما یک نوع اسلام رحمانی ارائه کنیم و بعد آن را با احکام دیات، حدود و قصاص در تعارض ببینیم؟ این‌گونه اظهارنظرها نشان می‌دهند که ما مبانی خود را مستحکم نکرده‌ایم. ما در یک تلاطمی از دید‌های سطحی افتاده‌ایم و این نگاه سطحی به این‌گونه از فتواها هم مبدل می‌شود. البته اگر این‌گونه شد، هواهای نفسانی هم در فتوا دخالت می‌کند و پناه به خدا می‌بریم از این‌گونه فتاوا و اظهار نظرهای فقهی./993/202/ر