۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۵ - ۱۸:۴۷
کد خبر: ۴۲۵۳۸۸
استاد حوزه علمیه قم تبیین کرد؛

ویژگی‌های برجسته حضرت ادریس و دلایل آن

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه به دلیل انقطاع حضرت ادریس(ع) از عالم حضرت عزرائیل(ع) آرزوی هم نشینی با ایشان را داشت، گفت: دل نبستن به دنیا و انقطاع از عوالم مادی و تبعیت محض از اراده الهی رمز درجات و کمالات برجسته حضرت ادریس(ع) است.
حجت الاسلام عابدینی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام عابدینی، استاد حوزه علمیه قم بعد از ظهر امروز در برنامه سمت خدا از شبکه سه سیما با اشاره به اینکه ماه شعبان معدن عظیم رحمت و غفران الهی است، گفت: مناجات شعبانیه که در این ماه به وسیله ائمه (ع) تلاوت می‌شد معدن عظیم معرفت الهی و بهترین سیره تربیتی برای انسان‌ها است.

 

وی افزود: ائمه(ع) مسلمانان را به خواندن این مناجات پس از نماز صبح توصیه کرده‌اند و برای آن فضایل زیادی ذکر شده است.

 

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: مطالعه سیره تربیتی انبیای گذشته نه تنها از مقام و جایگاه شامخ حضرت رسول خاتم(ص) کم نمی‌کند بلکه موجب می‌شود جایگاه این نبی بزرگوار را بهتر از گذشته بشناسیم زیرا ایشان وارث تمام انبیاء بوده‌اند و تمام صفات انبیای گذشته در ایشان به کمال وجود داشته است.

 

وی افزود: حضرت ادریس یکی از انبیای الهی هستند که با چند واسطه به حضرت شیث از فرزندان حضرت آدم(ع) می‌رسند و ایشان از محدود انبیای هستند که دارای صحف هستند.

 

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: پس از حضرت آدم و حضرت شیث جوّ بسیار خفقان آوری بر جامعه حاکم شده بود و امکان نشر معارف الهی به راحتی در میان مردم امکان‌پذیر نبود اما حضرت ادریس(ع) با جمع آوری صحف حضرت آدم (ع) و سایر انبیای گذشته و صحفی که بر خود ایشان نازل شده بود به تبلیغ دین در میان مردم پرداختند.

 

حجت الاسلام عابدینی با تأکید بر اینکه حضرت ادریس(ع) در ابتدا هفت نفر را به توحید دعوت کردند و پس از آن با تلاش فراوان توانستند بیش از ۱۰۰ نفر را تسلیم فرمان الهی کنند، افزود: حضرت ادریس(ع) دارای عبادت های عظیمی بودند به گونه‌ای که بسیاری از انبیاء و اولیای بعد از ایشان، خداوند را به حق ایشان قسم داده و به حضرت ادریس(ع) متوسل می شدند.

 

وی افزود: حضرت ادریس(ع) در این زمان در خفا، خداوند را عبادت کرده و مردم را به عبادت دعوت می‌کردند و در اثر ظلمی که شاهان در زمان ایشان به مردم می‌کردند خداوند عذاب را بر قوم ایشان نازل کرد و به حضرت فرمود که آن شهر و دیار را ترک کرده و به بیابان بروند زیرا مردم زمان ایشان با سند سازی علیه یکدیگر اموال دیگری را به زور تصاحب می‌کردند و خداوند به حدی از کار ایشان خشمگین شد که حضرت ادریس(ع) را برای احقاق حق نزد آن‌ها فرستاد ولی چون آن‌ها نپذیرفتند خداوند یک پادشاه ظالم دیگر بر ایشان گمارد و آن‌ها را با قحطی عذاب کرد.

 

حجت الاسلام عابدینی ادامه داد: زمانی که قوم ادریس(ع) عذاب خداوند را دیدند؛ برای نجات از قحطی به دنبال حضرت ادریس(ع) رفتند که خداوند فرمود همه آن قوم و پادشاهان باید در حالی که پشیمان هستند نزد ادریس آمده و از او بخواهند که برای آن‌ها طلب بخشش و آمرزش کند.

 

وی با اشاره به اینکه حضرت ادریس(ع) بسیار از عالم منقطع بوده و در عالم دلبستگی نداشت، گفت: انقطاع حضرت ادریس (ع) از دنیا به گونه‌ای بود که حضرت عزرائیل آرزوی همنشینی با ایشان را داشتند.

 

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: زمانی که حضرت عزرائیل(ع) با حضرت ادریس(ع) هم‌نشین شد وقتی که حضرت ادریس(ع) متوجه شدند که او ملک الموت است از او خواستند سه حاجت ایشان را برآورده کند تا در مقابل برایش دعا کنند.

 

وی افزود: اولین حاجت حضرت ادریس(ع) این بود که حضرت عزرائیل(ع) مرگ را به ایشان بچشاند که از آن جایی که حضرت ادریس(ع) اراده خود را تحت اراده خدا در آورده بودند موت ایشان اختیاری بود و پس از آن از حضرت عزرائیل(ع) خواستند که جهنم و بهشت را به ایشان نشان دهند که حضرت عزرائیل با اجازه خداوند این کار را انجام دادند.

 

استاد حوزه علمیه قم اظهار کرد: حضرت ادریس(ع) زمانی که جهنم را دیدند از عذاب آتش بیهوش شدند و زمانی که بهشت را دیدند از خداوند خواستند که در آنجا اقامت کنند.

 

حجت الاسلام عابدینی ادامه داد: دلیل مقامات برجسته حضرت ادریس(ع) آن بود که ایشان کمتر تابع نفس خود بود و بیشتر تابع خداوند بودند به همین دلیل به مدارج بالای عرفانی و معرفت الی الله رسیدند.
 

وی با اشاره به اینکه شیوه انبیاء در هدایت مردم به این‌گونه است که مؤمنان را بشارت می‌دادند و ظالمان را انذاز می‌کردند، یادآور شد: بهتر است ما هم در سیره تربیتی کودکان، آن‌ها را بشارت داده و کمتر آن‌ها را بترسانیم./۹۶۸/پ202/ی

ارسال نظرات