شرط‌های لازم میانجیگری نواز شریف
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، محمد نواز شریف و ژنرال راحل شریف نخست وزیر و فرمانده ارتش پاکستان به همراه طارق فاطمی دستیار ویژه نخست وزیر در امور امنیتی، ناصرخان جنجوعا مشاور نخست‌وزیر در امور امنیت ملی و شهباز شریف برادر نواز شریف وارد تهران شدند تا آنکه بعد از سفر به عربستان و دیدار با پادشاه آل سعود با مقام‌های ایران هم دیدار و گفت‌وگو داشته باشند.
هم ترکیب نظامی- امنیتی هیئت همراه نواز شریف و هم ورود او به تهران بعد از سفرش به ریاض نشان می‌دهد این سفر او با هدف میانجیگری بین ایران و عربستان سعودی صورت می‌گیرد. اعدام شهید آیت‌الله باقر النمر به دست آل سعود باعث اوج گرفتن تنش بین تهران و ریاض شد و مقام‌های پاکستانی با بالا گرفتن تنش اعلام کردند حاضر به میانجیگری بین دو کشور هستند. علاوه بر پاکستان، برخی از کشورهای دیگر مثل روسیه و آلمان هم آمادگی خود را برای میانجیگری اعلام کرده بودند اما حالا این نواز شریف است که در عمل خود را درگیر این کار کرده و باید دید او کار خود را چگونه پیش می‌برد.
می‌توان انتظار داشت او بعد از دیدار با ملک سلمان، پادشاه آل‌سعود، حامل مطالبی از سوی او برای مقام‌های ایران است و البته خود نیز حرف‌هایی برای گفتن دارد اما باید توجه داشت که میانجیگری او نمی‌تواند بدون شرط و شروطی باشد. نخستین شرط در تبیین و شفاف‌سازی نسبت به تصمیم دولت پاکستان برای عضویت در ائتلاف به اصطلاح ضد‌تروریسم آل‌سعود است. هنگامی که محمد‌بن سلمان، وزیر دفاع و پسر پادشاه آل سعود، در نیمه دسامبر نام کشورهای عضو این ائتلاف را قرائت کرد، مقام‌های پاکستانی از قرار گرفتن نام پاکستان در فهرست او متعجب شدند اما طولی نکشید که قاضی خلیل، سخنگوی وزارت خارجه پاکستان، خبر از عضویت کشورش در این ائتلاف داد.
حالا خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان به پارلمان این کشور رفته تا به نمایندگان توضیح دهد کشورش در هیچ ائتلاف ضد‌ایرانی شرکت نمی‌کند و با نام بردن شخصیت شیعی مشهوری مثل محمد علی جناح، قائد اعظم و بنیانگذار پاکستان، تأکید کرده پاکستان حتی به ملحق شدن به ائتلاف ضد‌شیعی هم فکر نمی‌کند.
با وجود این، او و دیگر مقام‌های پاکستانی چگونه می‌توانند عضو ائتلافی شوند که از سوی آل‌سعود و در جهت اختلافات مذهبی در جهان اسلام به راه افتاده و تنها نام ضد‌تروریستی را یدک می‌کشد. نکته دیگر به تحولات منطقه و سیاست پاکستان در قبال آن مربوط می‌شود. در حال حاضر، پاکستان یک هزار و 125 نیروی نظامی در عربستان دارد که به گفته خواجه آصف مأموریت آموزشی در آن کشور دارند و قرار است در روزهای آینده تعداد آنها افزایش بیابد. به چه صورت می‌توان این افزایش نیرو و آموزش نظامی به نیروهای آل سعود را توجیه کرد آن هم با توجه به اینکه آل سعود قریب به یک سال از توان نظامی خود برای کشتار مردم یمن استفاده می‌کند.
درست است که پاکستان حاضر به مشارکت در ائتلاف آل سعود برای تجاوز نظامی به یمن نشده اما شفاف‌سازی در این مورد از شروط میانجیگری نواز شریف است تا معلوم شود او اصل بی‌طرفی و صلح‌خواهی را در این زمینه دارد. مسئله دیگر این میانجیگری به طرف مقابل مربوط می‌شود. آل‌سعود همچنان به کشتار مردم غیرنظامی یمن ادامه می‌دهد، منتقدان داخلی را به شدت سرکوب می‌کند مثل بازداشت محمد العبید در روزهای اخیر، وزیر خارجه آل سعود هتاکی سیاسی را در ادبیات خود به اوج رسانده و گذشته از این موارد، هیچ نشانه‌ای از اندک تغییر در سیاست خصمانه و تروریستی آل سعود در منطقه دیده نمی‌شود. این در حالی است که آل سعود با قطع رابطه با ایران ناکام بزرگ سیاست تنش‌آفرینی‌خود شده و با واسطه کردن کسی مثل نواز شریف سعی دارد با کمترین هزینه آثار این سیاست را کاهش بدهد.
نواز شریف در این وضعیت مبدل به ابزار آل‌سعود شده که نه متناسب با شخصیت او و نه به صلاح دولت این کشور است. به عبارت دیگر، نواز شریف باید توجه داشته باشد که آل سعود با شروع تجاوز نظامی به یمن مرتکب جنایات جنگی شد که با اعدام شهید باقر النمر پرونده خود را سنگین‌تر از آن کرده تا او بتواند با یکی دو سفر و چند تعارف سیاسی کل مسئله را فیصله بدهد و میانجیگری‌اش نتیجه‌ای داشته باشد./998/102/ب3
منبع: روزنامه جوان