تسلط کفار نتیجه باور به غیر خدا

به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، من این انقلاب را به انقلاب پیغمبر اکرم (ص)تشبیه می‌کنم. با بعثت پیغمبر اسلام، خدای متعال مردمی را که از لحاظ تمدن، فرهنگ و زندگی مادی در پست‌ترین شرایط بودند، در مدت کوتاهی به عالی‌ترین شرایط رساند. امیرالمومنین(ع)در نهج‌البلاغه در وصف این حالت می‌فرماید: شماها مالک کسانی شدید که آنها مالک شما بودند؛ بر کسانی حاکم شدید که تا به حال آنها بر شما حکومت می‌کردند. در زمان رژیم گذشته، ایران حیات خلوت آمریکا بود؛ دولت ایران همان نقشی را داشت که امروز عربستان نسبت به آمریکا دارد؛ معادنش را به کمترین قیمت می‌گیرند و بر آنها منت می‌گذارند و می‌گویند عوض این پول به شما سلاح می‌دهیم؛ ما به هر کسی این سلاح‌ها را نمی‌دهیم! شما خیلی عزیزید که ما این سلاح‌ها را به شما می‌دهیم! همان پول نفتی را که باید به آنها بدهند، در مقابلش به چند برابر قیمت به آنها سلاح می‌فروشند. بعد از اینکه سلاح را به آنها فروختند، می‌گویند باید با این سلاح مسلمان‌های کشور همسایه‌ات را بکشی! خیلی کار عجیبی است؛ نمی‌دانم در عالم انسانیت حماقتی از این بالاتر می‌شود که انسان سرمایه‌اش را به دشمن بدهد، شمشیر بگیرد و برادرش را به دستور دشمن بکشد و منت هم بر سرش بگذارند که ما به شما سلاح دادیم، به این شرط که مسلمان‌ها را بکشید. ملت ایران در زمان رژیم ستمشاهی چنین ذلتی را داشت؛ سربازان ایرانی باید به دستور آمریکا به عمان می‌رفتند تا با خلق ظفار بجنگند و کشته بدهند و سلاح‌هایشان را آنجا صرف بکنند؛ چرا؟ چون آمریکا می‌خواهد. اینکه در عمان کسانی بخواهند علیه رژیمشان انقلاب کنند، چه ارتباطی با کشور ایران دارد؟ از ایران برویم با آنها بجنگیم، چون دستور ارباب است، چون آمریکا گفته است ما نفتتان را می‌خریم و در مقابلش به شما فانتوم می‌دهیم؛ باید با این فانتوم خلق ظفار را بکشید تا خواسته‌های ما در آنجا عملی شود؛ این ذلتی بود که مردم ایران در آن زمان داشتند؛ اما امروز وضعیت ما چگونه است؟ مشکل‌ترین و پیچید‌ه‌ترین حوادث بین‌المللی بدون مشارکت ایران حل نمی‌شود؛ البته اگر قدر خودمان را بدانیم.

آفت انقلاب اسلامی

آفتی که ما را تهدید می‌کند، همان آفتی است که مسلمان‌ها را بعد از رحلت پیغمبر تهدید کرد. شایسته است در این قسمت چند جمله از نهج‌البلاغه برای شما بیان کنم و ان‌شاءالله آن را بطور کامل در نهج‌البلاغه مطالعه و دربارة آن فکر کنید. خطبة قاصعه (خطبه192) یکی از مفصل‌ترین خطبه‌های نهج‌البلاغه است که پیشتر دربارة آن سخنانی داشته‌‌ام که در کتاب زینهار از تکبر چاپ شده است. در این خطبه امیرالمؤمنین برای یارانش خطبه خوانده است، نه برای دشمنان: الا و انّکم قد نَفَضْتُم اَیْدِیَکم مِن حَبْلِ‌ الطّاعَه وَ ثَلَمْتُم حِصْنَ‌ اللهِ الْمَضْروبَ عَلیْکم بِاَحکامِ الْجاهلیّه. چند سال از ظهور پیغمبر گذشته بود؟ امیرالمؤمنین در حدود سال چهل به شهادت رسید؛ یعنی چهل سال بعد از هجرت؛ هنوز از عمر اسلام و از آن عزتی که خدا به مسلمان‌ها داده بود که توانستند امپراطوران روم و ایران را به زانو درآوردند، نیم‌قرن نگذشته بود. امام می‌فرماید:‌ای مسلمان‌ها! خدا این عزت‌ها را به شما داد؛ اما دستتان را از ریسمان طاعت تکان دادید. وقتی چیزی به دست انسان چسبیده باشد، آن را تکان می‌دهد تا بیفتد؛ عرب می‌گوید قَد نَفَضَ یَدَه، دستش را تکان داد تا چیزی را که به آن چسبیده است، بریزد. برای مثال، اگر دست انسان گرد‌و‌خاک داشته باشد، دستش را تکان می‌دهد تا گردو‌غبارها بریزد. می‌فرماید: خدا به شما این عزت را داد و تکلیف کرد که از خدا و پیشوایان الهی اطاعت کنید؛ اما شما دستتان را تکان دادید و گفتید نمی‌خواهیم. خدا دژ محکمی به نام اسلام برای جامعة شما به وجود آورد که هم دنیای شما و هم آخرتتان را حفظ می‌کند، ولی شما این دژ را سوراخ کردید.

اعتماد بر غیرخدا، لوزان و نیویورک؛عامل سلطه کافران بر مسلمانان

 سابقا دور شهرها برج‌و‌بارو و دیوارهای خیلی بلندی می‌کشیدند تا اگر دشمن آمد، نتواند وارد شهر شود. اسلام مانند حصن و قلعه‌ای با دیوارهای بلند است که خدا برای شما درست کرده است. می‌فرماید: اما شما این دیوارها را سوراخ کردید؛ چگونه؟ ثلمتم حصن‌‌الله المضروب علیکم باحکام الجاهلیه؛ شما حکم‌های جاهلی را اجرا می‌کنید؛ این دیوار را سوراخ کردید و دشمن وارد می‌شود؛ آنچه باعث می‌شود که این عزت شما از بین برود، روی آوردن به احکام غیراسلامی است؛ و انَّکم اِن لَجَأْتُم اِلی غَیْرِه حارَبَکْم اَهْلُ الْکُفر؛‌ای مسلمان‌ها! گوشتان را باز کنید! به شما هشدار می‌دهم! اگر به غیر از خدا پناه ببرید، به لوزان، نیویورک، ژنو و غیر خدا پناه ببرید، خدا کافران را بر شما مسلط خواهد کرد و در مذاکرات شکست می‌خورید و فریبتان می‌دهند. آن وقت چه می‌شود؟ ثُمَّ لا جَبْرائیلَ و لا میکائیلَ و لا ْمُهاجِرونَ و لا اَنْصارٌ یَنْصُرونَکم؛ اگر چنین شد دیگر جبرئیل و میکائیل هم برای شما کاری نمی‌توانند انجام دهند؛ کفار بر شما مسلط می‌شوند و پس از آن شما باید فقط با تمام توانتان با آنها بجنگید تا ببینید چه کسی غالب می‌شود؛ ولی کسی به شما کمک نخواهد کرد.998/د102/س

منبع: روزنامه کیهان