جانیان هستهای؛ مدعی العموم برای ایران هستهای
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، ایالات متحده امریکا، در حالی طی تمام این سالها با اتهام تلاش برای دستیابی به سلاح هستهای کشورمان را تحت فشار قرار داده که خود تنها حکومتی است که در تمام طول این سالها سلاح هستهای را علیه کشوری دیگر به کار گرفته است. حالا 70 سال پس از جنایت هولناک بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی توسط ایالات متحده امریکا، نه تنها هیچ سازمان بینالمللی قصد رسیدگی به تلاش ایالات متحده برای تولید بمبهای جدیدهستهای و انباشت این سلاحهای غیر متعارف را ندارد، بلکه مقامات این کشور در جایگاه شاکی مشغول اعمال فشار به کشورهای مستقلی نظیر جمهوری اسلامی ایران هستند که نه سابقهای در استفاده از جنگ افزارهای هستهای را دارد و نه تلاشی برای دستیابی به این سلاحها در پرونده عملکرد خود ثبت کردهاند.
امریکا تنها به کاربرنده سلاح هستهای
اما همان طور که عنوان شد، ایالات متحده یکی از طرفهای گفتوگوی جمهوری اسلامی در موضوع هستهای، تنها کشوری است در دنیا که تا به امروز از سلاح هستهای علیه دشمنان خود استفاده کرده است. بر این اساس، بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی دو عملیات اتمی بودند که در زمان جنگ جهانی دوم به دستور هری ترومن، رئیسجمهور وقت امریکا، علیه امپراتوری ژاپن انجام گرفتند. در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله سه روز روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد که باعث ویرانی و کشتار گسترده شهروندان این دو شهر شد. طی این دو عملیات، حدود 220 هزار نفر جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل میدادند. بمباران هستهای هیروشیما و ناکازاکی تا به امروز تنها موارد استفاده جنگی از سلاح هستهای در جهان است.
با گذشت نزدیک به 70 سال از این جنایت تاریخی همچنان آثار این جنایت در میان مردم ژاپن دیده میشود. همچنین این نکته را نیز نباید فراموش کرد که ایالات متحده در جریان جنگهای مختلف خود در ویتنام، عراق و افغانستان نیز از گلولههای آلوده به اورانیوم ضعیف شده استفاده کرد که این واقعه را نیز باید در پرونده جنایات هستهای ایالات متحده وارد نمود.
تمامی اینها در حالی است که هم اکنون ایالات متحده در حدود 7700 کلاهک هستهای در اختیار دارد و این حکومت تحقیق و توسعه بر روی این قبیل سلاحها را هنوز متوقف نکرده و جالبتر آن است که به رغم آنکه توسعه سلاحهای هستهای همواره یک تهدید بزرگ برای جامعه جهانی محسوب میشود، اما هیچ سازمان بینالمللی تاکنون در این خصوص اخطاری جدی به ایالات متحده نداده است.
رقابت هستهای مدعیان
اما در اختیارگیری سلاح هستهای توسط ایالات متحده و به کارگیری آن در جریان جنگ جهانی دوم در ژاپن و سپس تلاش فراوان این حکومت برای توسعه جنگ افزارهای هستهای خود، باعث بروز رقابت شدیدی میان دیگر کشورهای جهان در این عرصه شد. به گونهای که شوروی سابق در سال 1949، انگلیس در سال 1952، فرانسه در سال 1960 و جمهوری خلق چین در سال 1964 به یک حکومت هستهای تبدیل شدند. شروع این رقابت تسلیحاتی، باعث شد که کشورهای برخوردار با هدف انحصاری کردن قدرت هستهای خود و همچنین جلوگیری از دستیابی به فناوری هستهای توسط سایر کشورها اقدام به طراحی پیماننامه منع گسترش سلاحهای هستهای یا همان NPT کنند. این معاهده در دوران جنگ سرد به صورت محدود بین چند کشور جهان منعقد شد که بر اساس آن کشورهای جهان را به دو طبقه برخوردار (کشورهای دارای سلاح هستهای) و غیربرخوردار (کشورهای فاقد سلاح هستهای) تقسیم میکند.
یکی از نکات مهم در خصوص معاهده NPT ماده ششم این معاهده است که تصریح میکند: «هر یک از اعضای این معاهده متعهد میگردد که با حسن نیت، مذاکرات در خصوص اقدامات مؤثر جهت توقف هرچه سریعتر مسابقات هستهای و خلع سلاح هستهای، انعقاد معاهده خلع سلاح عمومی و کامل تحت کنترل شدید و مؤثر بینالمللی را تعقیب نماید.» این در حالی است که امروز به دلیل نفوذ بیش از حد کشورهای برخوردار در ساختار سازمانهای بینالمللی نه تنها هیچ تلاشی برای خلع سلاح هستهای در این کشورها صورت نگرفته، بلکه اخبار مختلفی نیز موجود است که تأکید میکند این کشورها همچنان به دنبال توسعه و نوسازی سلاحهای هستهای خود هستند. طنز روزگار نیز آنجاست که هر پنج کشور برخوردار از سلاح هستهای امروز در مقابل جمهوری اسلامی ایران نشستهاند و با طرح ادعای مخاطرهآمیز بودن برنامه هستهای کشورمان، میکوشند تمرکز افکار عمومی را از سلاحهای هستهای خود دور و به برنامه صلحآمیز هستهای ایران معطوف کنند.
تهدیدات هستهای در نزدیکی مرزهای ایران
نکته جالب در این میان آن است که همین کشورهای برخوردار که امروز در مقام مدعیالعموم در پرونده فعالیتهای صلحآمیز هستهای کشورمان قرار گرفتهاند، سکوت بیسابقهای را در مقابل حکومتهای هم پیمان خود در جهان، در پیش گرفتهاند که خارج از معاهده NPT به سلاح هستهای دست پیدا کردهاند. حکومتهایی که سرزمینشان در نزدیکی مرزهای کشورمان قرار دارد. بر این اساس، رژیمصهیونیستی با دارا بودن 80 کلاهک هستهای، همسایه شرقی ایران یعنی پاکستان با دارا بودن نزدیک به 100 کلاهک هستهای و هند با دارا بودن نزدیک به 90 کلاهک هستهای کشورهایی هستند که هیچ کدام حاضر به پذیرش معاهده NPT و CTBT نشدهاند و در نزدیکی مرزهای کشورمان نیز قرار دارند. موضوع مهمتر از این نیز آن است که اسناد و مدارکی وجود دارد که ایالات متحده بر خلاف معاهده NPT به رژیمصهیونیستی برای دستیابی به این سلاحها کمک کرده است.
بر اساس ماده یک معاهده «NPT هر یک از اعضا این معاهده که دارای سلاح هستهای است، متعهد میشود از واگذاری مستقیم یا غیرمستقیم سلاحهای هستهای یا سایر ادوات انفجاری هستهای یا کنترل بر این سلاحها یا ادوات انفجاری به دیگری خودداری نموده و هیچ یک از دولتهای فاقد سلاح هستهای را به هیچ طریقی در ساخت سلاحهای هستهای یا سایر ادوات انفجاری هستهای یا کسب این سلاحها یا دیگر ادوات انفجاری هستهای و کنترل بر آنها کمک، تشویق و ترغیب ننماید.»/1323/د101/ف
منبع : روزنامه جوان