همسویی ریشه‌دار برخی رسانه‌های داخلی با خط‌دهندگان خارجی
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، به دنبال شرکت نکردن کیهان و چند رسانه دیگر اصولگرا در نمایشگاه مطبوعات امسال، دولتی‌ها که دستشان از پاسخ منطقی و مستند خالی بود، حمله به منتقدین را به نوچه‌های خود سپردند.در همین راستا روزنامه مردم سالاری روز گذشته در یادداشتی به کیهان تاخت و مدعی شد عدم شرکت کیهان در نمایشگاه به دلیل عصبانیت از برجام بوده است!
این ادعای مضحک در حالی است که کیهان دو روز پیش از آغاز به کار نمایشگاه در مطلبی دلایل این انصراف را بیان کرده بود؛ «ارشاد با نقض قانون و بدون هیچ دلیل موجهی یارانه کیهان را قطع کرده و به نشریات حزبی حامی دولت اختصاص داده و در همان حال مراکز دولتی و شرکت‌های وابسته به دولت را از دادن آگهی به روزنامه کیهان منع کرده است.
نگاهی به یارانه 6 ماه نخست سال 94 مطبوعات نیز خالی از لطف نیست؛ خبر ورزشی 488 میلیون، نشریه محلی خبرجنوب 656 میلیون، جمهوری اسلامی 450 میلیون، اعتماد 216 میلیون، آرمان امروز (با 5 هزار نسخه تیراژ!) 216 میلیون، نورخوزستان 115 میلیون، فرصت امروز 208 میلیون و... این اعداد و ارقام نشان می‌دهد یارانه مطبوعات در دولت یازدهم بیشتر ابزاری برای دولت و فرصتی برای رسانه‌های نورچشمی است و نه کمکی منصفانه و عادلانه به همه رسانه‌ها با توجه به جایگاه آنها. نکته جالب آنکه دولت از نورچشمی‌هایی حمایت می‌کند که هر از گاهی خبر فرار و پناهندگی یکی از آنها به کشورهای بیگانه و قلم‌فرسایی برای رسانه‌های ضدانقلاب منتشر می‌شود!»
مردم سالاری در ادامه این مطلب که از فرط گزافه گویی، نویسنده جرات نکرده نام خود را پای آن بنویسد، مدعی شده است روزنامه‌ای که 7 سال پیش مصاحبه انجام نشده رئیس جمهور وقت را نقد و بررسی! کرده، صدای عدالت بوده و نه مردم سالاری.
صاحبان روزنامه مردم سالاری که ظاهرا دچار آلزایمر شده‌اند می‌توانند سری به آرشیو خود زده و گزارش تیتر یک روزنامه مردم سالاری را در 26فروردین سال 87 یک بار دیگر ببیند. گزارشی با تیتر «مشکل گرانی با سخنرانی حل نمی‌شود»! که در آن آمده بود؛ «آن چه امروز واضح است این است که گرانی به حدی رسیده است که جامعه توان تحمل آن را ندارد و باید در اسرع وقت چاره ای برای آن اندیشیده شود و همچنین نباید توقع داشت که توضیح و تشریح دولتمردان باعث تغییر و بهبود خاصی در وضعیت اقتصادی مردم شود. حالا اگرچه می توان بارها و بارها پای صفحه گیرنده های تلویزیون نشست، چشم‌ها را بست و در آرزوی ارزانی غوطه ور شد اما در واقعیت چیزی تغییر نخواهد کرد و این واقعیت همچنان پابرجاست.»!
گفتنی است برخی رسانه‌های زنجیره‌ای در حالی سخنان خیالی رئیس جمهور وقت را نقد و بررسی کردند که قرار بود وی شب قبل در یک گفت و گوی تلویزیونی درباره مسائل اقتصادی صحبت کند که در آخرین لحظات این مصاحبه انجام نشد.
البته مردم سالاری از این دست شاهکارها بسیار دارد که برای نمونه بد نیست به یکی از موارد اخیر آن اشاره کنیم. 5 شهریور سال جاری مردم‌سالاری سرمقاله خود را به «اجرا شدن یا نشدن توافق» اختصاص داد که با امضای «رامین والی‌زاده میدانی» منتشر شده اما با کمی دقت معلوم می‌شود این مقاله با همین جملات پیش از این و عیناً در وبسایت فارسی بی‌بی‌سی منتشر شده است! نویسنده مقاله بی‌بی‌سی حسین باستانی بولتن نویس ریاست جمهوری در دولت اصلاحات است که پس از لو رفتن ارتباطاتش با بیگانگان، از کشور گریخت و رسماً در شبکه دولتی انگلیس مشغول به کار شد. در مقاله بی‌بی‌سی که عیناً از سوی مردم‌سالاری منتشر شد، تلاش گردیده بود ضمن بزرگ‌نمایی عدم تصویب توافق در نهادهای قانونی کشورمان، از این اقدام به عنوان بحران در جامعه ایرانی یاد شود.
اتاق خبر بی‌بی‌سی فارسی از بدو تأسیس تاکنون برای تولید خبر و تحلیل پیرامون رخدادهای سیاسی کشور با منابع داخلی به خصوص خبرنگاران رسانه‌های زنجیره‌ای در ارتباط بوده است؛ به این صورت که این پایگاه جاسوسی مدل «پینگ‌پنگی» را در دستور کار قرار داده است و از یک سو داده‌ها و اطلاعات خاص را از منابع خود در داخل کشور دریافت می‌کند و به صورت اخبار اختصاصی در برنامه‌های خود کار می‌کند و از سوی دیگر خط رسانه مورد نظر خود در مسائل مختلف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی را از طریق این کانال‌ها در رسانه‌های زنجیره‌ای اعمال می‌کند؛ این رفتار روزنامه مردم‌سالاری مدل دوم را به صورت ناشیانه اجرا کرد. کواکبیان مدیر مسئول مردم سالاری درباره این موضوع گفته بود؛ این قضیه ارتباطی به ما ندارد و نیازی هم به عذرخواهی نیست!
نکته جالب اینکه این بده بستان مردم سالاری و بی‌بی سی همچنان در سایت این روزنامه موجود و قابل دسترسی است. فحاشی به کیهان از سوی این روزنامه دم دستی که از ارشاد یارانه می‌گیرد و مطالب بی‌بی سی را به عنوان سرمقاله منتشر می‌کند، بیش از آنکه جای تعجب داشته باشد، نشانه‌ای است از همسویی ریشه‌دار برخی رسانه‌های داخلی با خط‌دهندگان خارجی آنهاست./998/د101/ف2
منبع: روزنامه کیهان