چرایی نامیده شدن مذهب شیعه به مذهب جعفری

حجت الاسلام باقر ریاضی بخشایش، استاد حوزه و دانشگاه، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، ضمن عرض تسلیت ایام شهادت امام صادق(ع)، رییس مذهب تشیع، گفت: مذهب تشیع را از آن جهت جعفری می گویند که اکثر آموزه های فقهی و اعتقادی که به صورت مکتوب موجود است از امام ششم جعفر صادق (ع) به شیعیان رسیده است.

وی ادامه داد: بر اساس بررسی‌های بعمل آمده در تاریخ اسلام به این نکته بر می خوریم که بحث شیعه و سنی از ابتدا به شکل امروزی مطرح نبود و به طرفدادران و پیروان حضرت علی (ع)  شیعیان و علویان می گفتند و اما کلمه سنی و اهل تسنن به شکل امروزی تا عصر امام صادق (ع) متداول نبود.

استاد جامعه المصطفی(ع) تبریز افزود: در مقابل شیعیان همانگونه که در تاریخ می خوانیم عناوین امویان، عباسیان و دیگر عناوین  مطرح بوده است و عنوان اهل تسنن به این صورت امروزی مطرح و مورد بحث نبوده است.

وی، اضافه کرد: همانگونه که تاریخ بیان می کند مذاهب چهارگانه حنفی، مالکی، شافعی و حنبلی در اهل تسنن در عصر امام صادق (ع) و بعد از آن شکل گرفته است و هر یک از مذاهب چهارگانه به نام رییس و مؤسس آن نامگذاری شده است.

حجت الاسلام ریاضی، اشاره کرد: دو نفر از رؤسای مذاهب اهل تسنن یعنی ابو حنیفه و مالک بن انس در نزد ایشان درس می خواندند و شافعی و احمدبن حنبل هم از شاگردان شاگردان ایشان محسوب می شوند.

وی، ادامه داد: در مقابل این چهار مذهب اهل تسنن نام مذهب جعفری با توجه به این‌که بزرگ و پیشوای این مذهب در آن زمان حضرت امام جعفر صادق(ع) بودند، برای مذهب شیعه متداول گشت.

این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به ممنوعیت نقل حدیث در زمان خلیفه دوم و فراهم آمدن شرایط سیاسی مناسب برای ترویج معارف و فقه اسلامی تصریح کرد: امام صادق(ع) این فرصت را غنیمت دانست و به بیان روایات فراوانی در ابواب مختلف علمی پرداخت.

وی، اذعان داشت: لذا با توجه به مطالب فوق و اوج گسترش معارف اسلامی و فقه و احکام اسلام به ویژه شیعه در زمان حضرت امام صادق(ع)، مذهب شیعه از آن زمان به بعد به عنوان مذهب جعفری نامیده شد./854/ت302/ی