جز تولید راهی نیست

به گزارش سرویس پیشخو ان خبرگزاری رسا، جز تولید راهی نیستتولید فرآیندی سخت و طاقت‌فرساست و در کشورهایی چون ایران که تولید با موانع جدی و ریسک‌های فراوانی چون واردات و بوروکراسی اداری پیچیده روبه‌رو است، تولید کردن از سایر کشورها سخت‌تر است، اما در عین حال باید به یاد داشت که برای مقاوم‌سازی اقتصاد ایران راهی جز تقویت تولیدداخل نداریم، بدین ترتیب رفع موانع تولید و تسهیل این فرآیند اقتصادی در شرایط کنونی کشور یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر به شمار می‌رود.

اگرچه ایران برای تقویت تولید ظرفیت‌های بی‌نظیری را در مقایسه با دنیا دارا می‌باشد، اما ساختار اقتصاد ایران طی بیش از نیم قرن اخیر به گونه‌ای بوده است که با فروش نفت و عایدی ارزی آن به واسطه واردات گسترده مایحتاج کشور تأمین شده و اگر تولیدی هم در ایران شکل گرفته، در حد مونتاژکاری بوده است. هم‌اکنون در شرایطی مجموع واردات رسمی و غیررسمی در ایران بین 50 تا 60 میلیارد دلار ارزیابی می‌شود که چنین حجمی از واردات در عین حالی که کشور با بیکاری دو رقمی رو‌به‌رو است یک فاجعه به شمار می‌رود اما در عین حال می‌بینیم که در شرایطی که ایران در اثر تحریم‌ها با افت منابع ارزی رو‌به‌رو شد اما باز هم خللی در روند واردات و همچنین قاچاق ایجاد نشد، به‌طوری که طی سال‌های اخیر روند واردات و قاچاق شکل خطی خود را حفظ کرد.

در این بین به جرئت می‌توان مدعی شد فقط ارزش کالاهای مصرفی که از مبادی رسمی (گمرکات) و غیررسمی (قاچاق) به وارد کشور می‌شود حدود 30 میلیارد دلار است که هیچ توجیهی برای چنین وارداتی در کشور وجود ندارد.

چرا تولید در ایران پا نمی‌گیرد

تولید ایران طی نیم قرن اخیر پیوسته با موانعی چون واردات و قاچاق، بوروکراسی و قوانین سخت و دست و پاگیر وضع شده از سوی دولت، تأمین مالی و تسهیلات گران، قوانین سخت و دست و پاگیر تأمین اجتماعی و قانون کار، بی‌نظمی در نظام تعرفه‌گذاری کالا، تورم دو رقمی، تغییر پیوسته بهای ارز، فساد و رانت‌خوانی سیستماتیک در بازارها، ضعف مدیران دولتی، سختی اخذ مجوزهای لازم از مراجع مسئول و... رو‌به‌رو بوده است.

تولیدکننده یا رانت دارد یا دل شیر

در شرایط کنونی هم که دولت مدعی است بر مصائب نفت و دولتی بودن اقتصاد واقف است، باز می‌بینیم ریسک‌های جدی تولید را تهدید می‌کند، به‌طوری که تولیدکنندگان در شرایط کنونی اقتصاد ایران یا از رانت‌های دولتی و سهم انحصاری از بازار مربوطه برخوردارند یا دل شیر دارند زیرا در شرایطی که می‌توانند با خروج از بخش تولید سرمایه خود را در بانک‌ها سپرده کنند و سود بیش از 20درصدی در سال بگیرند، دارایی و سرمایه خود را در معرض انواع ریسک‌ها قرار داده‌اند.

بی‌پرده باید عنوان داشت که سرمایه در ایران امروز به دنبال تولید نیست و صرفاً سود را دنبال می‌کند، زیرا اگر نگاهی به آمار بانک مرکزی بیندازیم، متوجه می‌شویم که حجم انبوهی از نقدینگی موجود در اقتصاد در سپرده‌های بلندمدت بانک‌ها پارک شده‌اند تا بدون هیچ‌گونه ریسک و دردسری به شکل تضمین شده سالانه بیش از 20 درصد سود به دست می‌آورند.

اما باید توجه داشت که امروز اقتصاد ایران به مرحله‌ای رسیده است که نمی‌توان آن را به شکل 50 سال اخیر اداره کرد زیرا امکان دارد طی سال‌های آتی دیگر به منابعی که در گذشته خرج اقتصاد ایران را داده است، به هر دلیلی دسترسی نداشته باشیم و از این گذشته علم اقتصاد به مرحله‌ای از بلوغ رسیده است که در دنیای کنونی اداره اقتصاد به شکل غلط گذشته صورت خوشی ندارد.

بدین‌ترتیب همانطور که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته به مسئولان درباره ضرورت مقاوم‌سازی درونی اقتصاد و هدایت سرمایه‌ها به‌سمت تولید صنعتی و کشاورزی، رونق تولید و حل مشکل رکود تأکید مجدد فرمودند باید تمامی مسیر‌های سرمایه را به تولید منتهی کرد چراکه اگر دنبال سود و مقاوم‌سازی اقتصاد ملی باشیم، ناگزیر باید به دل تولید بزنیم./998/102/ب3

منبع : روزنامه جوان